Datasets - ISEBEL

Ik heb wel es heure vertelle, da vroeger ’n gruupke hekse, soms wel zeuven, acht, bé’j mekoar kwame um aandere minse te ploage. Ze zetten dan de poppen op ’n ré’jtje en gave ze de naam van degenen, ien ’t dörp, die ze woue peste. Ze nuumden dan bijvoorbeeld een naam: Hanneke Jansen, zullen we mar zeggen, en dan stoake ze de pop med’n nold of speld. Die...

acht

nl.verhalenbank.50481

Ik heb mien voader wel es heure vertelle over werwolve. Hé’j had da wer gehörd van grötvoader. Op ’n keer mos grötvoader vör grötmoeder popkes gon hoale bé’j iemand achteraf ien Huse. Want grötmoeder was bang, da ze kanker had. Popkes of kankerpoppe ware dinge, die te kriege ware bé’j inkele manne of vrouwe die ze eiges mieke. Worvan wet ik nie. Ik het ze...

aanvallen

nl.verhalenbank.44783

D’r was es ’n kiend ziek. En wa ze ’r ok ondeje, ’t bleef ziek. Toe zei d’r iemand: “Ge mot es ien ’t kusse van ’t bedje kieke”. Da gebeurde. En toe zat ’r ’n krans ien van vère. Ze hemme toe de vère verbraand. En toe is ’t kiend wer bèter geworre.

beheksen

nl.verhalenbank.50487

Hendje Terwiend zèj as ie zat was tegen zien moeder: “Ouwe moor, ge mot dör ’t guitegat”. Wurrum ie da zèj, weet ik nie. Hé’j was helemol nie kwoad vör zien moeder, as ie mar nuchter was. Een zat mins zeit gekke dingen. Hé’j wou zegge, da zien moeder zo klein mos worre, da ze dör ’t guitegat kos.

dronken

nl.verhalenbank.50322

D’r was es ’n koning, die hiette Frits, den ouwe Frits. Die had ’n prachtige lijfwach. Dor kos ielkeen zo mar nie bé’jkomme. Alleen bar flinke jonge kjels. Die mosse zó groot zien, zó flink. Ze hadden ’t bes bé’j die lijfwach. Mar toch waren ze nie allemol tevreje. En zoas alle soldoate doen: ze kankerde nie weinig. En toe waren ’r van die ondragers...

betalen

nl.verhalenbank.49672

De rooie Pit was gin beste. Hé’j dronk te veul. En hé’j lichtte de fuke. En hé’j holde ze lèg. As ie zat was, zèj tège zien moeder: “Ouwe moer, ik zal oe dur ’t guitegat hoale”. Mar de moeder was er nie zo bang vur. Ze doch zeker: “Zatte kjels en klein kiender moj mar loate proate”.

angst

nl.verhalenbank.50420

On den aandere kant van de Woal, bé’j Kèkerdom wier op ’n oavend elke keer mar geroepe: “Hol over!” De verman uut Hulhuze roeide over. Mar toen ie on den aandre kant onkwam, zag ie niks. Zo gaauw ie wer on deze kant was, wier d’r wer geroepe. De verman roeiden ’r nor toe, mar d’r was wer niks. Hij gieng wer terug en ie was krek uut de vlieger gestapt, of...

aanleggen

nl.verhalenbank.50355

Ik kwam van Winsen af. Op de fiets. Ik was nor mien onstonde vrouw gewes. Toe ’k met de pont de Woal over was en den diek over reej, hörde en zag ik heel veul meeuwe. Ze ginge mee mien mee en ze bleve mar krijse. Da veurspelde kwoad. Nie lang dornoa brok den oorlog uut.

aankondiging

nl.verhalenbank.50398

Mijn vader vertelde het volgende over mijn grootvader. Drie mannen hadden grote ruzie. Ze stonden met de messen tegenover elkaar. Grootvader werd er bij geroepen. Hij besprak ze met het volgende gebed: God de Vader is met u, God de Zoon is met mij, God de Heilige Geest is tussen ons beiden En die zal ons scheiden. Toen lieten de mannen de messen uit hun...

belezen

nl.verhalenbank.49746

Vroeger wier d’r wel gewoarschouwd, daj nie van ’t woater mos drinke bé’j iemand, die de minse vur ’n heks onzage. En ok nie ’n kuukske, ’n botteram, of ’n snuupke onneme, of ’n appel en ’n pèr onneme.

aannemen

nl.verhalenbank.50489

Werwolve zien altied kjels of manne. Hekse altied wief of vrollie. ’n Werwolf is ’n kjel, die nou en dan gedwonge wur um zien eige te veraandere ien ’n wolf. Dorvör het ie ’n wolvepak of wolvevel nodig. Ze numen ’t duk ’t vel. Daddis èrs verstoppeld. Duk ien ’n holle knotwilg - ge wit nie in welke - of èrs aanders, woar niemes ’t zuke zal. Op ’n oavond...

angst

nl.verhalenbank.49656

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur