Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
De snoek.
Ieder jaar zwemt er op 10 augustus een snoek van uit het Schildmeer naar Steendam. Daar woont schipper Kok, die de snoek de rug gaat “koolteren”. Dan gaat de vis terug naar t Schildmeer. De familie van Kok heeft het vroeger ook altijd gedaan.
nl.verhalenbank.46234
De duvel fan Earnewâld soe ris op redens nei Warten ta. Doe't er op 'e Lange Sleatten wie ried er yn in wek. Mar hy hie sa'n faert, dat syn holle waerd troch de skerpe kant fan 't iis ôfsnien fan 'e romp.
De holle glide oer 't iis fierder en de romp ûnder iis.
Sy koenen 't krekt lykhâlde en doe't se wer oan in wek tawienen wie 't halt - de kop wer op 'e...
nl.verhalenbank.24922
Dat ze dör de schörsteen in schoten met 'n buks om 'n poar ganzen te schöten, omdat 't kalt boeten de deure was. En dan moessen ze naar boeten, dan lagen de ganzen lagen in de sloot...en dan hadden ze 'n grote stevels, hadden die ganzen natuurlijk...en dan kwam ze noa 'n tied met ganzen en al [er] uit en bleken de stevels nog vol te zitten met paling....
nl.verhalenbank.44032
Jèh, veer waore in Mesjtreech met de newj sjtasie bezig en dat waart get fijns. Ongerins waor edereen opgesjrik; in Den Bosch waor ‘ne lokemetief de tussjenoet gegange en dae zou achter e tiedsje in Mesjtreech de sjtasie inkomme. Dat zou waal hīēl erg zin, want dan bleef niks daova euver. Jèh, ich nao de chef. Ich zegk: “Höb geer ene lokemetief veur...
nl.verhalenbank.49139
Veer waore ins in Göl (Geulle) aan ’t deersje. Noe waor dat e gevierlik werrik, omtot de Maos erg hwoag sjtong. Mèr jè, ’t werrik mòs gedaon weure. Veer houwe zwoa ine gansen tīēd gedeersj, dae ich onderins mèt de vlegel get raakde, bove miene kop. Ich kiek op en dae zeen ich, tat ich de brök in Mesjtreech geraok hauw. Wetste wat noe gebörd waor? Veer...
nl.verhalenbank.49071
Der ried fan Feanwâlden nei Dokkum in hynstetram. De koetsier fan dy tram koe ûnfoarsichtich hynsteride. Hy hie de gong der altyd tige yn. De hynders roannen yn lange learene stringen.
Op in kear hienen de hynders wèr, lyk as altyd, yn Moarmwâld wiksele. Hy hie krekt de gong der yn, doe kom de koetsier ta de ûntdekking dat it hynder stjerrende wie en even...
nl.verhalenbank.22818
Jan Hepkes fan Surhústerfean meande de kop fan it harspit ôf.
nl.verhalenbank.22170
Feitse Brants wie us op in kear by in boer oan 't meanen. Hy koe tige meane. Hy hie hûndert pas meand en hie noait opsjoen. Doe wie 't ynienen 'krak'. Hy meande de kop fan 't harspit ôf. Hy struts de seine wer en bigoun opnij to meanen.
nl.verhalenbank.25386
Op in kear, yn 'e hjerst hie 't lange tiid oanien reind.
"Hwat is 't wetter heech, net?" seinen se tsjin Jan.
"Och," sei Jan, "jimme ha noch noait heech wetter sjoen."
Wy kommen op in kear mei de Feanster boat út Ljouwert wei en doe wienen wy de Burgumermar oer fearn en setten koers nei 't Knjillisdjip. Mar doe stie dêr alles blank. 't Wie ien greate...
nl.verhalenbank.28729
Ik kom us in kear út tsjerke wei. Ik moest de bosk foarby. Doe hearde ik dat dêr ien kjirme.
Ik tocht: O heden, dat is grif in oanranding. Ik gong dêrhinne, dêr't it lûd wei kom en ik hie myn mes al út 'e bûse. Doe kom ik by in bank, dêr siet in âld-minske op.
Ik sei: "Goeije dag, mefrou."
"Ik bin gjin mefrou," sei se, "ik bin in juffrou."
"Sil ik de...
nl.verhalenbank.26936
As in oar hwat fortelde wist Jan altyd noch sterkere stikken oan to heljen. Sa wie 't ris in kear doe hienen se 't oer snie.
"Snie?" sei Jan, "hwat prate jim fan snie. Ik hat ris in kear meimakke, doe wie 'k op 'e wykmerk to Mearum.
Dêr bigong it hwat to krôkjen. Wy seinen: wy matte mar even yn 'e hûs. Dêr ha wy miskien hwat lang sitten, mar doe't wy der...
nl.verhalenbank.28728
Jan Hepkes fan Surhústerfean wie us in kear oan 't meanen. Hy koe 't omrake bêst. Op 't lêst woarde de seine hwat stomp en doe soed er dan mar even harje. Mar doe't er by 't harspit kom, doe wie de kop der ôf. Dy hie Jan der ôfmeand mei de seine sûnder dat er it sels fornom hie.
nl.verhalenbank.25492
Op in kear soe Gerrit mei de trein nei Ljouwert ta. Hy ried earst mei de hounekarre nei 't stasjon to Feanwâlden.
Sy kommen krekt to let. De trein ried krekt fuort. Doe soe hy der mei de hounekarre achteroan, mar doe wie der krekt in hazze op 't stasjon.
"Caesar, sjochst him?" rôp Gerrit. Caesar pakte de hazze en Gerrit droech him yn 'e linkerhân.
Doe...
nl.verhalenbank.26825
Vele rovers zaten in de schaduw van een grassprietje.
En de roverhoofdman sprak sombere woorden...
nl.verhalenbank.27124
Jan Hepkes fan Surhústerfean wie us in kear der op út mei in kammeraet op redens. Hy wie doe noch jong en wenne by syn mem yn 'e hûs.
It wie moai waer. Sy rieden de Feansterfeart del oer de Tille de Mar oer en setten op 'e joun nei Eastemar ta. Yn kafé Meerzicht woenen se even oanstekke. Mar it siet dêr sa noflik, dat sy tochten net oan fuortgean.
Mar...
nl.verhalenbank.20474
Op in kear hie Gerrit safolle kisten mei hintsjes op 'e karre, dat doe wie er yn Hoogkerk by Roelfsema, doe koed er eins net ûnder de hege boom troch. Mar hy kòm der noch àl ûnder troch.
Mar doe't er yn Grins kom, doe miste er Marchje, syn wiif. Dy hie boppe op 'e kisten sitten, en nou wie se dêr net mear.
Doe werom en doe hong Marchje noch oan 'e hege...
nl.verhalenbank.26824
Jelle Witteveen fan Surhústerfean soe mei de trein út Feanwâlden nei Bûtenpost. Doe kom er op 't stasjon to Feanwâlden.
De trein sette him krekt yn biweging.
Doe seach er in hazze rinnen op 't stasjon to Feanwâlden.
Dy biroan er. Doe't er dy hie, soed er de trein achternei.
Doe seach er wer in hazze. Dy biroan er èk. En dy nom er èk mei. Doe biroan er de...
nl.verhalenbank.26826
Op in kear kom Jan Hepkes fan Dokkum mei tolvehûndert koefellen foar op 'e fyts. Der waeide in dikke oasterstoarm.
Jan Hepkes stuts yn 'e 'Lêste Stuver' oan, mar doe't er wer op 'e fyts siet, koed er hast net yn 'e wyn opkomme.
Doe tocht er: "Ik doch it ket fan 'e fyts, dan fytst it lichter."
Dat died er, en jonge ja, dat holp.
Hy wie samar thús.
nl.verhalenbank.20476
Douwe Feddema koe omraek fortelle.
"'k Sei tsjin Antsje, wy matte moarnier nei Readtsjerk ta", fortelde hy ris in kear. Antsje wie syn wiif. - Wy - , dêr bidoelde er himsels en de fyts mei.
"'k Sei tsjin Antsje, moarnier bitiid der ôf." Goed. Ik de moarns de fyts út it hok. Doe sei it ding (d.i. de fyts) tsjin my: "Hwer wolst mei my hinne?"
"Nei...
nl.verhalenbank.24361
Jan Hepkes wie ris in kear oan 't meanen, doe meande er de kop fan 't harspit ôf.
nl.verhalenbank.26364
