Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Gerrit Boonstra handele yn hinnen. Hy hie in pear hinnen yn 'e karre hawn. De hounen roannen foar de karre. Doe wied er yn Noardwyk west, doe wie der in tongerbui opsetten kom.
De hounen hienen sà hurd roun! Hy koe krekt foar de bui op bliuwe. De drippen foelen achter op 'e karre. De karre woarde fan achteren wiet. Gerrit en de hounen en de hinnen...
nl.verhalenbank.26823
Jan Koenes to Bûtenpost koe omraek lige. Hy ried froeger mei de postkoets, dy't ried fan Harns nei Grins. Dêr kommen trije hynders foar, dy't ûnderweis hyltyd forwiksele woarden. Op alle stasions gongen se oan.
Doe gebeurde it dat it middelste hynder by it tolhûs to Twizel dearekke.
Mar it beest roan noch oan it posthûs to Bûtenpost ta, sa wied er it...
nl.verhalenbank.22112
En hij [Jan van der Deen] had ook een keer, en nou vertel ik ze toch maar even allemaal. In de oorlog, had-ie op een hooiberg gestaan, en kwam er een Duits vliegtuig over, met een hakenkruis. En Jan die, eh, gewoon even speels met de vork zo, net of-ie 'm zo wil schieten hè. 'Oh, jongens, inain keer vlaigtuig stopt in die lucht.' [lacht] 'Piloot draait...
nl.verhalenbank.44308
Jan Hepkes fortelde ek:
Ik bin ris nei in boer ta west to meanen. Ik wie jong en sterk. 't Wie mendei-to-moarn, en ik wie hwat sliepprich. 'k Hie hwat ekstra lang by de faem sitten. Mar ik tocht: ik mat der mar gau foar. Ik oan 't meanen en doe't it joun wie hie 'k der sawn pounsmiet ôf slein.
Doe tocht ik: nou mast de seine mar ris even harje.
En doe...
nl.verhalenbank.25278
En hij [Jan van der Dussen] had een zoon, die kwam ook wel eens bij ons [...]. Maar die Ype die is geëmigreerd naar Canada. Dus er ontstonden ook allerlei oncontroleerbare verhalen over Ype in Canada. [...] Zat Van der Deen weer in de scheerkoamer, ennuh, 'Ja, wat Ype nou weer beleefd heb, jongens. Doar in Canada,' zegt e, 'doar bin heule,' en dan ging-ie...
nl.verhalenbank.44309
Ek us in kear doe ried er op 't iis, doe hied er net sjoen dat de brêge ticht siet. Hy fleach mei 't boarst tsjin 'e brêge oan. Troch de fûle faert fleach de brêge iepen en draeide yn 't roun.
Doe't er werom kom, gong de brêge noch hinne en wer, sa hurd hied er riden. De brêge hie hyltyd mar yn 'e rounte draeid.
nl.verhalenbank.26822
Jan Hepkes hie yn Dútslân west by in boer. 't Wie in hiele droege simmer. De boer hie in put njonken hûs, dy wie hielendal droech west. De boer sei tsjin Jan, hy moest dy put mar ris skjinmeitsje. Jan rekke der yn mei touwen en in amer. 't Wienen hiele lange einen tou, dy woarden oan elkoar knope. Jan sakke al mar djipper en djipper. Der kommen hyltyd...
nl.verhalenbank.26820
By Gerrit Boonstra fan Mearum soenen se ite. Doe hienen se gjin rouwe moster mear hawn. Doe gong Gerrit gau even nei Vierverlaten ta op redens, om moster op to heljen.
It iis koe sahwat hâlde, mar der leinen ek noch wekken yn hjir en dêr. Hy rekke yn in wek, mar hy hie sa'n faert, dat hy fleach fiif en twintich meter ûnder 't iis op. Dêr wie wer in wek en...
nl.verhalenbank.26821
Ik hie to meanen west en soe werom op hûs ta. It waeide in stoarm. Ik fytste de kant út nei de Wide Ie oan 'e kant fan in brede sleat. Dêr wie in hurd paed. Mar doe ynienen fytste ik oan 'e oare kant fan 'e sleat op in modderpaed. De wyn hie my mei fyts en al oer de sleat set.
nl.verhalenbank.32454
Nou het sterkste verhaal van Jan van der Deen. Hij was een keer bij het Schildmeer aan het werk. 'Ja,' zegt e, 'en ik kiek in de lucht op en daar komt mie toch een bui aanzetten. Dat...ik spring op de fiets,' zegt e, 'en, trappen en trappen.' Nou, ik weet wel ongeveer hoe ver dat was, dat was drie kilometer van zijn boerderij af, over een oude verrote...
nl.verhalenbank.44307
Jan Hepkes fan Surhústerfean siet altyd op 'e Feike-draei to fortellen. As hy dêr de jouns sawn ûre siet by 't simmer siet hy dêr de nachts ien ûre nòch. En altyd mar fortelle.
Hy fortelde:
'k Wie achter yn Drinte, dêr wie 'k oan 't moljen.
Ynienen bigoun it sa bot to waeijen, dat ik pakte my by in pear heidepôllen beet. Sa waeide ik mei de poaten rjocht...
nl.verhalenbank.25276
Simen Wybenga syn heit wie skoalmaster to Eastemar. Dy fortelde, hy hie ris sjoen dat der in earrebarre stie oan 'e kant fan 'e feart. Dy pikte in iel op. Mar dy iel kom der achter wer út. Doe hied er dy iel wèr opiten. Dy gong der wèr troch, mar doe kom hy der achter wèr út. Doe hie er dan foar de trêdde kear dy iel opiten. Doe kom hy der net wer út.
nl.verhalenbank.26958
Hij [Jan van der Deen] was ook een keer...dat was ook eh één van de mooiste verhalen...zat-ie onder een koe te melken, met de hand. Ennuh, 'Ja,' zegt Jan, 'en ik kiek, een lucht opzetten. Komt mie toch een donderbui aanzetten.' En, maar ja, hij zeg 'deurmelken hè, want ik moet die kou oetmelken.' En, op een gegeven moment zeg e: 'Er komt een bliksemflits...
nl.verhalenbank.44306
HH: Bijvoorbeeld een zekere Jan van der Deen. Die stond bekend als zijnde een sterke verhalenverteller. Hij vertelde sterke verhalen, en dat had een aanzuigende werking. Als Jan van der Deen naar de scheerkamer ging, dan zat die scheerkamer ook vol. Want ze hadden Jan gezien.
RK: Wat voor verhalen waren dat dan?
HH: Nou, als ik daar een rode draad...
nl.verhalenbank.44304
Ik ken de versie van, ik weet niet of ik die van Henk heb, want ik heb ook die verhalen van familieleden gehoord, die ook in die buurt gewoond hebben of nog steeds wonen. [...] Van der Deen, die echt een reputatie had... Maar ik heb dus de versie van die Wessel Entjes heb ik dus gehoord, op het Slochterdiep. Dat-ie een kapotte schaats had, of het ijzer...
nl.verhalenbank.44311
Op in kear, doe siet Jan Hepkes op 'e fyts. 't Waeide in stoarm. Hy ried yn 'e wyn op.
"'t Waeit hurd, hè?" sei der ien tsjin him.
"Jonge-ja", sei Jan Hepkes.
"'t Falt net ta, hè?" sei dy oare.
"Ei hwat," sei Jan Hepkes, "it fytst stevich, en ja, as je dan in pearhûndert poun foar op 'e fyts ha, dan mei 'k dêr wol oer."
nl.verhalenbank.25307
Jan Hepkes meande de kop fan 't harspit ôf.
nl.verhalenbank.25515
Ik en âlde Sjoerd hienen 't fjild yn west om wezelingen, dy't winters wyt binne. En doe kommen wy Jan Hepkes tsjin. Hy sei: "Ik wie krekt by de izeren brêge, doe lei dêr in murd mei sawn jongen." (Der lei snie, dat koe noait yn 'e winter)
nl.verhalenbank.25306
Okke van der Berg en syn suster wienen de hurdste riders. Op in winterdei wienen se to praten yn Eastemar. Der lei iis. De frou sea de jirappels. Doe sei se: "Och heden, nou haw ik gjin sâlt yn 'e hûs!"
Doe sei Okke: "Ik sil wol even oer iis sâlt ophelje fan Ljouwert."
Hy boun de redens ûnder en doe't er mei 't sâlt werom kom, wienen de jirappels noch net...
nl.verhalenbank.24725
Jan wie koopman. Hwat der mar forkocht wurde koe, dêr handele hy yn, 't koe neat skille hwat. Hy forkocht ek wol ytierappels en woartels en sipels ensa. Dy kommen dan mei de boat oan en hy sutele se wer út.
Op in kear, doe kom er by de streek lâns mei woartels.
"'k Ha woartels to keap", sei er. "Mar ik ha de hevichste rúzje mei dokter. Dokter hat tsjin my...
nl.verhalenbank.28731
