60 datasets found
Dutch Keywords: huis vrouw nacht
Heit en âlde Sake ha it swevende frommes op 'e Lange Loane sjoen. 't Wie in pear jier letter as doe't er dat brune ding seach. 't Wie winter en ljochtmoanne waer. Der lei snie. Heit sei: "Der rint noch in frommes achter ús. Hja seagen beide om. It frommes bleau op in distânsje en hja hearden net, dat se gong. Sake seach us better ta en sei: "It is ús...
nl.verhalenbank.17522
In nachtmerje wie in man of in frou, dêr't men deis oer prakkesearre en dy't dan nachts by jin kaem. Men moest hinnegean en stopje de kaeisgatten fol guod, hwant de nachtmerjes kamen altyd troch 't kaeisgat yn 'e hûs.
nl.verhalenbank.37786
Piters Willemke wie in tsjoenster. Hja gong der nachts op út to tsjoenen en dan lei der in koupânse by har op bêd. Hja sweefde altyd. Har dochter koe ek tsjoene. Dy foroare har faek yn in kat. Der wie ek in tsjoenster, dat wie Minne Ael. En dan wie der noch ien, dat wie Minne Brecht. Dy koenen har ek beide yn katten foroarje. By Gjetsje' Wytse wienen alle...
nl.verhalenbank.38489
Bij J8: „De jachtopziener –tevens „onbezoldigd rijksveldwachter”- M. v.d. S., kwam, samen met zijn collega H.F.R., in de vroege morgen terug van een surveillance in het Biesterveld, waar in die dagen de stropers zéér actief waren. Het was nog niet geheel licht toen zij de nietige en zeer afgelegen woning van vrouw J.B. wilden passeren. Zij kenden de...
nl.verhalenbank.48540
Us Boardzer kaem op in nacht thús, doe stienen de finsters by ús opskoud en de gerdinen wapperen nei bûten ta. Doe't hy der yn kaem, seach er yn in hoeke fan 'e keamer syn jongste broerke yn in deakistje lizzen. Dat wie allegear foartsjirmerije. Mar it bern wie doe al siik. Gauachtich dêrnei is it stoarn. Boardzer hie it net tsjin ús mem sein omt er har...
nl.verhalenbank.17722
Us heit fortelde, der hie op 'e Tike in minske wenne, dy hie by har libben bigeard, as se ienkear dea wie, dan woe se mei in wyt-mûtse op yn 'e kiste lizze. Har folk hie har dat biloofd, mar der letter noait wer om tocht. Hja woarde sûnder wyt-mûtse op biïerdige. Mar in dei of hwat letter, doe't de lju al op bêd leinen, woarde der by harren kloppe. Doe't...
nl.verhalenbank.21093
Doe't ik noch yn 'e hûs wie - wy wennen oan 'e Grinslânse wei ûnder Surhústerfean - sei ús mem op in moarn: "Ik ha fannacht de hammers slaen heard op 'e spanten en houten. Hjir kin wol us in nij hûs komme." Dat is ek gebeurd.
nl.verhalenbank.20951
Yn 'e Surhústerfeanster Mieden wenne in húshâlding mei bern. It gebeurde al us op in nacht, wylst de man net thús wie, dat de frou in kiste seach. Dy woardde ta 't hûs yn brocht. Sy foun it fremd, hwant sa'n kiste wie foar har of har man to lyts en foar de bern wied er to great, dat sy bigrypte der neat fan. Doe't de man thús kom, fortelde se hwat der...
nl.verhalenbank.17455
Heit en mem wennen yn 'e Houtigehage, sahwat krekt op 'e grins fan Boelensloane. Op in moarn sei mem tsjin heit: "Der woarde fannacht sa timmere en mei planken smiten hjir op 'e heide, ik ha der net fan sliepe kind. Hjir komt grif in nij hûs." In jier letter stie dat hûs dêr.
nl.verhalenbank.28312
De nieuwsgierige aardmannetjes Ergens in het veen leefden aardmannetjes, die geen vrouwen hadden. Maar zo nu en dan hoorden ze dat aan een blote vrouw heel wat te bekijken viel, en op het laatst wilden ze er wel eens eentje zien. In de buurt woonde een turfsteker, die een knappe dochter had. Haar slaapkamer was op zolder en had een raam. De aardmannetjes...
nl.verhalenbank.9513
De vrouw van de wagenmaker, dat was een heks. Op 't Sluis[1] had je ok een heks. Dat woninkie bij 't Sluis, dat was een spookhuis. As je daar 's aves hene ging, je kwam d'r niet go.ed voorbij. [1] buurtschapje tussen Ameide en Tienhoven
nl.verhalenbank.70580
Tenslotte nog enkele voorbeelden van het spel van spoken en geesten in Oost-Brabant: In Hees, een gehucht tussen Eersel en Steensel, werd menige nacht een spook waargenomen. In Riethoven stond vroeger een kasteel waar het iedere nacht spookte. Er verscheen dan, zo tussen twaalf en een, een witte slotjuffer. Tussen Veldhoven en Oerle verscheen vroeger een...
nl.verhalenbank.49819
EEN IJSELIJKE NACHT In Balen, een dorpje in België, woonde vroeger een boerenzoon, die erg verliefd was op een knappe boerendochter. Het is dan ook niet te verwonderen, dat de jongen vaak bij het meisje aan huis kwam. Het meisje, dat erg verliefd was op de jongen, vond dit natuurlijk heerlijk. En omdat ook de moeder van het meisje de jongen goed lijden...
nl.verhalenbank.49575
Yn 'e Hamsterheide wie op in jountiid let in man allinne op in paed. Ynienen seach er, dat der in frommes foar him op roan, en doe't er better taseach, miende hy dat it syn frijster Griet wie. Hy tochte ik rin hwat hurder, dan kin ik mei har oprinne. Mar hoe hurder hy bigong to rinnen, hoe hurder ek hja it op in rinnen sette. Nou en dan seach se om en dan...
nl.verhalenbank.15787
Us heit hat ek ris hwat bileefd, ek op 'e Lytse Wei, op itselde plak. Heit wie op 'e fyts. 't Wie nacht. Hy soe nei hûs ta. Wy wennen yn 'e Harkema op 'e Bulten. In great wyt frommes roan samar ynienen njonken syn fyts lâns. Heit stapte ôf. Hy woe sjen hwat dat wie. Doe gong dy wite gedaente fan heit ôf. It like dat se fuort gong. Doe gong heit wer op 'e...
nl.verhalenbank.33620
Yn Garsthuzen (Grinslân) hearde ik op in nacht dúdlik saegjen yn 'e hûs. Wy leinen op bêd. Ik sei tsjin myn man: "Sil ik der us ôf gean om to sjen, hwat dat is?" Mar hy sei: "Ei jonge né, stil lizzen bliuwe." Dat ik ha der net nei sjoen. Ik wie doe sahwat acht en twintich jier. Letter is 't hûs hielendal fortimmere woarn. De namme fan it hûs is...
nl.verhalenbank.17754
Der wie in hiel great hûs, dêr sieten fjirtsjin keamers yn. It hiet Likelemastate. De hear en de frou wienen fuort en de faem Bauk wie allinne thús mei in âld feint dy 't se Oebele-om neamden en mei in jonge. Bauke. Dy wie sechstjin jier. Doe kom dêr in negoasjeman. Dy hie in great swier pak by him. 't Wie skier fan kleur. De man sei: "Hjir sit kleanspul...
nl.verhalenbank.19779
Der wie us in man yn 'e Hamsterheide by moai ljochtmoannewaer oan 't murdejeijen. 't Wie tige let yn 'e nacht. Hy seach, dat der noch ljocht brânde yn in hûs. Heden, tocht er, dêr binne grif jounpraters. Hy kom tichterby. Doe seach er dêr foar de glêzen in pear froulju stean. Dy steane dêr to harkjen, tocht er. Dy sil ik aenst it leksum us oplêze. Mar...
nl.verhalenbank.15786
EEN KRANS VAN VEREN In Oostelbeers woonde vroeger een vrouw, die een ziek kind had. Het huilde steeds en sloeg vaak zo wild met de armen om zich heen dat het niet te houden was. Een man, die nu en dan bij de vrouw kwam buurten, vroeg op zekere dag aan haar: ‘Wat scheelt dat kind toch, dat het de hele dag niets anders doet dan huilen?’ ‘Ik weet het niet,’...
nl.verhalenbank.49576
Doe't ik noch yn Tolbert wenne mei myn man gebeurde 't faek dat myn man hiele skoften fuort wie nei de Grinzer klaei to flaechsteppen of nei de Fryske klaei to meanen en to ûngetiidzjen. Dan wie ik allinnich thús. Myn buorfrou sei us in kear tsjin my: "It spûket yn jimme hûs (dat is nou sechstich jier lyn). Doarre jo dêr allinne to wêzen?" Doe bigong ik...
nl.verhalenbank.27484
35