Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Op in kear ha 'k nei Jehannes de Boer ta west, dy't op it Wytfean wenne. Dêr wie myn pake arbeider. Ik wie doe noch in jonge. Der wie praet woarn oer spoekjen en ik wie neat net gerêst ûnderweis. Ik wie sahwat op it plak, dêr't nou Veenema wennet, doe kom der my hwat op side. It like op in greate grouwe swarte houn en it roan deun tsjin my oan.
Oan 'e...
nl.verhalenbank.12274
't Wie op in joun. Heit siet to krantsjen en lytse Jan hie in boekje foar him en siet dêr hwat yn om to blêdzjen. Doe kom er in wurd tsjin, dat forstie er net.
"Heit," sei er, "hwat is 'in kammeraet'?"
"In kammeraet," sei heit, "dat is ien dêrst' goed mei oer de wei kinste. Dû en ík binne kammeraden. Mar mast my net mear lestich falle, ik wol lêze."
Even...
nl.verhalenbank.33737
Der wie in jonge, dy moest foar de keuring. Syn heit wie in boerke, dy't net it measte forstân hie. De deis fantofoaren sei er tsjin 'e jonge: "Nou is 't moarn sa fier, jonge. Mast sjen datst ôfkeurd wurdste."
"Ja heit", sei de jonge.
Doe't er dan foar de keuring west hie frege syn heit him:
"Wel, hwat ha se sein?"
"Se ha neat sein", sei de jonge.
Mar in...
nl.verhalenbank.33690
Hearke syn heit wie eksteur (in soarte fan pelysje mei in stôk).
Op in kear kom der ien by de eksteur, dy wie sterk en woe wolris sjen, of Hearke it tsjin him hâlde koe.
De eksteur sei: "It treft net, Hearke is net thús."
Der lei in grouwe stien njonken de doar. "Sjoch," sei de eksteur, "dy stien smyt Hearke in roede fier fuort."
Mar dy oare koe de stien...
nl.verhalenbank.22088
Trije jonkjes stienen by in brêge. De brêge wie ôfdraeid, der wie dus in hiel great gat yn 'e wei.
It iene jonkje sei: "Us heit springt samar oer dat gat hinne." "Dat bistiet net", seinen de oaren.
Mar it jonkje hâldde fol, dat op 't lêst moesten se it wol leauwe.
Doe sei it twadde jonkje: "Jimme heit is in hiele baes, mar dan mast ús heit ha. Lêstendeis...
nl.verhalenbank.33828
In mynhear kuijere de wei del. Hy kom by in brêge, dêr stie in jonkje. Dat jonkje gûlde hiel bot, hy snokte it út.
De mynhear sei: "Hwat skeelt der oan mei dy?"
It jonkje sei: "Sy ha myn stik bôlle yn 'e feart smiten."
"Och hea," sei de mynhear, "wie dat mei opset?"
"Né," snokte it jonkje, "mei leverwoarst."
nl.verhalenbank.33830
Us heit komt fan Jistrum. Hy fortelde, hy stie ris in kear op in jountiid bûtendoar mei oar jongfolk, doe hearden se hiel dúdlik dat de minsken yn 'e tsjerke oan 't psalmsjongen wienen. En der wie dòch net ien yn.
nl.verhalenbank.28369
Wurdt der in twilling geboaren, en dat is in jonge en in fanke, dan is de jonge in wjerwolf. Sa'nien kriget gjin bern.
nl.verhalenbank.36180
Myn swager hat in jonge, dy is mei de helm geboaren. Hy sjocht de dingen dy't gebeure sille nou en dan fan tofoaren. Op in kear doe wienen myn swager en 'e frou fuort. Doe't se thús kommen, sei er: "Hjir hat hoed ek in frou by de doar west. Dy seach der sa en sa út. Trije kear hie se der west. Mar sy wie der yn werklikheit net west. De oare deis kom se.
nl.verhalenbank.28368
Foardat ús Marten stoarn is, wienen it allegearre eksters by ús om 'e doar hinne. Ik ha der doe gjin acht op slein, mar even letter hat hy it ûngelok krigen.
Doe't Marten dea wie, hâldde de kanarje him stil. Hy hat nei dy tiid net wer sjonge wold.
Doe't ús heit stoar, gong ien fan 'e katten by him op 'e kiste sitten. Jagen se him der wei, dan wie hy der...
nl.verhalenbank.28378
Alde frou Reitsma fortelde ek noch, op in kear wie se op 'e fyts nei har dochter ta, dy't yn Rinsumageast wennet.
Doe't se dêr oankaem hie se sein: "Nou ha 'k ûnderweis in lykstaesje sjoen. Ik woarde fan 'e wei ôfdrukt."
Hja fortelde oan har skoandochter Roas: in eintsje fan har ôf wenne in jonge, dy wie hiel bot siik. De minsken seinen, hy koe net wer...
nl.verhalenbank.28387
Ik wie in jonge fan in jier of tolwe, doe mienden de minsken yn 'e Harkema dat de wrâld forgean soe. De moanne soe tsjin 'e sinne oankomme en alle lju, lyts en great, wie deabinaud. (Hat it 1900 west?)
nl.verhalenbank.12284
Guon kommen us let yn 'e nacht fan in pretsje. Se mâltjirgen net allinne, mar der woarden slimme flokwurden brûkt. Se kommen yn 'e buert fan Eastemar tusken hege diken. By in hekke woarde ien fan dy feinten dy't it sa mâl opsein hienen, samar by de oaren weinom, dat se stienen forstomd.
Ien wie hwat dryster as de oaren, dy kom tichter by de hekke. "Der...
nl.verhalenbank.16778
