Datasets - ISEBEL

Jans kon ook zieken genezen. Hij kwam dan binnen en keek eens naar de zieke, bromde wat in zijn eigen en ging dan weg. Meestal was de zieke dan na een paar dagen wel weer genezen. Ook kon hij begrafenissen veuruit zien.

begrafenis

nl.verhalenbank.43563

Wopke hie èk in bijestâl. De bijekuorren waerden froeger wol stellen. Dan swevelen de dieven de kuorren út, dan stutsen de bijen har net. En dan gongen se mei de kuorren mei hunnich nei hûs ta. Op in nacht wienen der dieven by Wopke syn bijekuorren. De kuorren waerden útswevele om se mei to nimmen nei hûs. Mar de oare moarns stienen se der nòch. Se koenen...

bevrijden

nl.verhalenbank.38065

Bouke Alles, Sierd Harmens en noch ien út 'e Grinzer Pein wienen us mei har trijen as feinten op 'e Grinzer Merke. Sierd Harmens dat wie de lettere duvelbander. Dêr op 'e merke stie in gûchelspul, dêr 't twa fan har yn woenen. Sierd Harmens woe der net yn. Doe 't de beide oaren oanhâlden, dat hy der mei yn soe, liet er him oerhelje. Yn dat gûchelspul...

balk

nl.verhalenbank.17399

Tseard Harms wie in tûken-ien. Dy koe mear as sljochtwei. Dêr hat Hinse Jehannes de Boer syn kunsten ek fan leard. Us pake syn heit en Tseard Harms wienen ris to Grins. Doe gongen se nei in gûchelspul ta. Der wie ek noch in neef fan myn oerpake by. Myn oerpake en syn neef woenen der bislist yn, mar Tseard Harms hie der gjin sin oan. Mar de oare beiden...

balk

nl.verhalenbank.16035

Ik het dor wel es iets van gehörd. Ze zèje vroeger, da Hend van de Witte da kos. Die kos iemes stil late stoan en ok opte grond loate valle. Teminste, o da zèje de minse. Ik het ’t eiges nooit gezien. Hé’j noom dan ’n buukske uutte tes [zak] en schreef er wa ien. En zèj dan bijvoorbeeld tegen de luj, die bé’j ’m ware: “Zal ik hum doar, die dor löp es...

beest

nl.verhalenbank.50208

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur