Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
De koarts krigen de arbeiders op 'e klaei: de klaeikoarts.
De koartsen bigongen as de stoppel bleat kom.
nl.verhalenbank.19693
Op it Fean by de Feike-draei, mei dikke Feike, de fearskipper der by wie Jan us wer oan 't fortellen.
Hy hie by in boer it meanen dien, doe soe er nei hûs ta. Hy hie de fuorring om 'e seine hinne. Hy wie ûnderweis nei de Feanster boat en dan nei hûs.
Doe hie der in boer oan him roppen.
't Wie al middei en hy moest om healweifiven to Ljouwert op 'e boat...
nl.verhalenbank.26098
De poepen dy't hjir kommen to meanen hienen in greate pot mei sûpe by har op 't lân. Dêr dienen se in kikkert yn, dan skeat dy sûpe noait gear.
nl.verhalenbank.23693
"Sjoch, dêr sit de poepesinne ek wer."
Dit wie de moanne. Dit seinen se, omdat de poepen by ljochtmoanne meanden.
nl.verhalenbank.23650
Yn 'e Himrik wenne in boer, dat wie in mâllen-ien. Op in kear wie der frouljusbisite by harren. De boer hiet twa arbeiders it kampke foar de opkeamer sadanich to meanen dat der net in gerske oerbleau foar in goeije deihier.
Mar hy die harren in purgearmiddel yn 'e brij.
It gefolch wie dat se hyltyd yn 'e wâl moesten. Op it lêst wie 't sa slim, dat hja...
nl.verhalenbank.20173
Heit wie op 'e klaei to sichtsjen. Doe krige er dêr de koarts. Hy gong fuort by 't sichtsjen wei.
"Matte jo nei hûs, Jan?" sei ien fan 'e sichters.
"Ja," sei heit, "ik kin hjir net bliuwe. Ik trilje der oer, sa slim haw ik de koarts."
"Dan matte jo njoggenderlei hout opsykje en dat yn 'e bûse dwaen."
Heit hat dat dien. Dy houtsjes woardden stadichoan wei,...
nl.verhalenbank.16825
Jan Hepkes handele yn hûden. Hy biwearde, hy hie ris in kear yn Surhústerfean de kop fan 't harspit ôfmeand. Dêr fornom er neat fan. Hy meande der like goed om troch en de seine mankearde neat oan.
nl.verhalenbank.29430
Sterke Hearke wie ûnbidige sterk. Hy meande mei syn seine dwars troch de harspitten hinne. Sa sterk wied er.
nl.verhalenbank.38059
In nachtmerje is meastal in frommeske.
Der wienen us in pear mannen oan 't meanen oan diz kant de Dokkumer Ie. Hja hienen dêr dy nachts yn in tinte lein en doe wie der in frommeske oansjongen kom. Dat wie in nachtmerje.
De beide mannen seagen har in eintsje fan har ôf. Hja hie in houten molkaed ûnder 'e earm.
Doe wie se al sjongende op 'e Dokkumer Ie...
nl.verhalenbank.25183
In fornimstich man
In man, in kunstner, dief en skoaijer.
Doe ‘t ik in skoaljonge wier fen sa ‘n jier of njoggen tsien, gyng myn heit, dy yn ‘t deistich libben winterdei slachte, maertiids bargekeapman en skieppeknipper en simmerdei mier wier, wol folle to meanen mei in man, dy ‘t ek forskate ambachten ûnder de tomme hie.
Wy hiene as bern in tsjinsin yn...
nl.verhalenbank.50508
Myn heit wie trije jier, doe forlear hy syn âlden al. Hy woarde greatbrocht by âlde Abraham van der Leest, syn omke. Froeger gongen se to meanen mei de Earnewarren. Dan moesten se de Prikwei del. Dêr moesten se dan neigersmeane. Heit en Abraham wienen togearre. "Jonge," sei Abraham tsjin heit, "wy koenen wol hwat blêdreid ôfmeane yn dy sleatskant. Dan...
nl.verhalenbank.24514
Sterke Hearke krige de ploege by de sturt beet. De ploegen hienen doe mar ien sturt.
Hearke luts allinne in foer dong út it skerngat wei.
Op in kear wie Sterke Hearke oan 't meanen. Hy tochte: "Hwat wol dat min." Doe hied er al in hiel stik ôfmeand. Hy nei de seine sjen en hwat wie doe 't gefal? Doe siet de fuorring noch om 'e seine hinne.
nl.verhalenbank.20969
Kabouters helpen de mensen voor geld of eten
De kabouters hielpen de mensen vroeger ook bij 't maaien, maar dan moest je op een duidelijke plaats wat eten of geld neerleggen. 's Morgens was dan de ganse akker gemaaid. Nu zijn de kabouters echter verdwenen; men zegt dat ze naar Afrika getrokken zijn, naar Kaap de Goede Hoop.
nl.verhalenbank.35746
Der wie in mier út it bûtenlân, dy hie dy deis in hiel stik meand. De jouns gong hy der foar stean en sei: "Gjin duvel, dy't safolle meane kin as ik."
De oare moarns rekke er wer oan 't meanen. Doe fornom er dat der ien achter him ek oan 't meanen wie. Hy seach om. Dy oare helle him hurd yn.
De mier tocht: "'k Sil dy wol ha." Hy sette it harspit yn 'e...
nl.verhalenbank.22038
Jan Hepkes koe ûntsettende bêst meane, nei't er sei.
Doe hied er oan 't meanen west yn 't Bil, tusken 't Wytfean en de Rotfalle. Doe kom er by in plakje, doe tocht er: Hwat stiet my dêr in protte gjers. Dêr hat grif fleden jier ien sitten te broekesearen (= zijn behoefte doen; uit de broek, een mij onbekende uitdrukking). Hy soe 't der ôfmeane, mar doe...
nl.verhalenbank.33096
Jan Hepkes fan Surhústerfean meande de kop fan it harspit ôf.
nl.verhalenbank.22170
De boeren van Bakel
't Waren goeie menschen allemaal, de boeren van Bakel daar in Peelland; maar toen Onze Lieve Heer de uitdeeling deed van de gave van 't verstand, stonden ze zeker te ver naar achteren in de rij. En zoo kwam het, zeggen de spotters ten minste, dat ze nooit het volle pond gekregen hebben.
In den goeien ouden tijd dan, waren de boeren van...
nl.verhalenbank.41164
Feitse Brants wie us op in kear by in boer oan 't meanen. Hy koe tige meane. Hy hie hûndert pas meand en hie noait opsjoen. Doe wie 't ynienen 'krak'. Hy meande de kop fan 't harspit ôf. Hy struts de seine wer en bigoun opnij to meanen.
nl.verhalenbank.25386
Jan Hepkes fortelde: "Ik gong nei 't bûtlân ta om to meanen. Ik tochte: ik mat der mar in moai hoekje ôf meane.
Ik meande mar ta. Op it lêst kom ik by de wâl, en dêr heakke it hwat, ja net in bytsje, mar goed ek, mar ik skuorde troch.
Op 't lêst tocht ik: Ik mat ek mar ris harje - Hwant de seine woarde stomper.
Ik nei de wâl ta en sykje om myn harspit....
nl.verhalenbank.27591
Op in kear wienen der twa greate grouwe, gewante keardels oan 't meanen by de Headammen.
De iene dat wie Piter Tjeerdsma, de oare dêr wyt ik de namme sa net mear fan. It wiene keardels as beammen. Sy soenen de jouns nei har tinte ta. Doe seagen se dêr de Lange-Sleatterman by de tinte stean. Hiel dúdlik. Sy binne doe gau weromgong en ha bûtendoar yn 't...
nl.verhalenbank.11553