Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Myn swager syn heit is nou sahwat in fjirtich jier dea.
Hy fortelde, hy hie us op in nacht om in ûre of alve ûnderweis west mei de wein. Hy ried op Grinzer Pein yn, dêr't er wenne. Hy wie op 'e Noardwikumerheide, yn 'e buert fan Noardwyk en Mearum. Dêr hearde er hwat sûzjen. Hy draeide him om op 'e wein en hy seach achter him. Mar der wie neat to sjen....
nl.verhalenbank.25552
Mei de kweade mat men oppasse. Hindrik Holthuis hjir fan 'e Harkema hat der in stive skonk fan oerhâlden, nei 't de kweade him topakken hawn hie.
Jan Hinses Benedictus fan Eastemar ek. Dy wie dêr winkelman.
nl.verhalenbank.15527
Dy en dy moat net nei 't fé ta, hwant dan komt it net goed, seinen se froeger. Dêr bidoelden se guon mei, dy hienen de kweade hân. Sokken makken it fé siik.
nl.verhalenbank.29343
Wibe Hut (= Wibe Alma) siet besopen to Eastemar yn 'e herberch. Dêr sieten ek kammeraden fan him. Hy swetste en swearde mar. Ik wòl joun fechte, sei er, as is 't ek mei de duvel.
Even letter sette er de kant út nei Harkema, de Swarte Wei en de Achttjinde wei lâns en sa oer de Wytfeanster wei (= Greate Seadswei). Dêr oan 'e kant fan 'e Wytfeanster Wei...
nl.verhalenbank.15875
Jehanne, de frou fan Japik Nauta hjiroer, rekke siik. Sy masteren mei greate Wopke fan Kûkherne.
Japik gong ris op in kear nei Wopke ta om drank to heljen. Hy wie to foet. Wopke joech him in drankje foar Jehanne mei. Mar hy sei: Pas goed op, hwant jo krije lêst ûnderweis. Jo matte de drank goed opbergje. Doch it ûnder 'e jas. Der meije foaral gjin...
nl.verhalenbank.15905
Alle Tet fan 'e Harkema wie de tsjoenster. Dat wie algemien bikend. Hja wie soms blau en plakkerich om 'e holle. Dan hie se wer opdonders hawn fan 'e kweade, sei 't folk.
nl.verhalenbank.23440
Sytse Jager wie ek ien, dy't midden ûnder 't jongfolk altyd mar flokte en swearde en swetste. Doe is er ienkear samar oer de diken smiten woarn. Dat hat de kweade dien.
nl.verhalenbank.15537
As minsken froeger dronken wienen, woarden se faek opnaem en fan 'e wei ôfsmiten. Sy kamen dan meastal yn 'e sleat tolânne. Se seagen noait hwa't it die, mar it wie de kweade. In jonge, like âld as ik dat wie Tsjerk fan Marten Baeije (v.d.Veen); dy is 't oerkom, doe wied er sa'n tweintich jier. Hy wie doe dronken en is yn 'e feart smiten. Hy hat it mysels...
nl.verhalenbank.19357
By de Greate kamp yn 'e Harkema wie ris in man dy tjirge him wakker. Hy flokte en ketterminte en biwearde by heech en by leech, hy wie net bang fan 'e duvel. Doe forskynde Hantsje en dy soalde him ûngenadich ôf. Doe't er al thús wie, skodde it hûs noch as in wylgebeam.
nl.verhalenbank.17541
Heit syn omke seach us hwat yn in beam. Dat doochde net neffens him. Hy bleau stean en wie bang.
Doe sei er: "As jo in ingel des lichts binne kom dan ta my, mar binne jo fan 'e kweade, gean dan fuort." Doe wie't ynien fuortrûze.
nl.verhalenbank.19342
't Wie yn 'e winter en wol hast 100 jier lyn tink. It frear bot en it jongfolk wie der allegear op redens op út. Oan 'e Mûzegroppewei by Rottefalle wenne in widner: Sytse Batema, mei soan en dochter. Dy soan wie der op út gong to riden. De dochter woe ek graech ride, mar dat woe de heit net lije. Hja moest thús bliuwe. Hoe't it fierder gong is wyt net...
nl.verhalenbank.34589
Doe't Hearke foar 't earst ûnder tsjinst wie wied er rekrút. Hy kom noait in kear yn 't café en doe woenen de jonge soldaten him us in kear mei ha. Sy tochten: wy kinne wol hwat mei him úthelje.
Hearke bistelde in buorrel. Mar se hienen de romer fuort foar him weislein. Doe bistelde Hearke in dûbelden. Mar dy woarde der ek wer foar wei flikt.
Doe bistelde...
nl.verhalenbank.25913
Albert Alma, de heit fan dikke Fokke en Taeke en Wibe, wie in maet fan 'e duvel. Dat wist elkenien wol. Op in nacht kom er dronken thús. De doar stie foar him iepen. Dat hie de duvel dien. Der stie in miel iten foar him op 'e tafel. Hy wie bot ûnrêstich en seach hyltyd mar bang om him hinne. Doe wied er nei 't achterhûs ta gong. Dêr hied er syn keal...
nl.verhalenbank.19346
Ik hie in kammeraetske, dy har beppe wie âlde Fogel-moai (Frearke Fogel). Dat wie in tsjoenster. By myn kammeraetske hienen se in baerch yn 't hok. Dy roan mar àl yn 't roun. Hy wie bitsjoend. Dat hie âlde Fogel-moai dien.
Hja hie dy baerch oanrekke. Sa wie dy baerch siik woarn. Hja hie de kweade hân.
Ik hie altyd duveldrek yn 'e bûse, as ik nei Fogelmoai...
nl.verhalenbank.22299
Rixt wie us op 'e Feanster boat en farde mei nei Ljouwert ta of oarsom. Der wienen arbeiders en kooplju op dy boat, dy pleagen har. Hja hienen hwat to djip yn 'e romer sjoen.
It bigong Rixt to forfelen.
"Ophâlde", sei se.
Mar hja hâldden net op.
"Nou warskôgje ik jimme noch ien kear", sei se.
Mar it joech neat.
Doe stuts Rixt har lofterearm út en hja...
nl.verhalenbank.23434
Hearke kom us in kear yn 'e kroech, doe wied er noch jong. Hy bistelde in romerfol, mar doe stompten guon fan it jongfolk tsjin syn taffeltsje oan, dat doe rekke de romer om. De twadde kear dienen se 't wer. De trêdde kear soe it wèr oangean, mar doe hie Hearke syn nocht krigen. Hy hie in pear krigen en smiet se der út. Sa die er ek mei oaren. De rest...
nl.verhalenbank.26146
Hindrik Pyk hie de kweade hân. By Hinke-muoi har heit hat er 't fé allegear bitsjoend. 't Woarde siik.
nl.verhalenbank.33407
Myn broer Gaetse fangde altyd fûgeltsjes, en dy makke der dan dea. Op in kear sei mem tsjin him: Jonge, jonge, dû krigest der nochris fan. De duvel draeit dy nochris de nekke om.
It gebeurde op in ljochtmoanne-joun dat Gaetse der op út gong. Mar even letter kom er werom, deabinaud.
Hwat is der nou oan, jonge? frege ús mem.
Der stie in gedaente achter de...
nl.verhalenbank.15881
Op 'e Skjippedrifte ûnder Droegeham wennen minsken, dy hienen faek lêst fan spoeken en fan tsjoenderije. Sokke tiden gongen se hinne en krûp yn 'e rogge. Har potsje mei iten namen se mei. Sy hienen der apart in kampke mei rogge foar boud, deun by hûs. Hwant yn 'e rogge koenen de kweade machten har net binei komme.
nl.verhalenbank.20150
Doe't heit 65 jier âld wie troude er foar de twadde kear mei âlde Pyt. Pyt hie al twa manlju yn 't graef. Heit hat net lang mei har troud west. Yn 1938 stoar hy oan 'e kanker.
Pyt har bern en wy krigen doe greate rûzje. Wy woenen ús heit op 'e Heide op 't tsjerkhôf ha njonken ús mem.
Pyt woe him yn 'e Ham op 't hôf ha njonken har beide oare manlju.
De...
nl.verhalenbank.15882
