Datasets - ISEBEL

Myn skoanheit wie mei syn broer oan 't murdejeien. 't Wie nacht en sy wienen elk oan 'e kant fan in wyk. Doe wie der ynienen in hiele grouwe, swarte houn. It beest hie egen as koallen fjûr. Hy wie nou us by skoanheit, dan wer by dy syn broer. It wie gjin goed spul, skoanheit fortroude it net. Hy tochte dat it de duvel wie. Hy sei: "Ik raem him of ik sjit...

angst

nl.verhalenbank.19916

In omke fan myn frou en in omke fan my wienen togearre ris op in nacht oan 't murdzjen. Sy soenen nei de Petten ta (ûnder Harkema). Dêr wie in daem, dêr koenen se de hounen noait oer krije. Sy prebearren doe de hounen op 'e earm der oer to dragen, mar de dieren woarden sa lulk, sy moesten se wol loslitte. Op itselde stik lân woenen se op 'e oare ein wòl...

bang

nl.verhalenbank.28908

Sytse Jager hat us mei ús west to murdefangen. Doe troffen we ûnderweis midden op it stoppellân hwat, dat like my in ychelbaerch ta. Mar 't wie in katsje. Dat doocht net, sei Sytse. Hy wie us in kear smiten woarn en tocht dat dit in tsjoenster wie, dy't it op him munte hie. Op in oar plak troffen wy it katsje wer en letter nòch in kear. "Kearel," sei...

angst

nl.verhalenbank.20385

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur