Datasets - ISEBEL

Greate Pier wie us in kear oan 't ploeijen. Der kommen twa Hollanders oan, dy fregen him, hwer't greate Pier wenne. Doe tilde Pier de ploege op en dêr wiisde er mei nei syn hûs. "Dêr wennet er," sei er, "en hjir stiet er." En doe sloech er dy beide Hollanders mei de ploege dea. (Het verhaal is met St. Hearke bij haar niet bekend)

arbeider

nl.verhalenbank.24076

Sterke Hearke wie ris in kear oan 't ploeijen. Doe kom der ien by him, dy frege hwer't Hearke wenne. Doe tilde Hearke mei ien hân de ploege op en sei: "Dêr wennet er en hjir stiet er."

aanwijzen

nl.verhalenbank.24894

Op in nacht kom in feint fan 'e faem werom. Dy faem wenne yn Twizel. De feint wie sahwat tusken it Heideloantsje en de Kloksheide. Doe kom him in âld-minske tsjin. De feint sei: Goe-joun. Mar it âld-minske sei neat werom. Hy sei noch us: goe-joun. Mar sy sei noch neat. Doe draeide er him om. It âld-minske wie in frou yn it swart mei lange rokken oan. Sy...

bezoek

nl.verhalenbank.15725

Wij hewwe 't had in Dokkum in de duvelshoeke. Daar spookte 't in de bakkerij. De bakker had twa dochters. Die kregen ferkering. De feinten wouen bij hen opsitte en froegen of se niet een kamerke hadden, waar se sitten konnen. "Jawel," seien die dochters tegen de feinten, "maar in dat kamerke daar spookt it." Doe seien de feinten: "Dat willen wij us...

bakker

nl.verhalenbank.24288

Yn 'e oarloch fan '14 op '18 wie in soldaet op reis nei hûs ta mei forlof. Hy wenne yn Kollum. Doe seach er ûnderweis it kistje fan syn eigen bern. In dei of hwat letter kom it bern to forstjerren.

dood

nl.verhalenbank.15733

Ien fan 'e sawn dochters dy't achter elkoar binne, is in nachtmerje. In nachtmerje komt troch 't sleutelgat yn 'e hûs. Men mat de skuon of toffels forkeard foar 't bêd sette, mei de hakken nei 't bêd ta, dat is in middel om der gjin lêst fan to krijen. Sy meije neat meinimme. Men kin ek moal struije. Sy flechtsje de moanjes fan 'e hynders. Nachtmerjes...

afweer

nl.verhalenbank.24896

Alde Thomas Klare koe ek kaertlizze. Sy wenne by 't spoar. Earder hie se yn Houtigehage wenne. Op in kear kaem se by ús. Sy sei: Hjir is kloppe of hjir wurdt aenst kloppe. Doe kloppen se yn 'e nacht by ús. In suster fan Griet har man hie 't yn 'e holle krigen. Dy moest fêstboun wurde. Klare sei ek noch, wylst se de kaerten skodde: It binne allegear swarte...

aankloppen

nl.verhalenbank.16993

Hjir njonken ús op 'e Saedkamp, dêr seagen se froeger in hiele protte ljochten en sy hearden dêr gedurich klopjen. Dêr soe in protte boud wurde, waerd der ornearre. En dat is ek gebeurd.

bouwen

nl.verhalenbank.24064

Om tsjoensters to kearen dienen de lju altyd duveldrek ûnder 'e drompel. Dêr koe de tsjoenster net oer komme. Wy hienen as bern altyd in pûdtsje mei duveldrek op it boarst, om mar net bitsjoend to wurden. Dy't bitsjoend wie, hie krânsen yn 'e kessens. Wienen der trije folle krânsen dan gong dyselde dea, dy't bitsjoend wie. As se dan nei de duvelbander...

afhandig

nl.verhalenbank.29540

Fan sawn opelkoarfolgjende dochters, wurdt der sein is ien in nachtmerje. In nachtmerje komt troch 't kaeisgat yn 'e hûs, in tsjoenster ek.

nl.verhalenbank.24067

Ik ha 't mei in hynder wol meimakke, dat dy nachts op 'e stâl omdânse fan bangens. Dan siet de nachtmerje der op. Dan sieten der de oare moarns prachtige flechtsjes yn 'e moanjes. Om se to kearen kin men roggeangels of moal op 'e rêch fan 't hynder struije. In nachtmerje mei neat meinimme, dat foar roggeangels en moal binne se bang. Troch 't kaeisgat...

afweer

nl.verhalenbank.25184

Frijmitselers hienen harsels oan 'e duvel forkocht. Dêrtroch hienen se altyd jild en koenen se dwaen hwat se woenen. Mar 't kostte har de siele. Hekse Harm (= Stammerige Harm) wie ek frijmitseler. Hy hie in wikseldaelder. Dy hie er fan 'e duvel. Hekse Harm wie net fortroud by 't fé. Hy hie de kweade hân. Hy striek mei de hân oer de rêgen fan 'e dieren...

afmaken

nl.verhalenbank.29542

As eksters om 't hûs hinne skatteren brochten se in biricht. Dan gebeurde dêr gau hwat. 't Hoefde gjin sterfgefal to wêzen. Foel 't gewicht fan 'e Fryske klok del, dan kaem der ek in deaden yn 'e famylje. As de klok klepte tidens it lieden mei in bigraffenis, dan wie der gau wer in bigraffenis. Tikken der wylde horloazjes achter 't bihang, dan bitsjutte...

beduiden

nl.verhalenbank.29525

Der wie in man, dy hie in gesin. Dy man wie in wjerwolf. By 't tsjuster wie er warber. Doe wie der in oaren ien dy wie mei syn maet der op út. Hja rounen togearre troch de Kûkhernster lânnen en doe kaem dy wjerwolf har tomjitte. De man, dy't mei syn maet wie fortocht de man fan dat gesin, dat dàt de wjerwolf wie, mar hy wist it net seker. Doe't dan dy...

gezicht

nl.verhalenbank.29929

Eksters en roeken by hûs bitsjutte ek in sterfgefal. De roek is de deagraver of de drager, de ekster de boade.

betekenen

nl.verhalenbank.38617

Ik wit noch wol, dat mem op in kear sei: "Sjoch, dêr skynt in ljocht. Dêr komt in nij hûs, hwant it ljocht brânt der al." Ridlik gau kòm dêr in nij hûs.

huis

nl.verhalenbank.16059

As der âlde roeken of kaën oer 't hûs hinne fleagen, soe der yn dat hûs gauachtich ien stjerre.

dood

nl.verhalenbank.29524

Sterke Hearke wie op it lân oan 't ploegjen. Doe kom der ien by him. Dy hie frege nei in bepaelde persoan. Hy woe graech wite hwer't dy wenne. Doe hie Hearke de ploech beet krige en him optild en hy hie sein: "Sjoch, dêr wennet er." Hy wenne yn Droegeham.

aanwijzen

nl.verhalenbank.29533

Op in nacht kom ik by de froulju wei. 't Wie oan 't Wyldpaed. Ik wie to rinnen. Ynienen skynde der samar yn 't holst fan 'e nacht in hiel fel ljocht om my hinne. It duorre miskien in minút. Ik woarde hiel kjel. 't Wie in blauachtich ljocht en 't gebeurde yn 'e hjerst.

angst

nl.verhalenbank.22677

Wy wennen oan 't Wyldpaed. Ik en myn frou sieten togearre yn 'e hûs. Doe seinen wy op dy joun tsjin elkoar: "Sjoch, dêr binne ruten. Dêr skynt ljocht troch." 't Wie flak by. Mar der wienen fansels hielendal gjin ruten. Letter kom der op dat plak in hûs to stean.

bouwen

nl.verhalenbank.22676

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur