Datasets - ISEBEL

Doe't it Knjillisdjip groeven woarde, wienen der twa Westfalen, dy groeven ek mei. Sy wienen by in widdou yn 'e kost. Op 't lêst wie 't karwei dien. Mar de beide Westfalen bleauwen by de widdou. Hja krige gjin kostjild mear. Dat koe net út en 't minske woe dy twa graech slite. Sy sei 't tsjin 'e plysje. Doe kommen der twa plysjes, dy seinen út namme fan...

nl.verhalenbank.21282

As men froeger in feart grave woe, dan smiet men der mei de hoed nei. Dêr't de hoed tolânne kom, dêr dolden se de feart. Sa't de hoed fierder waeide, sa folgen se mei 't graven.

gooien

nl.verhalenbank.16490

De Bouwe-pet rint fan 'e bûterfabryk (nou opheven) fan Gytsjerk rjochting Feanwâldsterwâl. De lêste helte hyt Mûzerit. Twa greate reuzen foeren mei in greate houten skou fan Ljouwert oer de Greate Wielen nei Gytsjerk. Dêr koenen se net fierder, hwant dêr hâldde it wetter op. De iene reus hiet Bouwe - dêr fandinne de namme Bouwe-pet, mar de oare syn namme...

dorp

nl.verhalenbank.32150

Anne Karl wenne op 'e Sânbulten. Hy wie us yn Grinslân oan 't sichtsjen op 'e klaei. 't Wie achter Warffum. De plaets fan 'e boer stie pûr op 'e rûmte. Op in joun soed er nei 't doarp ta to skearen. Hy woe it koartste paed mar nimme, mar dat rette de boerinne him sterk ôf. Hwant op dat paed, dêr doogde it jouns net, dêr spoeke it. Sy rette him oan foar...

begeerte

nl.verhalenbank.19662

Doe't ik in jonkje wie fan in jier of sawn, acht, seach ik us in âld man, dy wie oan 't graefmeitsjen. It sân woarde oan kant set, ik seach it tige dúdlik. Ik sei: "Mem, hwa komt der op it hôf?" "Ei jonge," sei mem, "net ien." Mar ik hie 't dúdlik sjoen. In pear dagen letter brochten se ien nei 't hôf ta. 't Wie op 't âld tsjerkhôf. Deselde âld man dolde...

begrafenis

nl.verhalenbank.19962

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur