Datasets - ISEBEL

Ik heb ’t van mien moeder gehörd en van wie die ’t wer gehörd het, weet ik nie. Ien Doornenburg lèfde ’n man, die van zien geloof af was. Hé’j had slech gelèfd. Zien vrouw was dood. En zien enige dochter was bé’j ’m ien huus. Toe wier die man es heel erg ziek. Zien dochter zèj: “Voader, bekeer ou toch, vörda ge doodgot”. Mar da woutie nie. Hé’j wier nog...

bidden

nl.verhalenbank.49712

Mien moeder het duk verteld, dat er ’n keer ’n spook achter hor on was gelope. Moeder en ’n zuster van hor, dus ’n tante van mien, mozze soaves es ’n keer van de Kommerdiek nor Gendt, wor grötmoeder op visite was. ’t Was heel donker. Ze waren nog mar ’n eindje weg, toe ze voetstappe achter ’r hörde. Ze keken um, mar zage niks. Mar toe ze wer dörliepe,...

's avonds

nl.verhalenbank.50178

Tante en grötmoeder kwame van ’t Loo [gemeente Duiven] van de brullef. Tante, die nog mar zo’n djernje was, zag ’n kenieneke lope. Mar grötmoeder zag niks. Tante was nog jong en ze kroop tege grötmoeder on. Want ze was bang vör de kenien. Grötmoeder zèj: “Djern, lop toch goed”. “Ja mar, dan moj mar es kieke, wa mien vör de voete lup, ik kan hos nie...

angst

nl.verhalenbank.50224

D’r was ’s ’n vrouw doodgegoan en die kwam terug. En ze verscheen on ’n andere vrouw, die femilie van ’r was. Die vrouw gieng nor de pestoor en vertelde alles. En ze vroeg was ze mos doen, astie vrouw wer terugkwam. De pestoor zèj: “As ze wer terugkum, moj ’r uutvroage, wurrum ze wer teruggekomme is”. En de vrouw, of ’r gees, kwam terug. En ze zèj: “Ik...

God

nl.verhalenbank.50219

Grötvoader zol mè zien gezin no Oosterbeek verhuze. Vör ’t wèrk. Hé’j het ’r ’n tied gewond. Hé’j kwam ien ’n viellaatje terech, da nie verhuurd kos worre. Ze nuumde dat ’t spookhuus. Den erste nach, da ze d’r ware, begos ’t al. Ze deje de deure op slot en gienge no bed. En toe hörde ze den hele nach ’t moppere van ’n man. Grötvoader ston op en gieng...

bedstee

nl.verhalenbank.50225

Voader was no Oarum gewes en gieng soaves loat no huus. Da gieng vroeger allemol te voet. Halfweg Huse ston ’r ’n groot gespens opte weg. ’t Was ’n gedoante es ’n pjerd mè gloeiende oge ien de kop. Voader dorster nie vörbé’j. Hé’j gieng ’n hele umweg make. Mar ’t pjerd liep medd’m mee over ’n aandre weg, dezelfde kant op. En toe voader op ’t eind van de...

's avonds

nl.verhalenbank.50222

Voader was ’s ’n keer on ’t worspinne* zuke. Toen ie ien de struke was, gienge de struke van eiges uut mekoar. En toe stond ’r ’n gespens es ’n pjerd vör ’m. Voader liet de worspinne stoan en smèrden ’m no huus. Worstpinnen zijn doorns van de sleedoorn. Ze zijn scherp, dun en taai en van verschillende lengten. Ze werden ontdaan van de bast en gedroogd en...

beest

nl.verhalenbank.50223

Van ’n dooie, die teruggekomme is, heb ik ok wel es gehörd. ’n Man ien Doornenburg was es erg ziek. De familie zèj, dat ie bediend mos worde. Mar dat wou de kjel nie. Ze hebbe toe toch de pestoor gehold. Mar die kos niks doen, want de kjel drèjde ’m de rug toe. Hé’j is toe doodgegoan zonder bediene. En hé’j wier zonder gebeden en plechtigheden begrave. Ze...

begraven

nl.verhalenbank.49780

Mien man had ou dorover ok van alles kunnen vertelle. ’t Is gebeurd ien Aardt, woar mien man geboren is. On ’t pontvèr in Aardt wier van den aandre kant soaves duk hard geroepe: “Hol mien over”. Mar as ie dan mitte pont overvoarde, was er gin mins te zien. Op ’n keer bleef ’t geroep wer den helen oavend on de geng. De verman wier op ’t les ’t geroep muuj...

aanvaren

nl.verhalenbank.50158

Ien ’n huus - ’k weet nie woar en bij wie - spokten ’t. Toe hemme ze de kaploan gewoarschouwd. Mar die was er nie bekwoam genoeg vör um ’t spook te verdrieve. En ze hemmen er toe de pestoor mar bé’jgehold. Die was meer mans. Hij bidde zo lang tot ie ’t spook ien ’n lucifersdöske had. Toe mos ’t spook over ’t woater weggebroch worre.

bidden

nl.verhalenbank.50300

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur