Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
51 datasets found
Dutch Keywords: huilen Narrator Gender: female
Op ‘Eeskwerd’ wie wol nachts geklop en fremde lûden, foaral yn 'e foarkeamer. Op in kear wie Idske Sysling by ús útfanhûs. Wy soene de oare deis nei it ‘festival’ yn Oranjewâld. Om tolve ure hinne, grypte se my by de linkerearm en rôp: “Hwat is dat?” Ik sei heit nei:“Dat binne de mosken yn 'e klimop en de wyn, dy gûlt troch de sinneblinen.” Mar it kloppe...
nl.verhalenbank.50523
Tsjoensters kinne sawol âlde as jonge minsken wêze. Wy hienen in lyts jonkje, dat wie sa'n trije jier âld. Wy wennen doe yn Ikkerwâld. Dat bern bigoun persé jouns om njoggen ûre to gûlen. Dat gebeurde alle jounen. Men koe de klok der op lyk sette. En dat duorre oant alve ûre ta. Wy wennen doe noch by myn man syn âlden yn. "It bern raest him dea", seinen...
nl.verhalenbank.29779
As eksters skatterje yn 'e beam komt der in bigraffenis. As ien ekster flak by de doar komt krijt men bisite. Spûkgûlt der in houn, dan komt der mei gauwens in deade.
nl.verhalenbank.36467
Tol betalen? Van de Visserstraat loopt de Pot- en Pannesteeg naar de Hoekstraat. Daar stond op de hoek dat vervallen huis. Mijn opa heeft daar eens een glas-in-loodraam weggehaald en in zijn timmerhok gezet. Oma kreeg toen een vreselijke nachtmerrie. Ze zag dat een kind vermoord werd. Later hoorde ik dat lang geleden een kind vermoord was in dat huis....
nl.verhalenbank.47288
By ús beppe wie ien fan 'e bern bitsjoend. Pake gong nei Wopke ta to Kûkherne. Wopke frege of pake wol hurd rinne koe. "Jawol," hie pake sein, "'k ha nije klompen oan." Wopke joech pake guod mei. Doe gong pake troch in stik lân mei beesten. Dy sieten allegear achter pake oan. Pake rinne om 't leven. Hy rekke yn 'e sleat en de beesten der boven. Mar hy kom...
nl.verhalenbank.23915
Us beppe hie in famke, dat wie net goed. Hja wie der skjin mei forlegen. It bern die oars neat as gûle en oangean. Hja wienen har rie skjin to'n ein en op 't lêst hellen se in duvelbanner op. Dat wie in frommeske. Hwer't se wei kom wit ik net. Dat frommes sei, sy moesten in pot mei wetter boppe de fjûrpot hingje. Dat wetter moest siede en dêr moesten se...
nl.verhalenbank.36908
Myn âldste suster hie nou fiif en sauntich jier west. Hja wenne njonken it café fan Kielstra. Heit en dy hienen in krêbbe yn 't bêdsté, dêr sliepte ús Pytsje yn. Altyd om deselde tiid yn 'e nacht, tusken ien en twa ûre, bigoun it bern forskrikkelik to jammerjen en to razen. Se koenen har noait stil krije, sa angstich en sa binaud wie 't bern. Doe kom âlde...
nl.verhalenbank.21092
Een boer in Lopik had zeven zonen. Zes waren d'r getrouwd. Die boer zei: .,Nou zit ik hier met die zevende zoon". Hij ging naar de bruiloft van de zesde zoon. Met die zevende zoon. Toen ze terugkwamen lag de hond maar te janken in het berggat.* Hij lag maar te halen. Een week later hoorde die boer 's nachts het grint knerpen. Hij hoorde de takken kraken....
nl.verhalenbank.50859
G. van ons die begon altijd 's nachts om twaalf uur te huile en te gille. Dan zee moeder: ,,'t Lijkent wel of ze met de helm gebore is! Want die doen dat ok" . Nou, G. was niet met de helm gebore. Maar we hebbe zat met d'r meegemaakt.
nl.verhalenbank.51004
Ik hie in suster, dy wie der sa min oan ta dat hja koe 't net forneare dat se de bêdsdoarkes iepen dienen. Dan bigoun se to skriemen. Der wenne tichteby in âld-minske. Dat wie in tsjoenster. Dy hie 't bern yn 'e macht. Doe krigen wy in ried fan ien: "Liz mar ris in deade kikkert del op 'e skoarstienmantel. Dan kin de tsjoenster gjin fet mear op har...
nl.verhalenbank.36909
Rikele Myt wie in greate tsjoenster. Sy helle altyd wetter út 'e put by myn memme suster Trynmoai. Doe rekke it dochterke fan Trynmoai bitsjoend. 't Bern gûlde jouns altyd, dan hie 't stumper pine. Doe gong Japik-om nei de duvelbanner ta. Hy krige guod, dêr moesten de mem en it berntsje elk fan ynnimme. En it bern moest fan 't boarst. Doe frege Japik-om:...
nl.verhalenbank.19497
As d'r een hond huilde: binnen drie dagen een dode.
nl.verhalenbank.72829
Doe omke en muoike hwat âlder waerden, rekken se nei Drylts op in koumelkersspul. Doaijemoai seach der wakker tsjen oan, mar omke Hessel sette troch. Skriemende roun se troch de buorren. Har nichten, dy meiholpen to forfarren, seine: “Haldt dochs op fan gûlen; hwat moatte de minsken wol tinke.” En letter mocht se nearne leaver wenje! Yn dat spultsje hiene...
nl.verhalenbank.43174
Ojeej als bij ons op ‘t dorp een hond huilde en die honden kennen soms met zo’n lange uithalen huilen hè, zo: Joeeeeeeeeee, ging dat hè. Toen zei mijn moeder altijd: “O god o god. Arm Betje of arme Rie, of als iemand ziek was, weetjewel. En toen zei ik: “wat hebt dat nou met het huilen van hond te maken”. Zei ze: “Ja, die gaat dood, kind”. Zegt: “Ja, dat...
nl.verhalenbank.69991
Mem en heit ha yn Boarnburgum wenne. Heit hie altyd fan alles to keap. Sy wennen yn in blok fan acht huzen, dat hiet 'de Moune'. Sy hienen doe noch mar ien jonkje, dat is letter weirekke. Doe kom der op in joun in âld minske fan goed njoggentich jier by har. 't Wie de widdou Minke Oosterwoud. Sy frege of it lytse koopmantsje dêr wenne. Dat wie heit. "Ja,"...
nl.verhalenbank.16845
Moeder verwachtte ’t twedde kiend. ’t Wier snachs gebore en alles was goed, ok ’t kiend. - Dor wonde ’n vrouw ien de burt, die smèrs altied melk kwam hoale. De minse verdochte hor van hekse. Die mèr kwam ze ok. Mar nie um melk. Ze klopte on en vroeg on voader, of ze moeder moch bezuke. Voader zèj: “Nee, da kan nou nie”. Mar da was eigelijk alleen mar...
nl.verhalenbank.50179
As in houn deads spûkgûlt, giet der ien dea. Dat giet altyd troch. Koartlyn is 't hjir noch gebeurd. Mar de houn mat dan echt spûkgûle. Yn Westergeast wennet myn dochter. De buorlju dêr hienen in houn. As der ien op 't hôf kom, gûlde dy houn altyd de jouns fan tofoaren. Dêr hienen de lju sa'n hekel oan, dat sy ha him forkocht.
nl.verhalenbank.21597
As in houn bigoun to spûkgûlen, sei ús mem: "Der komt hwat!" As hjir greate swarte roeken op 't hiem omstapten, sei mem: "Der komt aenst ek wer hwat. Dat binne leedsizzers." Dat koe se oan 'e roeken sjen. Dy roeken lieten dan de fleugels sakje. Stapten se parmantich dan tsjutte dat op feestlikheit. Lieten se de fleugels sakje, dan bitsjutte dat fortriet...
nl.verhalenbank.34601
I. De duivel 5. Zijn U bepaalde personen bekend, die als duivelbanner of duivelbanster worden geraadpleegd? In welke gevallen gebeurt dat? in vroeger jaren - een duivelsbanner door paters werd de duivel verdreven werd dan “overlezen” - als het kind veel schreide.
nl.verhalenbank.127152
Weerwolven: Op de boerderij Gravenhof in Kessel-Dorp had men vroeger enige knechts. Een daarvan, goed voor zijn werk, deed wat geheimzinnig. ’s Avonds na het eten werd gezamenlijk rozenkrans gebeden. Deze knecht echter bad nooit mee, streek zich weg naar buiten, en bleef tot na twaalven zoek. De boer sprak met zijn andere knechts af, hem eens na te gaan....
nl.verhalenbank.69264
35