Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
25 datasets found
Dutch Keywords: hondje
Bij reumatische pijn werd d'r veelal een hondje mee naar bed genome. Die werd dan tege de plaats waar de pijn was gelegd en dan ging na verloop van tijd de ziekte over op de hond. Die werd dan stijf en jankte van de pijn. Die hond werd afgemaakt, want het was verbode het beest met de pijn te late rondlope.[1] [1]Langerak
nl.verhalenbank.70396
Dat is hier wel is ooit verteld. Een vrouw had slecht geleefd. Vroeger kwamen de buren waken. En toen ze gestorven was, kwam er een klein zwart hondje onder de kist zitten. En dat werd beschouwd als de duivel.
nl.verhalenbank.127906
Yn 'e Harkema wenne in frou, dy foroare har yn in hountsje. Dat fleach dêr dan bûten om en dan kifte it sa'n hiele joun.
nl.verhalenbank.38701
Wibe Hut (= Wibe Alma) siet besopen to Eastemar yn 'e herberch. Dêr sieten ek kammeraden fan him. Hy swetste en swearde mar. Ik wòl joun fechte, sei er, as is 't ek mei de duvel. Even letter sette er de kant út nei Harkema, de Swarte Wei en de Achttjinde wei lâns en sa oer de Wytfeanster wei (= Greate Seadswei). Dêr oan 'e kant fan 'e Wytfeanster Wei...
nl.verhalenbank.15875
Op 'e Boelensloane stie in hulzeboskje. Dêr roan altyd in hountsje om mei in kuorke yn 'e bek. Dat spoeke dêr. 't Wie doe noch sânwei. Dêr wie elk bang foar. (is dit nu weer wat anders dan de hond met de pappot?) A.A.J.
nl.verhalenbank.24313
Nachtmerjes, plichte ús mem to sizzen, dy kinne troch 't gat fan in flesse hinne. Men kin se 't bêste keare mei roggemoal. Hwant rogge is heilich. It wie yn 'e simmer en tige soel. Doe't it bêdgongerstiid woarde, sei heit: "Ik gean oer de flier lizzen, 't is my to binaud yn 't bêdsté." 't Wie ljochtmoannewaer en heit koe alles bûten sjen. Doe seach er...
nl.verhalenbank.20110
Ik en myn beide âldste jonges hienen der us op út west. Wy kommen op 'e joun werom. 't Wie helder ljochtmoannewaer en der lei snie. De beide jonges roannen in eintsje foarop. Ik kom hwat achteroan. Wy wienen omtrint thús. Doe seagen de jonges it lytse swarte hountsje fan buorman by in hekke. Mar doe woarde 't ynienen greater. 't Woarde sa great as in...
nl.verhalenbank.21973
Ik kom in kear fan 'e faem, dat wie fan myn earste frou. Doe woarde ik keard troch in hountsje, dat wie lyts en swart. It stie op syn achterste poatsjes op 'e groun. De foarste poatsjes hâldde it omheech. Doe bin 'k werom gong nei de faem. Ik hie der earder fan heard fan in kunde dat it op dat plak net doogde.
nl.verhalenbank.25319
Us Hindrik-om fortelde, dat syn heite broer hie us op it fjild west yn Houtigehage. Doe hie dêr in hiel lyts brún hountsje by him lâns sweefd. 't Gong op 'e feart yn. "Hwat mastû, lytse kleine?" hied er sein. Mar it hountsje wie samar fuort west, krekt as wie 't yn 'e feart wei woarn. Krekt trije wiken letter kom syn heit presys itselde oer. Doe like it...
nl.verhalenbank.17744
Der wie in feanbaes, dy wenne op 'e Wâl. Hy hie nei de klaei ta west om sinten op to heljen foar de baggelders dy't er dêr levere hie. De jouns kaem er werom. Hy hie in lyts hountsje by him. Hy roan de Godleas Singel del by nacht. Doe't er al in moai eintsje op stap wie hearde hy guon oankommen, mar hy koe se net sjen. Omdat er in protte jild by him hie,...
nl.verhalenbank.37870
Der wie in keardel, dy kom faek dronken thús. Dan koe it wiif mar rûmte jaen, hwant hy sloech de boel stikken en hy joech har ek in wân op 'e hûd. Hja hie de gewoante en gean dan even nei de buorlju ta. Dy minsken brochten har dan letter wer nei hûs. Dan lei de man meastal to sliepen ûnder 'e tafel. Dan gong hja op bêd. Op in kear kom er wer dronken thús,...
nl.verhalenbank.16855
In feint en in faem sieten to frijen. Der kamen strúnders om 'e doar, dy lieten hja der net yn. Imke de Jong hearde ek ta dy strúnders. Dy hie in lyts hountsje, dat liet hy der yn gean. Dat hountsje liet er greater en greater wurde. De feint en de faem krigen sa 'n lêst fan it beest, dat se lieten de strúnders deryn.
nl.verhalenbank.19838
Mijn moeder was ook eens op een plaats, waar een lijkkist boven de aarde stond. Toen zag ze, dat er een klein hondje aan kwam, voor op de weg ging zitten, naar het huis keek en begon te huilen. In ’t begin wou ze er niet over praten, later vertelde ze ’t ons. Ze wist ook te vertellen van branden, die van te voren gezien waren; van personen, die...
nl.verhalenbank.45376
It gebeurde froeger us, dat myn pake oan memme kant, Auke Bosgraaf en syn maet togearre to murdzjen wienen. 't Wie yn Feansterheide. Hja hienen de hounen meinom. Doe seach pake ynienen in lyts swart hountsje. Hy luts de buffel út en smiet dy oer 't hountsje hinne. Mar doe gong it hountsje boven op him lizzen en drukte him tsjin 'e groun. Dat die er mei...
nl.verhalenbank.22096
Yn 'e Bosk yn 'e Harkema wenne Hindrik Wielpstra yn in hûs, dat is der nou ôf. Hindrik syn bern wie net goed. Sy founen krânsen yn 't kessen. Doe wisten se dat it bern bitsjoend wie. Doe gong Hindrik nei greate Wopke ta yn Kûkherne. Wopke joech him in drank mei. Dy die Hindrik yn 'e bûse. Mar op 'e weromreis, al tichte by hûs sprong him in lyts hountsje...
nl.verhalenbank.22334
Wibe Alma is yndertiid smiten woarn troch in lyts hountsje. Hy kom yn 'e Lange Wyk tolânne.
nl.verhalenbank.19981
Weerwolf D'r stond us 'n verloofd paortje, ze waore aon 't vrije en elke kir kwam d'r 'n hondje op hun af. De jonge of 't meske, da wi'k nie precies mir, gooide zunne zaddoek naor da hundje. Die verschurde 't hillemaol en 's aanderdaogs komme ze 'ne man tege mè 'n stukske van die zadoek in z'n mond.
nl.verhalenbank.41645
[De weerwolf:] Dat was iets waarvan de mensen bang waren. Een zwarte hond met z'n haren steil overeind, glinsetende oge. Hijj werd steeds maar groter. Ik heb ok wel is hore vertelle van een hondje, dat uitgroeide tot een hooiberg.
nl.verhalenbank.126485
By in boer wie in hiel lulke hiemhoun. Jehannes Tsyske kom dêr en sei tsjin 'e boer: "Hwat kin ik fortsjinje? Dan nim ik de houn mei oan hûs ta." Sy woarden it oer it bidrach iens. De houn, dêr't elkenien stjerrend binaud foar wie, roan as in hountje achter Jehannes oan oan dy syn hûs ta.
nl.verhalenbank.17606
Ja, veurloop bestèèt. Wat hebben mien oln voak ’n hondje achter Jan F. aan lopen zain, ieder keer as dai de melkbuzzen bie de weg zedde. ’t Daier jankde toch. Totdat d’r staarfgevaln in de femilie veur völlen, dou zagen ie ’t hondken nich weer.
nl.verhalenbank.41143
35