Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Alde van der Woude út Grinzer Pein hat ek in pear kear mei in pleachbeest to meitsjen hawn. Op in kear, doe wienen hy en noch twa man de Grinzer klaei út west. Sy hienen warch west, hwant sy wienen rinnende en sy wienen even lizzen gong en dêr wie hy yn 'e sliep rekke. Doe't er wekker woarde hienen de oare twa sein: Der is ús in pleachbeest passeard. Doe...
nl.verhalenbank.24665
Us heit hat faek forteld fan lju dy't ûnderweis wienen mei oaren yn 'e nacht en dat der dan ien sei: Even oan kant gean. Der mat in lykstaesje passeare. Sûnder dat de oaren it seagen.
nl.verhalenbank.29583
Alde Sytse Hil fan Sumarreheide hie altiten in rest katten om 'e doar. It gong dêr altyd op in razen en oangean. Dy katten, dat wienen har kammeraetskes.
nl.verhalenbank.23119
Us heit fortelde, ien fan syn maten, in skipper lyk as heit, wie frijmitseler. Dy keardel wenne allinne op in skip en hy koe dwaen hwat er woe, noait forlet fan jild. Dêr soarge de duvel foar.
Op in kear, op in joun noadige hy in pear kamaraden by him op it skip. Dêr wie heit ek by. Der woarden nochal hwat buorrels dronken en hy sloech himsels ek net...
nl.verhalenbank.31287
Der wie in man, dy hie in gesin. Dy man wie in wjerwolf. By 't tsjuster wie er warber. Doe wie der in oaren ien dy wie mei syn maet der op út. Hja rounen togearre troch de Kûkhernster lânnen en doe kaem dy wjerwolf har tomjitte. De man, dy't mei syn maet wie fortocht de man fan dat gesin, dat dàt de wjerwolf wie, mar hy wist it net seker. Doe't dan dy...
nl.verhalenbank.29929
Ik roan us mei in stik of hwat oaren op in joune de Loane del. Doe seagen wy it hûs fan Piter en Sijke yn 'e brân. Wy der hinne om to sjen. Doe't wy der kommen leinen de minsken op bêd to sliepen en der wie alhielendal gjin brân. Mar in wike of hwat letter brânde it op.
nl.verhalenbank.25255
Yn 1824 wienen der minsken yn 't lân op in moarntiid yn 'e Sensmeer ûnder Blauhûs. Doe sei in jonge ynienen: "Minsken, wy matte hjir wei! Der komt in skip oan! 't Is allegearre wetter!"
Mar de minsken seinen: "Dû bist net wiis!"
't Wie moai sinneskyn-waer.
Mar it oare jiers, yn 1825 streamde alles oer. It séwetter brûsde oer de diken hinne. Dat hie dy...
nl.verhalenbank.24615
Der wienen us twa kameraden, dy kommen by Sterke Hearke syn mem. Hearke wie sels net thús. Sy woenen graech wite hoe sterk Hearke wie.
Achter it hûs lei in stientsje mei in ring der yn.
"Sjoch," sei de mem, "dêr heineballet Hearke mei."
De beide kameraden koenen de stien net iens optille.
nl.verhalenbank.20464
DE WITTE JUFFER VAN MONTFELAND
Zi'j zol veur iedereen goed gewes zun, die eur niks ien de weeg lei. Mao ze liet zich niet veur de gek holle. Dat ondervon op een goeien aovend, of bèter gezeid op een kwaojen aovend, een Bèèkse jong. Hi'j was op ten Bos aan 't oaverwarke gewes met Zeddamse kammerööj. Toe 't aovend wier neugen de Zeddammers um uut um samen...
nl.verhalenbank.22525
Heit en dy wienen us op in joun mei in ploechje jongfolk nei Eastemar ta to apelstellen. Mar it woe net. It wie noait liker as woarden se keard. Dat sy gongen mar werom. Mar sy woenen apels ha.
Dat doe soenen se it noch us bisykje by Goaitsen Rôt (= G. Veenstra).
Mar dêr komt in wite juffer oan op 'e fyts, dy't samar ynienen weiwurdt mei fyts en al. Dat...
nl.verhalenbank.22097
Myn broer kom us op in nacht mei in kammeraet de Twizelerwei lâns. Sy kommen by de froulju wei. Syn kammeraet, dat wie Bosma fan Twizel, dy wenne doedestiids yn 'e Westerein.
Op 'e Twizeler Nijewei troffen se ûnderweis om in ûre of twa hinne yn 'e nacht in jonkje en in famke, dy hâldden elkoar by de hân beet. Dy bern wienen ± fjouwer à fiif jier âld.
Sy...
nl.verhalenbank.22685
Der binne hazzen, dy kinne se noait bisjitte. Sokke hazzen binne maten fan 'e duvel. Se binne kûgelfrij.
nl.verhalenbank.22136
In nachtmerje is in minske.
Ik ha ien kear sa'n nachtmerje by my hawn.
Der wenne in boer ûnder Hylaerd, dy syn plaets hiet 'De nachtmerje'. Dêr slepten ik en myn maet op in nacht yn 't hea.
Dêr kaem de nachtmerje by my. Hy roan fan 'e fuotten ôf nei boppe ta by my op. It duorre sahwat twintich menuten. Doe koe 'k wer geluten jaen.
Men mat de klompen...
nl.verhalenbank.24552
Knjillis Veenstra wenne yn Sweagerbosk. Wy seinen altyd Bontsje Keke, ek wol âlde Keke. Heit en dy wienen us op in nacht om twa ûre byelkoar bûtendoar. Mei in stik of hwat oaren soenen se nei Grinslân ta nei de bou. Keke wie der ek by. Doe sei Keke ynienen: "Gean achter my. Toe, fan 'e wei ôf, hwant der komt hwat oan." Heit en dy seinen: "Der is ommers...
nl.verhalenbank.20447
Ik wie yn Dútslân yn in keet. Wy sieten dêr mei in stik of hwat kammeraden. Doe kom der ien yn en dy sei: "Ik stjûr skoppenboer fuort om in flesfol drank." Doe kom dy flesse fol mei sterke drank werom mei skoppenboer der oan. In oaren-ien út 'e keet nom de flesse oan. De flesse drank sweefde.
nl.verhalenbank.19985
Us pake wie Jelle Kalsbeek. Hy wie ôfkomstich fan Aldeboarn. Dêr wied er bierbrouwer. De man wie ôfgryslike sterk. Op in kear hâldde er in weddenskip mei oaren. Der soe útmakke wurde, hwa't it sterkst wie, hy of syn hynder.
It hynder stie oan 'e iene kant fan 'e feart en pake Jelle oan 'e oare kant. Sy sieten mei in tou oan elkoar fêst. It hynder luts oan...
nl.verhalenbank.22734
De heer Schoenmaker vertelt.
Op een donkere avond liepen we met enkele kamaraden te Kopstukken.
Daar ontdekten we op enige afstand een blauwe vlam, ergens in het veld.
Mijn grootvader, die zich nimmer vergiste als het veurloop betrof, zei tegen me: "Doar komp ain dode."
Een half jaar later was het zover. De oude scheper Haan loopt daar met een paar...
nl.verhalenbank.42767
Us heit wie stuolwynder. Hy bleau soms hiele wiken en ek wol us in fjirtsjin dagen wei. Dan sliepte er by de boeren yn 'e skuorre of bûten yn in heabult of sa.
Op in kear wienen heit, Auke de Vries en Yke de Vries mei har trijen op stap. Sy moesten noch ûnderdak ha. Mar it wie to let om noch by in boer om ûnderdak to freegjen. 't Wie al tsjuster.
Doe...
nl.verhalenbank.24484
Wibe Alma (soan fan Albert en Tet, broer fan dikke Fokke) kom us op in kear fan 't Jachtfjild út 'e kroech.
Hy hie in stik yn 'e kraech en die 't raer. Hy sei: "'k Woe de duvel wol us sjen." Hy roan de kant nei Harkema út. Syn kameraden wienen by him.
Doe woarde er by syn kammeraden weilutsen en oer de beammen en oer de feart hinnesmiten.
't Like wol in...
nl.verhalenbank.22234
It gebeurde op in boerepleats, dy't tige iensum stie, wol gauris, dat dêr guon kamen to sliepen. Dat wegere dy boer eins noait.
Op in joun kaem der in frommes. De boer syn knecht fortroude it net rjocht, dy tocht: it kin wolris in keardel wêze yn frouljusklean. Dat koed er gau to witen komme. Hy helle apels op en doe smiet er dat frommes in apel ta. Dat...
nl.verhalenbank.30143
