Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
24 datasets found
Organizations: Meertens Institute Dutch Keywords: kachel Narrator Gender: female
Alle podden dy't ik seach, krige ik yn 'e tange en dy gongen de kachel yn. Ik ha in hiel soad forbrând. Hwant dat binne allegear tsjoensters.
nl.verhalenbank.12329
Us beppe wenne oan 'e Dwarsfeart to Drachten. Elke saterdei kom dêr in boerefrou lâns mei in wite mûtse op en in koer ûnder 'e earm. Der wenne ek noch in frou njonken beppe en dy har bern rekke net goed. It woe mar net wer opknappe, it bleau gammel. De man sei: "It kin wol bitsjoend wêze." Sy krigen it kessen út 'e widze, dêr't it bern yn lei en sy...
nl.verhalenbank.11555
D’r was es ’n vrouw ien ’t Lobith. En die hur kiender wiere ok altied beheks. D’r kwame altied ’n por katte bé’j hur ien huus. Ze wisse nie, wor die thuus hörde. Op ’n goeie dag gieng de vrouw koek bakke. De katte zate wer neve de kachel. De vrouw vertrouwde da nie. En durrum gooide ze mette koek umlegge de grote hete koeke de katte ien ’t gezich. ’s Mèrs...
nl.verhalenbank.50240
Greate Sytse Boonstra koe ek bûksprekke. Dy hie de kat yn 'e kachel, mar yn werklikheit siet hy der net yn. 't Wie in klompkachel. Skoanmem wie by him en dy wie yn 'e fêste forbeelding dat it beest der yn siet. Sy die it doarke fan 'e kachel iepen, mar der wie neat to sjen. Op it lêst hied er de kat yn 'e kleankast. Mar doe't se dêr yn seach wied er dêr...
nl.verhalenbank.19640
Op 'e Wâl stie in hûs, dêr spoeke it yn. It gong der altyd heislik oan wei yn dat hûs. Sa fleach der op in kear in stik fjûr dwars troch 't hûs hinne. As de man deis fuort wie, doarst it minske der net allinne mei de bern yn to wêzen. Dan gong se der mei de bern út, sa bang wie se. Op 'e souder stie in kachel, dy soenen se dêr us wei helje. Mar doe't se...
nl.verhalenbank.19633
4.16. En zo was ik in Princenhage, recht tegenover het Zuilens kerkhof, daar had ik kennissen wonen. Die man heette van Eil en die had een meisje in huis, al een meisje van een jaar of dertig, vijf-en-dertig: die had ie als kind aangenomen, toen ze nog jonk was. Zo doende wierd dat meisje niet met d'r eigen naar Betje Dirven genoemd, maar die wier altijd...
nl.verhalenbank.44332
In de Muzzel is ’n keer kind behekst, ’t Was bie femilie von onz moeke. ’t Kind galpde de haile nacht en was koorzig. Umdat d’r ’n kranse in’t kussen kwam, mös ’t behekst weezn. De hekse veranderde zuk in ’n kadde. Nô gung de kerel hen en muik grode kruzen op de voldeure. Dan kön ’t kadde d’r nich meer veur langs. Von dai kerel kan ‘k nog wel begriepen,...
nl.verhalenbank.45415
De vader en de zoon die gingen ’s avonds jagen, of die gingen jagen ’s morgens en toen, toen zeide ze: “der loopt een kat”, zei die vader. “Za’k ze doodschieten?”, “Ja”, zei die vader, “doe dat maar”. En toen zeit ie eh, mee dat ze willen gaan schieten, want ze waren een eindje verder gegaan. De kat liep verder en ze liepen ook verder en toen kwamen ze...
nl.verhalenbank.69666
4.14. Al weer naar Nunen toe, maar nou is 't grootmoeder's niet, nou is 't m'n tante. In de Beekstraat in Nunen woont Arjaan Rijkers, toen ter tijd tenminste, en die kwam 's thuis van zijn werk en de buurvrouw die klaagde zo: de koei stond zo te toeten, en d'r man was niet thuis en zelf mocht ze niet buiten komen en ze kon geen voejer gaan maaien. Toen...
nl.verhalenbank.44321
In kat veranderd Ik heb ze bij us thuis wel us heure vertelle. Dan zate ze bij de kachel en d'r kwam ok 'ne kat bij 't vuur. Die schupte ze zo goed, en 's aanderdaags lag de buurman mè pijn in bed. Die had zich veranderd in 'n kat.
nl.verhalenbank.41644
In een groot bos stond een oud huisje en daar woonde een arme oud vrouw. Op een dag was er een jager verdwaald diep in het bos. Gelukkig had hij zijn honden Izer en Staol (op zijn Twents) bij zich. Twee grote sterke honden, dus hij hoefde niet bang te zijn voor de wilde dieren in het woud. Toen hij al lang rond had gedwaald zag hij in de verte een lichtje...
nl.verhalenbank.49027
Jehannes Meerstra wie ris op in kear by ús, doe stie der in ynstektsjettel by ús yn 'e kachel. Dêr siet hyt wetter yn. Ien fan 'e bern stie der ticht by. "Pas mar op," sei Jehannes, "dêr kin samar in flap hyt wetter út komme." "Né," sei mem, "dat is noch noait gebeurd." Mar hja hie 't net sein, of 't wie al sa. Der foel in flap hyt wetter oer de flier, út...
nl.verhalenbank.38180
Us mem hat in min leven hawn by heit. Hy hat har it leven forgalle. Heit is in strie-minnen ien. Wy ha gjin gedoente mei him. Op in kear kom er smoardronken thús. Hy slepte yn in âld ledekant, dat stie oer de flier, hy slepte net by ús mem. Doe krige er de kofjekanne fol kofje en dy sette er yn 'e kachel mei fjûr. En doe sei er: "As der in God is, dêr bin...
nl.verhalenbank.25926
Wibe van der Woude, dy wenne op Fryske Poalen. Hy hie op 'e fyts nei syn heit west; dy wenne yn Trimunt yn in olle woanwein. Doe't er oan 'e Skâns ta wie, doe gong der hwat foar him op, in great swart ding, krekt as in kachel. It botste hyltyd mar foar him op. Hy waerd deabinaud.
nl.verhalenbank.25891
Pake en beppe hienen it tige krap. Op in sneon-to-joun hie beppe oars net mear yn 'e hûs as in dûbeltsje en in heale sint. De sneintomoarns gong se mei 't knipke nei tsjerke. Sy soe de heale sint yn 't tsjerkeponkje smite hwant foar it dûbeltsje moesten se brant keapje. Sy hienen net in turf mear yn 'e hûs. Mar doe die beppe by forsin it dûbeltsje yn 'e...
nl.verhalenbank.23894
"Dit verhaal heb ik van mijn vader gehoord. In, of vlak na de Tweede Wereldoorlog, was er schaarste aan levensmiddelen en werd er dus veel gesmokkeld. Grenswachters vonden steeds trucjes om de smokkelaars te betrappen. Één van die maniertjes ging als volgt: iemand verdacht van smokkelen werd, bij de grens aangekomen, naar de douane geroepen, en moest naar...
nl.verhalenbank.16225
Yn dat hûs koenen letter gjin minsken mear wenje. Sy gongen der allegear wer út. It spoeke dêr letter altyd. De minsken koenen der net mear yn wêze. Hyltyd stie 't hûs leech. De stuollen koenen net op har plak stean bliuwe en de tafel en de kachel net, dat op 't lêst wie elkenien deabinaud foar dat hûs.
nl.verhalenbank.20568
In omke fan my hie in toverboek kocht op in lommerdsboelguod to Ljouwert. Hy lies der yn en doe wienen de eksters samar ûnder 'e kachel weikaem yn 't skip. Doe hied er wer achterút lêzen - en doe gongen se der wer ûnder.
nl.verhalenbank.20804
Fynt men in krâns yn 't holkessen dan is dat it biwiis dat deselde dy't der nachts mei de holle op leit, bitsjoend is. Sa'n krâns mat men opbarne, mar net yn 'e kachel yn 'e hûs, hwant dan kin de boel út elkoar barste.
nl.verhalenbank.36337
61. 't Verhaal dat now kump het mien man veteld. Hi'j vetelle: Mien moeder moes altied de kachel aanmake veur de school. Wi'j krege daorveur holt van Bargebos. Dat wier dan opgestapeld op zulder. Ik sliep op een nach met mien vader. Toe zag ik taor vier manne lope met olderwetse hemden aan, roaie zaddoeke um en van die Duitse petjes op. Ik dos niks te...
nl.verhalenbank.22420
1