Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
De bern hienen in pûdtsje duveldrek op it boarst en roggekerls binaeid yn 'e seamen fan 'e klean.
nl.verhalenbank.23446
As ien de nachtmerje kriget mat men de blom fan seefde rogge oer de tekkens dwaen. Dan kin men rêstich sliepe.
Op idere rogkerl stiet in gesicht. Rogge is heilich.
Soms dogge se wol rogge ûnder 'e doar om 'e tsjoensters to kearen.
nl.verhalenbank.25816
Nachtmerrie kennen paddie mensn kriegn; ik zel joe dr wat van deurgeevn, wat andern mie ook verteld hebben.
Zo mout er vrouw woond hebben, dei dr fiks last van har; as ze op bedde lag, kun ze gien woord uutbrengen en wur ze hielemaal stief. Umdat gien mens heur helpn kun, bint ze naar n pater goan. Die gaf ze n middel met um de nachtmerrie te weern en...
nl.verhalenbank.44948
In Son moet vroeger een boer gewoond hebben die het heel goed ging. Hij werd met de dag rijker.
Op een avond wilde hij naar bed gaan, toen hij op de trap iemand zwaar hoorde zuchten, alsof die iemand een zware last met zich mee droeg. De boer opende de deur van de zoldertrap en zag daar een kabouter staan met een korrel graan naast zich. De boer had zin...
nl.verhalenbank.49842
Hjir folget in nachtmerjeteltsje, dat frou Kobus my de foarige kear al forteld hie, mar nou is it efkes útgebreider en oan 'e ein in bytsje oars.
It wie yn 'e ûngetiid by in boer to Goaijengeahuzen. Jetse Schot wenne dêr as feint. Hy wie net troud. Us heit kaem by dy boer to ûngetiidzjen. Heit en Jetse sliepten yn itselde fortrek. Jetse wie faek eangstich...
nl.verhalenbank.11509
Woe men gjin lêst fan nachtmerjes ha, dan die men njoggen roggekerlen ûnder 'e drompel fan 'e doar.
nl.verhalenbank.28402
As bern droegen wy roggekerrels by ús, dy't yn 'e klean binaeid sieten. Altyd in ûneven getal, meastentiids sawn. As in jurk dan wer wosken wurde moest, dan moesten der wer oare roggekerrels yn. De tsjoensters koenen ús dan neat dwaen.
nl.verhalenbank.12212
Docht men in ûneven tal rochkerlen ûnder 'e drompel fan 'e doar, dan komt der gjin tsjoenster of nachtmerje by jin yn 'e hûs.
nl.verhalenbank.23835
Bij de bergjes in de heide kun je ze vinden. In de zoele voorjaarsnachten zwerven ze rond en dansen over de heide. Bij de hunebedden, daar wonen ze en bergen er hun geld en schatten.
Rijk zijn ze - heel rijk.
Ze weten precies waar het geld verborgen is in het bos en bij het moeras.
Ja - bij het moeras, daar zijn ze ook graag. Wees voorzichtig als je er...
nl.verhalenbank.49191
E: Is der nog woar n spookhoes hier woar in de buurt of nich?
L: Nee.
Mer dat kwam ok meestal van oolde leu hè, dan maakn wie nen neien bezem, dan haaln wie de wan van t hoes, van de kaant of
E: Van de hiel, doar van de kleedsels
L: Kleedsel joa en dan gung doar de wan op, dan ler wie den onder t slop, zedn wie ok.
E: Dat ken ik ok wis wa.
L: Onder t...
nl.verhalenbank.128687
Antsjemoai-tsjil sit yn 'e rogge as de kerlen bigjinne to rypjen yn 'e Dokkumer Wâlden. Se sizze dat om bern bang to meitsjen.
nl.verhalenbank.24027
't Rottenhuus
Vrogger jäören, jäören, jao al wel meer as viefhonderd jäör elejen, was ter 'n keer hongersnood in de stad. 't Hele jäör deur was 't slech weer ewest, op verkeerde tiedens dreugte of nattigheid, hegelslag en nachvost. Däör was hoast niks egruujd en toen 't winter wier, kwamp der hongersnood. Veural de arme luu hadden 't slim te verduren, zo...
nl.verhalenbank.13299
As jo mei geasten yn kontakt komme wolle, sa fortelde Marten Spiekstra, dan moesten jo moederkoren út 'e rogge helje en dêr hwat gewoane roggekerlen by dwaen en dy bidobje ûnder in hynsteskedel. Dan kom dat op en it sied dêrfan moest men yn in pûdtsje dwaen en om 'e nekke drage.
nl.verhalenbank.37758
As der in gûchelder wie en dy moest minsken brûke by 't gûcheljen, as dat dan ien wie, dy't roggekerlen yn 'e bûse hie, dan koe sa'n gûchelder neat mei him bigjinne.
nl.verhalenbank.16965
c. Vinden (vonden) andere gebruiken plaats na het overlijden (uitstrooien van gerstekorrels, stilzetten van de klok, omkeren van de spiegel, luiken bij het raam sluiten)?
Tegenwoordig het uitstrooien van as van de gecremeerde overledene, ipv gerstekorrels. Sluiten van gordijnen, spiegelbedekken ed. tegenwoordig niet meer.
d. Geeft (gaf) men de dode iets...
nl.verhalenbank.45532
1.5. Kaboutermannetjes
'k Heb in 'n viertal verhaaltjes een en ander verteld over dat aardig, goedig volkje uit den ouden tijd. Mogelijk hebt ge bij 't lezen wel gedacht: zoo'n Kabouter, hoe klein dan ook, moest toch wel buitengewoon sterk gespierd zijn geweest. Toch niet. 't Lag hem meest hierin, dat 'Eendracht maakt macht', dat 'Aanhouden doet winnen',...
nl.verhalenbank.49999
No. 14. Te Son woonde een boer, die het heel goed ging. Op een avond bij het naar bed gaan, hoort hij op de trap iemand zuchten, als onder 'n zware last. De boer opent de deur van de zoldertrap, en jawel, daar ligt me tusschen de vijfde en zesde tree, 'n kabouter met één korrel graan naast zich. De boer dreef, dom genoeg, den spot met het manneke, waarop...
nl.verhalenbank.46547
Het Vrouwenzand
Een paleis van prinsen, hertogen en koningen is geweest in de stad
Stavoren, en de deuren der burgerhuizen waren van zuiver goud. Gelegen
was het op den oever van het Flevus-meer, waarin vele rijke rivieren
hun water stortten, de Cuyner, de Vecht, de IJsel, en een stroom van
het Rijnwater, komende uit het sticht Utrecht. Geen schooner...
nl.verhalenbank.41774
Het vrouwtje van Stavoren
Hoort, vrienden, hoort een lied,
Dat duidelijk zal verklaren,
Wat eenmaal is geschied
Voor meer dan duizend jaren.
Toen 't oud en grijs Stavoren
Nog bloeide op Frieslands grond
En van zijn macht deed hooren,
Door heel het wereldrond.
Daar in die rijke stad
Die jaarlijks duizend schepen
Belaân met 's werelds schat
Haar haven in...
nl.verhalenbank.34771
Dat was hier ook zo'n algemene gewoonte. Ze zaaiden altijd met afgaande maan, want anders gooit de korrel zich bloot. Dat wil zeggen, ze konden hem dan niet goed gedekt krijgen onder de grond.
nl.verhalenbank.128116