Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Der wienen guon, dy hienen in wikseldaelder. Sa'n ien hie mei in swarte kat nei 't tsjerkhôf west. Dan frege er hwa't dy kat keapje woe. Dan kom de kweade en dy joech in wikseldaelder yn ruil foar de kat.
Sa'n wikseldaelder moesten se altyd hâlde.
nl.verhalenbank.22248
It wie yn 'e oarloch. Myn suster Gees gong doe us in kear nei Ljouwert ta nei in wiersizter. Gees wie doe skeiden fan har man.
De wiersizter sei tsjin har: "Jo binne by de man wei, mar jimme komme wol wer by elkoar." Doe sei se: "Jo ha dêr in jurk oan, dêr ha jo de punten foar kocht." De textyl wie doe op punten.
Dat kloppe presys. Hja hie de punten der...
nl.verhalenbank.33379
HH: Mijn vader kon zo'n dialoog tussen twee joden, en ook in hun eigen...joodse handelaren, ze kwamen altijd met z'n tweeën...dat was niet voor niets, dat was eigenlijk om een stukje theater op te voeren. Ja, om zo'n boer als het ware om de tuin te leiden. Althans, zo werd dat geïnterpreteerd. Je moet oppassen voor jeuden. Ze voerden altijd toneelstukjes...
nl.verhalenbank.44324
Myn pake, greate Ale fan Boalsert, fortelde my: Yn myn jonkheit hat âlde Brecht fan ‘e Lytse Kampen it my sels ris in kear forteld. It wie in pûr bêst minske en tige bitrouber as hja op ‘e tekst kaem oer har buorwyfkes Jelke’ IJmkje en Janne’ Bet. Hja wiene doe noch jong en wennen nêst inoar. De hûzen stiene apart, mar de reinwettersbak brûkten hja...
nl.verhalenbank.50543
As je een hekel heb an je buurman, dan mot je z'n mest kope, zegge ze hierheen. Ik denk dat dat is omdat ie dan niet ken meste.
nl.verhalenbank.70678
Bie besmettelke zaikten wördn de veern ook in ’n pot doan en zo stoomden ze oet. Ja, de mensken wazzen aorm en können man zo gain neie veern koopn. Dit getuugde nich van biegeleuf, man was ’n ontsmettingsmiddel.
nl.verhalenbank.45416
Aan de vaart woonde een heks in een klein huisje met onder en bovendeur, waar ze uit keek. Een boer, die te Haamstede hout had gekocht, wilde in de vaart voorbij met zijn schuit. Tweemaal kapte deze om, en toen zei hij tot de heks: "Dat doe jie". En na de tweede maal het hout weer ingeladen te hebben, kon hij nu doorvaren.
nl.verhalenbank.13640
Doe't myn suster in great fanke wie, sahwat in twintich jier âld, krigen wy in hynder. Dat hynder wie trije jier. Wy kochten it op in boelguod yn 'e Pein. Doe seach myn suster us op in nacht, wylst dat se op bêd lei, dat it hynder hiel wyld woarde. It sloech en it skopte sa bot, dat it trape de muorre der út. Doe sleepten se it hynder yn 'e skuorre en dêr...
nl.verhalenbank.12204
Grootvader van mijn man was vischkoper. Als er nu bij zijn visch een bot aan boord kwam die geheel wit was, dus geen of haast geen zwart op zijn huid bezat, dan werd dat "botje" gauw weer overboord gegooid, "want dat was vast en zeker een kol."
nl.verhalenbank.13318
Opten Dries mot ’t vroeger ok gespok hemme. Wor vroeger Rut Milder wonde. De minse hörde ’s nachs hamere en sloan en kloppe, net of ze ’t huus af woue brèke. Gin mins dorset te kope. Ze liete ’n poater komme uut Huusse. Die bidde zo lang, totda ze ’t spook ien ’n schoenpoetsduske hadde. Da wier verzegeld en ze gienge er mee over ’t woater nor de Millingse...
nl.verhalenbank.49638
Ik haw ris by lytse Kjille west, dy wie kaertlizter op 'e Gerdyk. Ik wie doe krekt troud en sahwat twintich jier. Ik gong der foar aerdichheit hinne.
"O heden," sei se, "jou takomst liket goed. As jo hwat wolle, der leit heide njonken jou hûs. Dat matte jo altyd keapje."
Ik sei: "Dan mat ik jild ha."
Doe sei se: "Dat leit foar jo klear."
Wy hienen noch...
nl.verhalenbank.23387
Yn 'e Harkema, yn 'e Bosk, stie in âld húske op 'e tippe, dêr wenne beppe yn mei har twadde man. Anne en Baeije hieten se. Heit sei altyd Anne-om tsjin him.
Op in moarn sei heit: "Anne-om kin fannacht wolris mei 't hûs oan 't ôfbrekken west ha, sa gong it der oan wei."
Ik wie doe noch in bern. De Bosk wie fan 'e gemeente.
Mar 't hûs dêr't Anne-om yn wenne...
nl.verhalenbank.28775
[Een hiele minne was vrouw K. Sie hef n bult kwaad doan en de lu harren haar dik in de gaatn.]
Op n dag kwam ze bie mien va. Wie harn n beste sikke en die wol ze koopn. Maar mien va wol de sik holn.
“Toe”, zeg ze, “verkoop mie dei sik V.”
“Doe krigst de sik niet”, zee mien va.
En wat dee t mense toen?
Sie gaf de sik een fikse slag met de hand veur de...
nl.verhalenbank.44447
Hindrik burdman (= H. de Vecht) hie in boek kocht, dêr't er fan alles út learde. Sa koed er wite kninen ta de hurddobbe útkomme litte, as er dêr yn lêsde. Letter moest er alles weromlêze, dan gongen se wer ta de hurddobbe yn. Mar it gong sa fier mei him, dat hy woarde op 't lêst bang yn eigen hûs. Doe is er fan binaudens noch grifformeard woarn. 't Wie...
nl.verhalenbank.23386
Gais op 'e tsjille
Om achttjinhûndert tachtich hinne tsjinne in boeresoan út Molkwar as bakkersfeint te Wâldsein. Sneontejûns let kaam er geandefoet thús. Op in kear wie er hielendal op ien ein. Hy hie de tiisdeis mei de baas nei Snits west en dêr in filesepee sjoen, sa'n ding mei ien grut en ien Iyts tsjil. Hy hie der ek op sitten. It wie in merakel, sei...
nl.verhalenbank.12991
Mevr. N.: “Dat is meugelk, dat zo wat nait bestait, moar veurbeduudsels binnen dr zeker.
In Veele is n keer n kind verdronkn. Nou wol t geval, dat ain van onze buurn in Onstwedde al wat in de goatn har; zien hond har al voak zitn te jankn veur t huus, woor dat kind woonde. Hai keek er den ook hail nait roar van op.
Hai veurspelde wieder dat er in...
nl.verhalenbank.44725
Er was een boerke hier ergens in’t dorp en die kocht al die wratten op en eh… Nou, ’t werkte beslist want ik heb ’t zelf dus gedaan. Ik had hier een wrat op een heel ongelukkige plaats staan en die eh, was binnen zeuven dagen, dat had ie ook gezegd hoor eh, nee negen dagen, even niet vergissen, negen dagen ehm, “over negen dagen benne ’t wrat kwijt”. Maar...
nl.verhalenbank.69674
Lytse Kjille wie wiersizter to Drachten yn 'e Hounestege. Se hiet eins Cornelia Modderman.
Sy hat my de kaert ek al ris lêzen. Myn kammeraet en ik, elk mei de faem ha ris by har west.
Kjille reizge mei in tromp mei bân, sjippe en lint by de minsken lâns. Joech men har in stûr ekstra, dan lei se de kaert. Se sei fan my, ik soe kastlein wurde.
Myn...
nl.verhalenbank.33222
Ik hie ek in jonkje, dêr helle ik altyd molke foar fan Piters Willemke. Doe sei Willemke op in kear tsjin my: "Doarstû hjir wol molke wei to heljen en dat oan dyn bern to jaen? Dû wist ommers wol hwer't de minsken my foar hâlde, net?"
"Ja wis, wit ik dat," sei 'k, "en ûngewosken astû myn bern bitsjoenste, hwant dan komst net levend út myn hannen." Mar hja...
nl.verhalenbank.30065
Op 'n boerderij tussen Soerendonk en Leende was 'n kalf te koop maar men kon 't niet eens worden over het "zeelgeld". Dichtbij woonde iemand, die ratten kon overbrengen. Dat lukt alleen als de ratten er beter op worden. De ratten werden overgebracht naar de boerderij van het kalf; de koop was toen gauw gesloten.
nl.verhalenbank.46497
