Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Pleachbeesten wienen sa great as in keal. Se hienen greate gleone eagen en greate earen. Se stienen faek by in omstap. Se joegen noait rûmte, mar se dienen de minsken oars gjin kwea. Se sprongen de minsken ek wol us op 'e rêch. Myn âlde mem hat us ien troffen. Sy roan fan Noard Drachten by de Dwarsfeart lâns en kom oer de Hege Brêge. Doe moest se fierder...
nl.verhalenbank.19496
Yn Lúxwâlde wenne in tsjoenster, dy gong altyd nei de winkel om boadskippen, mar hja bitelle noait.
De winkelfrou sei tsjin har: "Jo matte ekris bitelje."
Doe kom dat frommes as in kat werom. De beide froulju hienen slim rûzje hawn.
Doe't de winkelfrou de kat seach, goaide se har in tsjettelfol siedend wetter oer de rêch.
"Hjir, dû smoarge tsjoenster,"...
nl.verhalenbank.26116
Doe't Jiske Wyts ien fan uzes ris bitsjoend hie, hat heit ris yn 'e nacht nei har ta west. Doe wie se midden yn 'e nacht yn 'e kachel oan 't readen.
Doe hat heit alle glêzen by har ynslein.
Har soan dat wie Jochum-sûnder-hakke. Dy sei: "Sil 'k him gau us bitsjoene?"
nl.verhalenbank.24701
Gelooft (geloofde) men in elfen, witte vrouwen (witte wieven, witte juffers, enz.) en dergelijke geesten? Wat vertelt (vertelde) men van hen? Kent u ook moderne bewegingen (sjamanen/wicca's, moderne hekserij) die in elfen geloven? Spreken ze met hen of geven ze boodschappen door?
Witte wieven of widde juffers waren ook hier bekend, over het algemeen...
nl.verhalenbank.45499
Sytse Jager wie ek ien, dy't midden ûnder 't jongfolk altyd mar flokte en swearde en swetste. Doe is er ienkear samar oer de diken smiten woarn. Dat hat de kweade dien.
nl.verhalenbank.15537
Hearke krige us in kear rúzje mei syn frou. Mar hy wie sa forstânnich en hâld de hannen thús. Ynpleats dêrfan gong er nei de skuorre en fan kleare lulkens nom er dêr de beide skûrduorren út 'e hingsels.
De frou woarde bang en nom de flucht.
Doe't Hearke even letter yn 'e hûs kom, wie hja der net. Hy gong der op út om to sjen hwer't se wie. Op it lêst foun...
nl.verhalenbank.21692
Ik ha 't mei in hynder wol meimakke, dat dy nachts op 'e stâl omdânse fan bangens. Dan siet de nachtmerje der op. Dan sieten der de oare moarns prachtige flechtsjes yn 'e moanjes.
Om se to kearen kin men roggeangels of moal op 'e rêch fan 't hynder struije. In nachtmerje mei neat meinimme, dat foar roggeangels en moal binne se bang.
Troch 't kaeisgat...
nl.verhalenbank.25184
Veurloop
Vrouger hadden wie hier op Loo n oal Oabram K.
Dei zag staarke stokkies. Ik was toun n kwoajong en k heb dr hail wat meroakels van heurd.
Oabram luip es n keer t dörp deur en toun zee e:“Kiek door ais op t hoes van Huzing. Loopn aal moar klaine kereltjes over t dak.
Van veurn noar achtern en van achtern noar veurn. Dat bedut kwoad.”
Oal Oabram...
nl.verhalenbank.43413
Een boer hier in Gijbeland* was an de hooibouw. Hij was doende, hooiberg te zette. Maar 't sturmde nogal en de hooihope vloge over 't land. Die boer kwaad, hij steekt naar de lucht met die hooivork, naar de wind. Weg was die hooivork, spoorloos! Hij heb 'm nooit
meer gezien!
*buurtschap in Brandwijk
nl.verhalenbank.51017
Dy't it mei heit oan 'e stok krige, dat wie net bêst.
Hy wie ta in moart yn steat.
Op in kear doe hied er blauwe Turken kocht fan Jarich Hollander. Jarich wenne ek oan 'e Fjouwer Roede, flak by heit en dy. Blauwe Turken dat binne ierappels. Jarich sei, dy moesten bêst wêze.
Mar sy koenen dy ierappels net ite, sy wienen sterk. Heit hie se bitelle, dus sy...
nl.verhalenbank.22210
De kwaaie hand, dat is als iemand stookt met ruzies.
nl.verhalenbank.70557
By pake en dy gebeurde 't wolris dat se gjin bûter meitsje koenen. Dan wie de tsjerne bitsjoend. Se joegen de faem de skuld. Dat wie de tsjoenster, seinen se.
Doe ha se de faem op in kear mei de kop yn 'e tsjerne treaun, de fuotten omheech. Sa lulk hienen se west. Hwant de faem hie 't dien, seinen se.
Hja hie ôfgryslike bot raesd. Dat hearde heit. Die wie...
nl.verhalenbank.33122
Yn Aldegea roan in fôlle om mei in brijpot om 'e hals. Guon dy't de reden delgongen by de Opperbuorren ha him wol sjoen. Mar hy die net ien kwea.
nl.verhalenbank.11552
Yn 'e Sweagerbosk wennen minsken, dy hienen sike bargen en ek in siik fanke. Dêr hie stammerige Harm west. Dy hie de kweade hân en hie se siik makke nei't der sein woarde.
nl.verhalenbank.23906
Hjir yn Burgumerheide wenne in âld-wyfke, dy wie by jountiid ris in kear bûtendoar, doe soe se nei hûs ta. Hja gong in smel reedtsje del en doe seach se dêr hwat. It wie hwat swarts. Hja koe net sjen hwat it wie, mar it forweegde en it makke har rare bang. Doe sei se: "Is 't fan de Heare, kom ta my, en is 't fan 'e Satan, wyk fan my."
It gong fuort. Doe...
nl.verhalenbank.36489
Op in snein-to-moarn wie 't jongfolk fan 'e Westerein by de Swâdde oan 't piksjitten en sintsjesmiten. Dat dienen se dêr wol folle faker op snein-to-moarn. Doe kom dêr in hiele greate houn lâns, hast sa great as in koe. Dy reage alles út elkoar. It wie de kweade. Sy makken allegear hurd dat se thús kommen.
nl.verhalenbank.19318
Frijmitselers hienen harsels oan 'e duvel forkocht. Dêrtroch hienen se altyd jild en koenen se dwaen hwat se woenen. Mar 't kostte har de siele.
Hekse Harm (= Stammerige Harm) wie ek frijmitseler. Hy hie in wikseldaelder. Dy hie er fan 'e duvel.
Hekse Harm wie net fortroud by 't fé. Hy hie de kweade hân. Hy striek mei de hân oer de rêgen fan 'e dieren...
nl.verhalenbank.29542
As minsken froeger dronken wienen, woarden se faek opnaem en fan 'e wei ôfsmiten. Sy kamen dan meastal yn 'e sleat tolânne. Se seagen noait hwa't it die, mar it wie de kweade. In jonge, like âld as ik dat wie Tsjerk fan Marten Baeije (v.d.Veen); dy is 't oerkom, doe wied er sa'n tweintich jier. Hy wie doe dronken en is yn 'e feart smiten. Hy hat it mysels...
nl.verhalenbank.19357
Froeger bigongen de boeren yn 'e Rottefalle op mendei noait mei in nij stik wurk, hwant der binne forkearde mendeis yn 't jier. Se dienen dan al in bytsje oan it karwei op saterdei.
Dan gongen se der de mendeis mei fierder. Dan hienen se in bigjin makke.
nl.verhalenbank.33794
Der wie in feint, dy swearde en swetste der mar op los. Hy leaude oan God noch syn gebot en dat sei er tsjin elkenien. Tsjin syn maten sei er: "Der bistiet net in God en gjin duvel."
Op in kear kom er mei twa fan syn maten oerien, dat hy soe trije kear op it tsjerkhôf gean en elke kear soed er dêr God en de duvel oanroppe. Dan soenen syn maten sjen kinne...
nl.verhalenbank.15814
