Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Op 'e Mûzegroppewei is ris in faem formoarde woarn en fuort dêrnei makke de heit himsels ek noch fan kant. Doe kommen der bloedplakken yn 'e flier. Dy ha se der noait wer út krije kind. Sa lang it hûs dêr stien hat bleauwen dy bloedplakken dêr yn 'e flier. Se ha der fan alles oan dien. 15 jier lyn is 't hûs ôfbrutsen.
nl.verhalenbank.36077
Us heit wie mattewever. Hy moest ris in kear tried brûke. Doe gong er nei Rikele Myt ta. Hy nom myn broer mei. Dat wie doe in jonkje fan sa'n acht jier.
Myt joech it jonkje in bak.
Sûnt dy tiid wied er siik. Doe sei heit: "As er dea giet, dan sjit ik Rikele Myt dea."
Doe seinen se tsjin heit, hy moest nei de duvelbander ta. Dêr soed er dan hinne. Hy soe...
nl.verhalenbank.25394
Us mem wie geboaren yn 1858. Hja kaem ris op in joun bûtendoar, it wie krekt as waerd hja der ta twongen. Doe seach se in hûs yn 'e brân. Ik wie doe noch in jonge. Mar dat hûs brânde net.
Twa jounen letter stie it hûs echt yn 'e brân. Doe gongen wy dêr allegear hinne. 't Gebeurde yn 'e Boelensloane.
nl.verhalenbank.37975
Ik wie in kear by de buorlju, doe kommen der minsken, dy fortelden dat myn hûs stie yn 'e brân. It hiele hûs stie yn ljochte lôge, biwearden se. Mar doe't wy der hinne gongen wie 't sa net. En doch hienen se 't dúdlik brânnnen sjoen.
It duorre net lang mear, doe brânde 't op.
Sjocht men it yn 'e foarnacht, dan duorret it mar koarte tiid mear, sjocht men...
nl.verhalenbank.26854
Sterke Hearke wie us op it lân oan 't ploegjen. Hy luts de ploege sels.
Der kom in man oan, dy moest nei Hearke ta, mar wist net hwer't er wenne. Hy frege Hearke: "Wite jo ek hwer't Hearke wennet?"
Hearke hie de ploech op krige, en nei syn hûs wiisd. "Dêr wennet er," sei er, "en dit is him."
Dy man wie sels èk sterk en hie mei Hearke wrakselje wold. Mar...
nl.verhalenbank.25231
Seagen de lju froeger wylde lantearnen, dan woarde der sein: "Dêr komt in hûs to stean."
nl.verhalenbank.22061
Fan Hearke wurdt forteld dat er iens op 't lân oan 't ploeijen wie en dat der doe ien by him kaem dy't frege hwer't Hearke wenne. Hearke hie doe de ploege optild mei ien hân en dêr mei wiisd nei syn hûs en sein: Dêr wennet er en hjir stiet er. Mar ús heit sei altyd: Dêr is neat fan oan. Dat is noait gebeurd mei Hearke.
nl.verhalenbank.37518
Yn 'e Harkema wie in húshâlding, dêr hienen se in bern, dat wie net goed. It tjirme en it hie lêst fan termynsetten.
Doe gongen se nei de duvelbander ta. Ik tink hast dat dat Frânse Hinke west hat fan 'e Rottefalle.
Dy joech in drank foar it bern mei oan 'e heit fan it bern.
't Wie yn 'e winter en der lei sterk iis. De man hie op redens nei Rottefalle ta...
nl.verhalenbank.37527
Op in kear helle Hearke jirappels op. Hy hie sawn kuorfollen (dat is 3 1/2 kuorfol) jirappels op 'e kroade, in hiele swiere fracht. Doe wie 't al in âld man. Dêr kroade er mei nei syn hûs ta, en dat wie in lang ein.
It tsjil fan 'e kroade pipe. De minsken koenen de kroade oan syn hûs ta piipjen hearre, hy hie net in momint stil stien om even út to rêsten.
nl.verhalenbank.38364
As jo jou bilofte net hâlde en jo geane dea, da ha jo nei jou dea gjin rêst. Dan dwelmje jo om. Dan doocht it net mear yn it hûs, dêr't jo yn wenne ha.
nl.verhalenbank.27244
Wy hawwe hjir in buorman hawn, dat wie Jelle Bouma. Doe wennen wy noch op 'e Hoek. Syn heit lei yn it sikenhûs.
Doe sei er: "Hy giet dea, hwant ik ha syn kiste hjir al by ús yn 'e hûs stean sjoen." Hy hat gelyk krige. De âld man is yn 't sikenhûs stoarn.
nl.verhalenbank.38360
Op it Wytfean, oan 'e oare kant de Lange Wyk, dêr wenne in dikke boer, dêr gong it altyd like rûch om en ta.
Op in joun sieten se dêr by elkoar yn 'e hûs, doe kaem dêr in hiel raer lûd út 'e skuorre wei, it wie in bange skreau.
Se waerden der allegearre kjel fan en gongen nei de skuorre ta to sjen. Mar der wie neat foarfallen.
De oare deis kaem der wer...
nl.verhalenbank.37523
As men lêst hat fan 'e nachtmerje, dan hat de duvel jin topakken. In nachtmerje is in frommeske. 't Is ien fan sawn dochters, as dy op elkoar folgje.
Sy komme troch 't slotsgat yn 'e hûs. Wol men der gjin lêst fan ha dan mat men de klompen mei de hakken nei de doar ta sette.
Se komme ek by de hynders. Sy meitsje flechtsjes yn 'e moanjes.
nl.verhalenbank.27243
As eksters om 'e doar hinne skatterje, dan komt der yn dat hûs in deaden.
nl.verhalenbank.22065
Hearke wie ûnder tsjinst yn Den Helder. Hy woe graech wer nei hûs ta hwant hy hie in greate hekel oan 'e tsjinst.
Doe frege er ien fan 'e heechste ofsieren of hy frij mocht hwannear't er in anker fan 1300 poun om 'e gracht fan 'e kaserne hinne tilde. De ofsier hie sein, hy woe him graech frij litte, mar dat mocht er net dwaen, dêr hied er de macht net ta.
nl.verhalenbank.37521
Heit en dy seagen froeger ris in hiele rige wylde lantearnen.
It wienen allegear ljochtsjes. Hwat hjir nochris gebeure sil, seinen heit en dy, it wurde hjir skielk allegear huzen. En dat is útkom. It wie de Warmoldsstrjitte, dêr't dy ljochtsjes wienen; der stie doe net in hûs. Nou bin 't allegear huzen.
nl.verhalenbank.27242
In man en in soan dy wennen achter Grinzer Pein.
Op in joun seagen se hwat. Dat wie in spoek, like har ta. De heit krige syn soan by de earm beet en sei: "Rint it of sweeft it?"
"It sweeft, heit", sei de soan.
"Set dan sok", sei de heit. En dêr roannen se hinne, sa hurd se mar koenen.
nl.verhalenbank.38386
Der kamen ris in pear soldaten by Greate Pier. Dy wie oan it ploeijen. Hja fregen him of er ek wiste hwer't Greate Pier wenne. Hja hienen yn dy tiid in houten ploech mei in sturt der oan.
Greate Pier krige de ploege by de sturt beet mei ien hân en wiisde dêrmei nei syn hûs.
"Ja," sei er, "dêr wennet er, en hjir stiet er."
Doe hienen dy soldaten neat mear...
nl.verhalenbank.38369
Letter doe wennen wy fierderop yn 'e Harkema, omtrint by de brêge. De frou wie siik, dy hie de gryp. Sy lei yn 't bêdsté. Ik siet yn 'e keamer to krantlêzen.
De frou seach út it bêdsté wei nei bûten ta en sei tsjin my: "Oebele, dêr stiet reade Willem syn hûs yn 'e brân!"
Ik sjen, de kant nei de Pauloane út, hwant dêr wenne reade Willem, mar dêr stie net...
nl.verhalenbank.22051
Wy hearden yn ús eigen hûs timmerjen it jiers foardat wy in nij hûs krigen op itselde sté. Yn dat nije hûs kommen wy doe to wenjen.
nl.verhalenbank.27229
