Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Er waren verschillende rijmpjes op Thomas en Klare:
Wat is die Thomas een zotte vent,
wat mag die vent hem schamen.
Pekelharing heeft zelf gezeid
dat Klare, die moest kramen.
Een ander rijmpje was:
Thomas Klare, wat ben je mager,
Thomas Klare, wat ben je vet.
(dit werd te Houtigehage gezongen)
Weer een ander rijmpje, dat eveneens gezongen werd:
Als Thomas...
nl.verhalenbank.17641
De moedige dienstmeid van Oostermeer
Sa wie it hjir op it Rûchsân, dêr tsjinne in feam by in boer. En dy boer hie in soan, mar dy faem har feint stjert. Der sitte se op in joun bymekoar. Mar op it Rûchsân is it paedtsje sa djip dêr. Dat dan moatte se de foet op it ding sette en doe lei har feint by it paedtsje bigroeven. Doe sei de soan tsjin har: Dû...
nl.verhalenbank.10852
Thomas Klare fan Houtigehage koe kaertlizze. Ik en myn maet ha ris nei Ljouwerter Merke ta west. Dêr wienen njoggen kaertlizters. Wy ha by alle njoggen west, mar sy seinen it alle njoggen oars.
Mar ik ha ek ris mei twa fan myn maten by Hinke Kaert west to Nijebrêge. Hwat Hinke sei, dat kaem altyd út.
Sy bea ús bier oan. De hearen ek in potsje? sei se....
nl.verhalenbank.15911
Maerten de Postrinder komt yn 'e nachts fan it postkantoar mei in knoarre jild by him. Underweis sjocht er ien aonkommen. Maerten tinkt: "Ik krûp yn 'e sleat, dan sjocht er my miskien net."
Mar dy oare hie him wol sjoen. Dy hie èk in knoarre jild by him en tocht krekt itselde. Dat dy kroep oan 'e oare kant fan it paed yn 'e sleat.
As Maerten dêr in skoft...
nl.verhalenbank.21726
In man forwiet syn wiif altyd, dat hja tofolle forbrûkte.
Op in kear gong er nei Drachten ta.
Werom op 'e Folgerster loane roannen strapeltsjes ryksdaelders by de wei del. Doe woarde de man deabinaud. Hy doarst der net oan to kommen, hwant hy wie der fêst fan oertsjûge dat er yn forsiking brocht woarde. Noait hat er wer kreaud mei de frou om 't jild.
A.B.?
nl.verhalenbank.21732
In wikseldaelder kin men altyd mar útjaen, hy komt grif werom. By de frijmetselarij ha se wikseldaelders. Kobus Dalstra wie sa'n frijmetselaer. Ek in neef fan my, Wessel Gal hie him oan 'e frijmetselerij forkocht. Frijmitselers, dy't jild brûke matte, wurde trije kear holpen.
As de frijmitselers by elkoar komme, ken de iene de oare net. Sy komme der...
nl.verhalenbank.24879
In wikseldaelder kin men krije as men frijmitselder wurdt. De âlde lange sels jowt him jin. Mar men mat altyd oppasse, dat men der hwat fan oerhâldt, al is 't mar in sint. Noait mat men de hiele wikseldaelder útjaen.
nl.verhalenbank.17040
Myn oerbeppe wie us allinne thús. It folk wie it lân yn. Doe kom der in poep by de doar, dy 't frege om foar in dûbeltsje spek. Beppe doarst it net to krijen, hwant hy koe har wol yn 'e kelder opslute.
Dêrom bea se him in dûbeltsje oan, mar dat woed er net ha. Hy hâldde mar oan, hy woe spek ha.
Der siet in forskuorrende houn oan 't ketting, dat wie Mops....
nl.verhalenbank.21725
Jan en syn wiif Bart kreauwen gauris om 'e sinten. Dan forwiet Jan har, dat Bart der to rûch mei om sprong, hwant Jan mocht och sa graech jild lije. Sy wennen yn 't Poalsfjild by de Skieding.
Op in joun kaem Jan fan Drachten werom. Hy roan de Folgersterloane del en sa nei de Skieding ta. Underweis seach er allegear steapeltsjes ryksdaelders lizzen oan 'e...
nl.verhalenbank.17025
Imke de Jong wie ris to Grypskerk. Dêr kommen twa arbeiders by de boer wei.
Jimme ha fan 'e wike neat tofolle fortsjinne, wol? sei er tsjin har.
Né, seinen dy arbeiders.
Nou, sei Imke, hjir ha jim elk in ryksdaelder fan my. Gean mar yn 't café en keapje foar jim elk in buorrel. De beide arbeiders nommen de ryksdaelders yn dank oan en kochten elk ien. Mar...
nl.verhalenbank.17019
To Westerhorn yn Grinslân stie in boereplaets dwars by de wei lâns. Dêr yn dy plaets wie 't net plús. It spûke dêr alle nachten. Twa geasten dwaelden dêr om en de boer, dy't op dy plaets wenne hie dêr in great hekel oan. Hy koe der min oer.
Hy sei tsjin syn buorman: "Ik ha sa'n lêst fan dy spûkerij, wytstû dêr ek ried op?" Hy wist dat dy buorman gjin...
nl.verhalenbank.17637
Us buorman Gosse die noait in slach en doch hied er altyd wol jild. Hy libbe sa'n fjirtich jier lyn. De minsken seinen, hy hie him oan 'e duvel forkocht. As er forlet fan sinten hie hinge er jouns in potsje bûten oan 'e doar. Dan wie 't de oare deis fol.
nl.verhalenbank.25485
Tsjerk Wetterrot hat hjir froeger yn in hoale wenne. Dêr lei strie yn en der stie in bank yn. Tsjerk libbe fan stellen en roven. Hy troude mei Lisk. Sy hienen it goed. Der wie in tonne mei fleis, in protte jirpels en sy hienen sinten genôch. Dat hie Tsjerk allegear roofd. Hy gong der faek mei syn broer op út to roven.
Op in kear siet de nachtwacht him op...
nl.verhalenbank.17033
In wikseldaelder, seinen se, wie jild dat altyd wer oangroeide. In wikseldaelder rekke noait op.
nl.verhalenbank.21426
Hoe't de namme Spekloane ûntstien is:
It wie froeger Stekloane, en dy loane is sà oan syn namme kom:
Der wie us in skearsliper dy gong mei syn skearsliperskroade de kant nei Rottefalle út. Hy soe yn Rottefalle oernachtsje. 't Wie al donker. Hy wie omtrint oan 'e ein fan 'e Langewyk ta, doe woarde er oanfallen troch twa rovers, dy woenen him fan syn jild...
nl.verhalenbank.21432
Ien dy't by de frijmitselrij giet, forkeapet him oan 'e duvel. Dy kin sinten krije safolle as er wol. En hy hat dan ek in wikseldaelder.
nl.verhalenbank.17341
Thomas Clare wie ek in kaertlizter. Sy hie 't fan har mem Antsje Snipel leard. Antsje har suster Tryn Snipel koe 't ek. En Clare har dochter Durkje kin it ek. Sy dienen it allegear neffens itselde resept:
Clare sei: "Even yn 'e printsjes sjen."
Dan krige se njoggen kaerten en sei, wylst hja se dellei op 'e tafel: "Ien, twa, trije, fjouwer, fiif, seis,...
nl.verhalenbank.27280
Jan Hepkes wie us in kear yn Ljouwert om handel. Doe seach er dêr yn in strjitte in hiele protte minsken foar in hûs stean. Hy woe wite hwat dêr to rêdden wie. Doe hearde er, dat dêr wie in frou yn 'e hûs, dy moest bifalle. Mar de dokter koe 't net klear krije. 't Wie in joadin.
Jan Hepkes gong fierderop foar syn handel. Mar doe't er dêr mei klear wie...
nl.verhalenbank.21430
Tryn Snipel wie kaertlizter op 'e Boelensloane. Hja sei altyd:
't Wurdt allegear rykdom! Dat mochten de lju wol hearre.
nl.verhalenbank.36206
Frijmitselers binne kûgelfrij. Dy binne oan 'e duvel forkocht en ha noait forlet fan jild. Mar sy stjerre in rare dea.
nl.verhalenbank.36207
