Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
187 datasets found
Organizations: Meertens Institute Dutch Keywords: heide
'n Jongen kreeg in de hei plotseling 'n ziekte waardoor hij niet meer kon lopen of praten. Hij had mond en tong helemaal kapot gebeten. Hij is naar huis gehaald en de paters van Weert hebben hem verlost uit deze toestand van bezetenheid.
nl.verhalenbank.46397
U weet dat er in het heuvelachtige Brabant nogal wat bergjes waren, waar de kaboutermannetjes hun verblijf hielden. Die bergjes werden dan ook 'Kabouterberg' genoemd. We kennen ze in Eersel, Steensel, Duizel, Hapert, Bladel, Veldhoven, Sterksel, Reusel en waar al niet in het Kempenland. De belangrijkste berg was echter te vinden in Hoogeloon. Daar hadden...
nl.verhalenbank.49852
Het huisje 'de Witte Schimmel' te Venlo In het begin der 19e eeuw lag er in de heide ruim drie kwartier ten oosten van Venlo een huisje, van hout en leem opgetrokken, van binnen mooi wit gekalkt en van buiten geheel met wingerd begroeid. Voor de deur was een mooie bloementuin aangelegd. Verder behoorde er een stuk akkerland bij. Het erf was verder geheel...
nl.verhalenbank.35580
Us heit wie noch jong en noch net troud. Griet wie doe ek noch jong en wenne yn in húske tichte by 't spoar. Op in nacht doe wie heit noch mei in keppeltsje jongfolk ûnderweis. 't Wie oeral tsjuster, mar út it húske fan Boate Griet kom hwat ljocht troch de blinen hinne. Heit gong der mei syn maten op ôf. Hiel stikum, dat Griet har net fornimme soe. 't Wie...
nl.verhalenbank.36088
Tsjoensters foroaren har faek yn katten. As katten kommen se ek by elkoar to forgaderjen. Dat dienen se altyd op 'e heide. Sy psalmsongen der by.
nl.verhalenbank.22189
't Grootste doil van mien levend heb ik touhollen in Ter-Hoar bie Troapel. En inderdoad was doar wol es spokerij en hekserij. Dou ik jonk was, was 't maist haide. De oln zeden den voak:“Doar deugt het nait.” Den wozzen ze gevoarleke stee'n, woar aine wat zain of heurd har. Nou mout ik joe vertellen dat ik nait biegeleuvig bin. Doarom heb 'k nooit veul...
nl.verhalenbank.42866
Wylde lantearnen seagen wy froeger faek oer de heide. As wy ûndogens wienen, sei heit: Pas op, jonkje, oars sil 'k de wylde lantearnens der yn litte.
nl.verhalenbank.31485
Us heit seach froeger wylde lantearnen oer de heide, op in rige. Letter wie dêr de trambaen. De ljochtsjes, dat wienen de forljochte coupé's.
nl.verhalenbank.33251
Twa man fan 'e Houtigehage gongen in kear mei in wein mei bijen nei Drinte ta nei de heide. Dêr roan in hynder foar. Underweis by de Mouneleane achter Duerswâld dêr kom in grouwe swarte houn oansetten. Dat wie in pleachbeest. Dy roan by har lâns. Sy skopten him yn 'e sleat, mar in eintsje fierder, dêr wied er al wer njonken har. Doe ha se him wer yn 'e...
nl.verhalenbank.23730
Wylde lantearnen seach men meast boppe de heidefjilden. As de minsken ien seagen, seinen se: "Sjoch, dêr komt wer in nij hûs."
nl.verhalenbank.26112
Warmolds wie in jonge man. Syn heit wie herfoarme dominé yn Surhuzum. Hja hearden dêr fan 'e rare tastânnen yn 'e Harkema, dat dêr alhielendal net in tsjerke wie en it folk neat fan God ôfwiste. De jonge Warmolts sei: Dêr mat foroaring yn komme. Doe gong er nei de Harkema ta om to sjen hwer't de tsjerke stean moest. Doe kom er op in keal oarde. Dêr wie 't...
nl.verhalenbank.34514
It wie soms allegear ljocht op 'e heide. Allegear wylde lantearnen. Dat hie altyd in bitsjutting; dan soe der letter hwat komme.
nl.verhalenbank.33253
Alles wat ik vertel, heb ik heurd van ander mensen. Zulf heb ik nooit wat beleefd en geleuvn dou k t evenmin. Veurloop hadden de oln t ook voak over. Noaderhand zeg je soms, dat ze nog gliek kreegn hebben ook. Ik heur ze nog zegn, dat er aal mor lichies langs goan over t veld; op dei steden binnen nou weegn en de lichies binnen van auto s of fietsn. Zo...
nl.verhalenbank.43401
Yn 'e Sumarreheide seagen se froeger ljochtsjes boven de fjilden. Dat neamden se wylde lantearnen. Dat wie de foarboade fan 'e betonwei, dy't dêr letter kom is. De ljochtsjes, dat wienen de auto's dy't der oerhinne ride.
nl.verhalenbank.33333
De Weerwolf Een vrijer bracht 's avonds z'n meisje naar huis. Onderweg zei ie: "Ik moet even mijn behoefte doen. Als je in tussentijd een dier of zoiets op je af ziet komen, gooi het dan je zakdoek voor z'n kop." Toen de jongen weg was, kwam er een dier op het meisje aangelopen. Ze slingerde haar zakdoek voor z'n muil en het beest verscheurde hem. Even...
nl.verhalenbank.13223
Grote Harold van Bork Mijn motivatie om dit verhaal te schrijven komt voort uit gegevens van Maarten Douwes Teenstra, Nederlandse Volksverhalen; en Johan Picardt Annales Drenthiae. Beiden geven in hun geschriften kort een beschrijving van de reus van Bork. Picardt, de oude Drentse geschiedschrijver beschrijft: dat in het huis van Schulte Nysingh een...
nl.verhalenbank.40914
Minsken koenen de koarts fan 'e heide krije. Dat neamden se dan de heidekoarts. As men yn 't foarige nei Grinslân ta gong to arbeidzjen op 'e klaei, dan krige men dêr in bulte de koarts om de trêdde dei. Dat wie de trêddedeiskoarts.
nl.verhalenbank.21124
Op 'e Susterweisfeart (dy't der doe noch net wie) seagen se yn 'e Sumarreheide froeger ek wylde lantearnen. Mar dy wienen folle heger as gewoane. Letter ha se dêr de feart groeven en dy ljochtsjes, dat wienen de mêsten fan 'e skippen.
nl.verhalenbank.33252
Bij §1, Aant. 1955, fol. 146d [„Hier en daar ontstaan door de handel nieuwe sporen, de z.g. Hessenwegen”, &c. = Ens.]. Toevoegen: „De oude „Hessenweg” te Nunspeet lag, naar ik mij herinner in een natuurgebied dat de naam had een verblijfplaats te zijn van kabouters. De „oude heer Van Dam (zie fol. 110c, §6) wees in de twintiger jaren aan...
nl.verhalenbank.48592
Doe't ik jong wie sweefden der altyd wylde lantearnen boppe de heide. As dat it gefal wie, kom der in ûngelok, seinen se.
nl.verhalenbank.23497
1