Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
De geredde gravin
Jacoba van Beiere, of 'n andere gravin, das 'n verhaaltje van Hilverenbeek. De boere van Westerik, das daar 'n buurtschap, hebbe daar us voor 'n escorte gezorrugd van Jacoba van Beiere, of Anna van Henegouwe. Wie da precies was weet ik nie. Mar in elke geval, die gravin was op weg van Den Haag naar Brussel. Ze ging toen over de Goolse...
nl.verhalenbank.41639
Op de Hunneglooberg, die ver boven het wijde heideveld uitstak, woonde een oude wikkerse, die van leven en dood meer afwist dan alle andere samen. En al woonden de mensen dan niet meer in haar nabijheid maar in de buurt van Ruinen waar de leefomstandigheden beter waren, zij vergaten de oude graven van hun voorouders niet en als ze in nood zaten gingen ze...
nl.verhalenbank.49211
Sommetjesberg op Texel
Sommeltjes op Texel [zijn] spoken, geesten, waarmee men de kinderen bang maakte: de Sommeltjes zullen bij u uit het bergje komen. Sedert 1777 is die berg weggegraven. De Sommeltjeskuil, tien minuten beoosten St. Hypolitushoef op Wieringen, is mede gevuld. De boerenwoning daar heet nog de Kuil. Van daar haalden de Sommeltjes 's...
nl.verhalenbank.39442
Yn Twizelerheide wenne in man, dy koe tsjoene. Hy hie us in kear sawn katten foar it glês. De skrammen fan har neils sieten der letter yn. De man gong nei bûten ta, de katten naeiden út. Mar hy krige se op 't spoar. Der wie ien hazze tusken dy sawn katten. Dy hazze krige er to pakken. Hy sloech him dea en hat him doe persint jown oan 'e buorlju. Dy ha him...
nl.verhalenbank.15741
As in oaijefaer nesselt op in skuorredak of op in peal by guon op 't hiem, dan smyt er in geskink nei ûnderen.
Oaijefaers bitelje altyd rinte foar har nêst.
It earste jier litte se in fear falle.
It twadde jier smite se in aei del.
It trêdde jier ien fan har jongen.
nl.verhalenbank.23812
De ouwe Klarenbeek* uit de Vlist kon ok strijken. Op een dag gaat Teun de olieboer met paard en wagen de Vlist in. Dat paard werd onderweg mank. "Ik ruim 'm op", zegt Teun. De ouwe Klarenbeek zegt: "Doe dat niet. Voor je terug bin in Haastrecht is dat paard weer beter". Klarenbeek neemt z'n pet af en begint te bidden bij die poot. Daarna heb die d'r een...
nl.verhalenbank.50977
Skoppenboer wie de duvel. Dêr koe men in flesse drank mei krije. 't Earste romerfol moest men oer 't linker skouder fuortsmite. Dat wie èk foar de duvel.
nl.verhalenbank.22688
Ter aanvulling bij )6: „Op 14 Januari, St. Pontianus, geven de jongens geschenken aan de meisjes en op St. Agnes, 21 Januari, beantwoorden de meisjes dit. Er valt een vergelijking te maken met Valentijnsdag, 14 Februari. Zie ook onder „Ponsen en Angen” en „Ponsen en Nieten”. -JHWE.-
nl.verhalenbank.48525
Hoe't Eastemar, Sumar en Burgum har nammen krigen ha.
Der wie us ergens in jager oan 't jeijen. Doe kom der in hear by him. Dy frege: "Ha jo al gâns hazzen sketten?"
"Né," wie 't antwurd, "myn earste mar."
"Moaisa," tocht de hear, "nou ha wy fuort in namme foar dit doarp: Eastemar."
De jager gong it Mienskar oer en doe kom er wer op in plak. Dêr rekke hy...
nl.verhalenbank.19605
Doe't myn suster noch in bern wie hie se lêst fan tafallen. Sy foel der samar hinne. Dat wie fallende sykte. Doe sei in âld-minske tsjin ús mem: "Dû mast dûbeltsjes opskoaije en dêr mat dat fanke in ring fan ha."
Doe hat ús mem fan sawn dûbeltsjes in silveren ring meitsje litten. Dy krige se om 'e finger en 't bern hat noait wer lêst fan setten hawn (de...
nl.verhalenbank.28803
De hofstee De Gansenburch*, recht tegenover het klooster, mot indertijd verkocht wezen voor twee ganzen. In die arme tijd, toen het land niks waard was.
*Die hofstede De Gansenburch staat er nog altijd. De toegang tot het erf wordt gemarkeerd door twee grote stenen zuilen met op elk daarvan een spierwitte stenen gans. Wat betreft het verkopen van die...
nl.verhalenbank.50983
De kleasterklok
Te Starum hat lange jierren in kleaster stien, it Sint-Odolfuskleaster. Dat kleaster
stie rjochtstreeks ûnder de paus, de biskop hie der net folle te sizzen . It wie in oantinken oan de sindeling Odolfus, dy't yn Gaasterlân it evangeelje brocht hie. Letter is dat kleaster oerbrocht nei Himmelum, doe't se te Starum tefolle oerlêst...
nl.verhalenbank.12136
Kabouters
Rondom Weert is veel zandgrond met hei en bos. Hier woonden de kabouters, liefst in de grond onder een dikke boom. Ze kunnen 's avonds de vuile koperen ketels halen, die de boerenmensen voor de deur zetten. Als er dan in zo'n ketel een beloning lag in de vorm van een lommerd, een dik kadetje, dan stonden 's morgens de ketels weer mooi geschuurd...
nl.verhalenbank.13215
Der woarde foar Knjillis Wytses in nij húske boud. Net ien wist hwa't him dat skonken hie. Hy sels ek net. Mar der wurdt altyd sein dat it in cadau wie fan Wilhelmina.
Hja koe earst noait in bern krije. Knjillis Wytses hie makke dat hja Juliana krige.
nl.verhalenbank.32608
In de kerk te Loppersum hangt in een kastje een haarvlecht waarvan het volgende wordt verteld. Er leefde daar vroeger een dame, die zeer trots en schoon was. Ze was zeer ingenomen met haarzelf en vooral met haar blonde lokken. Menige jongeman die haar ten huwelijk vroeg werd afgewezen. Als ze er aan dacht dat het blonde kapsel waaraan ze iedere dag veel...
nl.verhalenbank.42713
Een eindje hier over de grenze woonde vrouger n man dei es n moal twei poaters n zet opbaargd het. Toun ze weg gongen vruigen ze hem wat ze schuldig wazzen. De man wol niks hebben, want aarm was e nait.
"Goud", zeden de poaters, "den kriegen ie van ons n goave; ie zeln nou mensn bezetn kennen en geneezn."
En dat is deur goan, tenminste, zo verteln ze...
nl.verhalenbank.43154
AW: Ehm, ja dat is-dat is een aardig verhaal van Sluis. Wat ik zelf heel aardig vind-ik heb ('t ook aan-) in de mail toegestuurd een-ehh-'t-'t volksverhaal van Sint Anna ter Muiden dat is-eh vlakbij Sluis. Is (in de middeleeuwen) ook een-eh-een-een-een-eh...een-eh welvarend eh havenstadje geweest. Al die stadjes hier, hè, die waren dat-dat-dat zijn...
nl.verhalenbank.47873
