Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
“Nen streuper gung an 't groondelooze Meer, dat men ook wal 't Moskouw neumt, jagen. Door kon wal weeld zitten, dacht hee, want gin meinsche woagden zik door geerne ko't bi-j. Doo hee an 't Meer kwam, kreup der in eenmoal 'n klein keerlken oonder de struwellen oet, dat keek em zoo aadig an en zè: “wat hes dow door ne mooie piepe!” Met, dat et dat zeg,...
nl.verhalenbank.128200
Op ‘Eeskwerd’ wie wol nachts geklop en fremde lûden, foaral yn 'e foarkeamer. Op in kear wie Idske Sysling by ús útfanhûs. Wy soene de oare deis nei it ‘festival’ yn Oranjewâld. Om tolve ure hinne, grypte se my by de linkerearm en rôp: “Hwat is dat?” Ik sei heit nei:“Dat binne de mosken yn 'e klimop en de wyn, dy gûlt troch de sinneblinen.” Mar it kloppe...
nl.verhalenbank.50523
Der wie froeger in man, fortelde ús mem, ik leau dat dy Klaes Kunst hiet. Dy hie op in kear de mage oer de line. Dy hie er útspield. Doe kom der krekt in houn oan en dy naeide mei syn mage út. Mar hy hat him wer to pakken krige. En hy krige him der èk wer yn.
nl.verhalenbank.33871
RW: En ook een keer in de gevangenis. Een meisje en die ging over geesten praten. En die was in slaap gevallen op mijn bed, toen ging ik in haar bed slapen. Ja ik vond het zo lullig om haar wakker te maken weet je. Dus ik ging op haar bed en ik werd wakker en het leek net of iemand me vastpakte. En ik kon geen lucht meer krijgen. Maar ze zeggen dat dat...
nl.verhalenbank.19440
Yn 'e Harkema mat it gebeurd wêze dat ien - dat wie ek in flokker - oer in dyk smiten is.
nl.verhalenbank.31044
Het Trien Jelmersgat
Het Trien Jelmersgat, een gat met water tusschen Ballum en Nes, ontleent zijn naam, doordat Trien Jelmer loopende van Ballum naar Nes op een avond in donker, in een vroeger door de zee geslagen gat kwam te geraken en verdronk, en als men er nu voorbij komt en een steentje in dat water gooit, komt er een hand boven, die dat steentje...
nl.verhalenbank.34706
Groot is het aantal verhalen, waarin menschen voor hazen schrikken of vluchten, slechts enkele er van wil ik hier meedeelen. Een oude boer keerde uit Alstatte naar zijn huis in Buurse terug. “In eenmoal in 'n tweedoonkeren was roondum em hen allens vol hazens, gin heed, gin groond, gin weg of vootpat ko-j zeen. Hazens en aanders niks. Ze leupen um em hen...
nl.verhalenbank.128205
Myn skoansoan hie praet heard oer nachtmerjes. Mar hy leaude der net oan. Hy sei: "Nou woe ik wol dat ik ris in nachtmerje krij."
Hy wie doe noch net troud en wenne by syn mem yn. Dy nachts gong er lizzen en doe kaem de nachtmerje by him. Hy wie op 'e rêch lizzen gien. De nachtmerje kaem earst by syn teannen, dat fielde er dúdlik, en sa kom se stadich nei...
nl.verhalenbank.29754
Ik bin twakear troud west. Myn twadde man hie in soan, dy joech om God noch syn gebot.
Op in saterdeijoun gongen ik en myn keardel to jounpraten.
Doe gong hy op stap nei Harkema, nei de kroech fan Ruerd en Baeije.
Doe't er heal de reed del wie, woarde er keard. En der wie net ien, tominsten hy seach net ien.
"Duvel," sei er, "krij my net fan achteren, mar...
nl.verhalenbank.22173
De bûzehappert
De skriuwers út 'e earste helte fan 'e foarige ieu hawwe it al oer de bûzehappert. Dat wie in kwea wetterwêzen, dêr't men jin mar foar te wacht nimme koe. As men de lju yn ús krite der nei freget, hawwe guon der noch wol fan heard, mar folle witte se der net oer te fertellen. Hoe't syn uterlik is, minsklik, duvelsk of dierlik, haw ik ek...
nl.verhalenbank.13727
Heit pleage ús froeger wol as wy der by joun op út moesten en wy wienen hwat brutael. Dan sei er: "Ast net om lyk wolste pakt it pleachbeest dy, hwant dat rint dêr en dêr."
nl.verhalenbank.29336
Wibe Alma is us in kear út 'e kroech weikom. By âlde Japik en Heiltsje is er doe fan 'e wei tild woarn en in ein fuortsmiten woarn.
nl.verhalenbank.22303
Der wie in faem dy hie alris tsien ynbrekkers de holle ôfhoud. De alfte ûntkaem har. Sy rekke krekt syn plasse, dat dy wied er kwyt.
Nei forrin fan tiid frege deselde sûnder plasse de faem as se mei ride woe. 't Wie op in joun. De moanne skynde helder. Hy hie in hoed op, dat de faem seach net, hwa't it wie. Dat hja gong mei en dêr rieden se togearre...
nl.verhalenbank.19778
Der wie in hiel great hûs, dêr sieten fjirtsjin keamers yn. It hiet Likelemastate. De hear en de frou wienen fuort en de faem Bauk wie allinne thús mei in âld feint dy 't se Oebele-om neamden en mei in jonge. Bauke. Dy wie sechstjin jier. Doe kom dêr in negoasjeman. Dy hie in great swier pak by him. 't Wie skier fan kleur.
De man sei: "Hjir sit kleanspul...
nl.verhalenbank.19779
Jehannes van der Zee wenne op 'e Sumarreheide. It wie in goddeloas man, it koe him neat skele hwat er sei. Hy spotte mei God en syn gebod.
Op in moarn stie er op 'e rûchskerne en doe sei er: "Ik woe wol dat de duvel my holp." Hy woe de duvel wol ta syn maet ha.
De oare moarns roan er om 4 ûre de de Harsteloane del. Dêr wenne de faem fan Sjoerd Bonnes, dy...
nl.verhalenbank.30890
Sytse Jager fan 'e Harkema is ek al us smiten woarn
nl.verhalenbank.22715
Piter Postma wenne op 'e Broek. Hy mocht graech strune. Hy stie to harkjen by de doarren en seach ta de glêzen yn by oare minsken.
Op in joun, doe't er wer oan 't strunen wie, wie er opnommen woarn en in ein fuortsmiten. Dat hie de kweade dien.
nl.verhalenbank.25126
In kloftsje folk wie meielkoar fan 't Jachtfjild kom út 'e kroech. Ien fan har bleau mei syn faem achter. Hy hie 't freeslik opsein yn 'e kroech en de duvel der hyltyd mar by roppen.
Doe wie der ûnderweis in dikke houn út 'e daem tofoarskyn kom, dy hie him ôfgryslik tatakele. Syn faem wie der by wei roan.
nl.verhalenbank.22307
Der wie in feint, dy wie dronken. Sa kom er by syn âlden thús. Mar dy woenen him der net yn ha mei syn dronkene kont, en sy jagen him fuort. Doe kocht er noch in pear en it gong op in flokken en swetsen, dat it raer wie. Doe gong er út 'e kroech wei en roan by de Kollumer tsjerke lâns. Dêr woarde er pakt, mar hy seach net ien. Flak foar de hameije fan 'e...
nl.verhalenbank.20115
By Burgumerdaem wie in timmerman, dy hie 't bakje mei ridskip oer 't skouder. Hy hie to timmerjen west en wie op wei nei hûs ta. Underweis hied er oanstutsen en 't wie al hwat skymrich. Hy wie frijhwat rûch yn 'e mûle.
Underweis helle ien him yn, dy roan njonken him.
"Goeije navend", sei de timmerman, mar de oare sei neat.
"Wolstû forrekkeling, neat...
nl.verhalenbank.31811
