Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
En da vertelde vader ok: as die vrouw d'r blik over de varkens liet
gaan, dan groeide de varkens niet meer.
nl.verhalenbank.126579
H.E.: Van dee ekkel nich, Gerrard. Doar hebt ze mangs um vöchtn um den steen, nich,
E.M.: ... Zee wilt mangs meer ground hebn as ze recht op hebt, nich, en vrower gung dat ok met de gemeente, nich, en doe hef de gemeente n steen, hier luk op an wearkt, nich ... oet de Lut zint ze wier komn en hebt hem doar ginder wier op an wearkt, zee hebt doar al met...
nl.verhalenbank.128543
Myn âldste suster Janke hat ek bitsjoend west. Wy wennen yn Stiensgea doetiids en ik wie noch net geboaren. Janke wie noch mar in bern. Hja tsjirme. Hja woe net oanwinne en raesde altyd. Der wenne dêr in âlde bolkoerrinster, dy hie wakker de rin by ús. Dy woe altyd even by 't popke sjen. Dan kom se yn 'e hûs en nom Janke even yn 'e earms.
Heit bigong har...
nl.verhalenbank.32952
As een noteboom te hard groeide, dan een gat d'r in bore en een pin d'r doorheen.
nl.verhalenbank.69995
Lange Wapper
Zemme dor e koppel joare geleje ont Stien e gespieert stantbelt van ne lange moagere zwik mè twië zatlappeneirgeplavaait. Dië lange sjamfoeëter ieët Lange Wapper. Das nenieële schoeëne noam ver ne woatergieëst. Oa, ge wet ni wanatadis, ne woatergiest? Wel, da's e spoeëk in mengseklieëre da zen aaigen onzichtboar kan moake en daddin of oant...
nl.verhalenbank.19282
Duivel verschijnt als sjieke heer en waar hij gaat, groeit niks meer
We hadden bij ons een meid die de ganse dag stond te vloeken. We hadden al van alles beproefd om haar daarvan af te brengen, maar ze bleef maar vloeken. Op een keer toen we het koren aan het manden waren, stond ze ook weer te vloeken, toen er een sjieke meneer langs kwam die haar prees...
nl.verhalenbank.35768
Dit is wel waar, wat ik nu vertelle.
Ie weetn van et vrouwgien van Stavoren. Sie liet een hiel schip vol koorn in zee gooien. Het geval met de ringe is wel bekend.
Maar dat koorn, dat elk jaar weer uut zee opgruit, krigt wel aarn, zonder korrels. Nou lag hier een schippertien, die van dat koorn veur ons metnomen hef; wie hebben et laange tied op een vaze...
nl.verhalenbank.44581
Hjir oan 'e Lytse wei op 'e dyk stiet in ikebeam. Hindrik Borger wennet nou yn it hûs dat dêr by stiet. Dêr is al ris in âld-minske formoarde woarn. Dêr stiet noch in krús fan yn 'e ikebeam. Dat krús giet der noait út.
Kappe se de beam om, dan komt it wer yn 'e nije stamme.
nl.verhalenbank.28881
Wy hawwe ek ris in flearehage plante. Dy woe net groeije. Dy is ek deagong. Dat wie dat minske har wurk ek.
nl.verhalenbank.30376
Henke van Hout, 'n andere dorpeling, die nu al 'n veertig jaar dood is, ging 'ns op 'n avond, 't was in het hartje van de winter en erg donker de buurt op om 't een of ander te halen. Toen hij 'n meter of tien van huis was, kwam er achter hem aan een klein hondje meelopen. Henke meende dat 't zijn eigen hondje was, dat "Lotje" heette. Hij riep die naam,...
nl.verhalenbank.13236
Bearn van der Woude fortelde: Ik wie us in kear by Hindrik Pikelhearring (= van der Molen). Doe sei Hindrik tsjin my: "Bearn, ik ha noch in bigje. Dat wie krekt hwat foar dy. Wolst it keapje?"
Ik sei: "Ik ha gjin sinten."
"Hoechst der ek net folle foar to jaen", sei Hindrik, hy is goedkeep.
Ik sei: "Ik mat him earst mar ris sjen."
Doe wy der hinne. 't Wie...
nl.verhalenbank.26059
'n Vijftig jaar geleden werd in ons dorp het melken der koeien in de wei tijdens de zomermaanden veelal gedaan door de vrouwen en meiden. Zij gingen dan gewoonlijk 's morgens al heel vroeg van huis. 't Was dan meestal nog donker als ze in de wei aan kwamen. Op 'n keer zo vertelde de moeder van 'n nu 78 jaar oude boer, was 'n meid uit het dorp 's morgens...
nl.verhalenbank.13237
Over geestverschijningen vertelde ze de geïnterviewde dat ze in haar omgeving vooral als negatief worden opgevat. Een verhaal dat ze hierover wist te vertellen gaat als volgt :
"In Schapenhok bestaat een heuvel genaamd 'de zwarte dam', die 'zwarte dan' wordt genoemd. Op deze heuvel wil niets groeien. Men verteld dat dit komt doordat er eens op die plaats...
nl.verhalenbank.42875
Jan Sytses (Dykstra) wie in âld skipper fan Eastemar. Dy koe tige lige. Hy fortelde: "Ik haw ris mei 't skip op in plak west, dêr wie 't reid sa lang, dat it rikke boppe de mêst út."
nl.verhalenbank.33726
Myn frou har pake en beppe wennen yn Feankleaster. Dy hienen bargen yn 't hok, dy woenen net groeije. Sy hienen al duveldrek yn 'e trôch dien, mar dat holp neat. Der kom altyd in hazze yn 't hok.
Doe binne se nei Wopke ta gong. Wopke sei: "Jimme matte dy hazze mar rame." Dat ha se doe dien en doe rekken se de hazze mei in gripe yn ien fan 'e egen.
Even...
nl.verhalenbank.22763
Op Burkesdam ien Hulhuze tussen den diek en ’t Hof, zat vroeger soaves duk ’n heuske. Da zèje ze tenminste. Da ding kos ge nooit kriege. ’t Liep ow egol vör de vuut. En as g’er dan overhèr wou stappe, wier ’t drek grotter. De gebruurs Derks, die op ’t Hof wonde en tien joar ouwer ware as ik, durfde soaves beslis nie over den dam hèr. En zeker nie, as ze...
nl.verhalenbank.49673
Ik wie ris oan 't fervjen by Sjoerd Visser yn Bûtenpost.
Syn heit Gjert Visser wie hjir geboaren en getogen dat wy koenen skoan meielkoar prate. Wy krigen it oer tsjoenderije ensa. Doe fortelde Sjoerd my: "Myn heit Gjert Visser hie hwat buorkerije en tagelyk wied er ek sa'n bytsje fékoopman.
Hy hie ris trije biggen kocht: twa swarte en ien witen-ien. Dy...
nl.verhalenbank.28702
Oan 'e Simmerdyk tusken Burgum en Hurdegaryp hat men it poepekrús. Dêr ha twa hantsjemieren rúzje krigen om 't jild en doe hat de iene de oare deaslein. 't Wienen Dútsers. It krús is swart. Se ha de pôllen gers weispit en sûnt bleau it altyd swart. Dêr groeide neat mear. Nou ha se stiennen op 'e modder lein.
nl.verhalenbank.31290
De doornboom van Westerwijck
Daar is Hilvarenbeek, met een der overoude moederkerken uit het middeneeuwsche Kempenland. Vrouwe Hilvare gaf haar schoone naam en 'veele willen, dat dese Hilvare de cameniere ofte de dienstmaecht van St. Oda geweest soude syn, daer Rode S. Oden-Roy van genaemt is'...
Daar is Gorp, waar die singuliere wijsgeer, historicus en...
nl.verhalenbank.46025
Spookdieren
De hazelworm was ook een spookdier waar iedereen doodsbenauwd voor was. Als men het 's morgens dood maakte en in stukken hakte, zag men het 's avonds terug, geheel genezen. Zo "venijnig" was het, zei men. de stukken vlogen weer aan elkaar.
nl.verhalenbank.13420
