Datasets - ISEBEL

Der wie ien dy fytste fan Zevenhuzen nei Allardseech. Doe kom der ien njonken him mei in knollepoat. Dy roan, mar koe him byhâlde, wol twa k.m. lang. De man sei: navend. Mar dy mei de knollepoat sei neat werom. "Hwat rinne jo hurd", sei de man. De oare sei wer neat werom. De man koe sa hurd net ride. Dy oare hobbele mar njonken him fierder. Flak by...

achtervolgen

nl.verhalenbank.25720

Wibe van der Woude, dy wenne op Fryske Poalen. Hy hie op 'e fyts nei syn heit west; dy wenne yn Trimunt yn in olle woanwein. Doe't er oan 'e Skâns ta wie, doe gong der hwat foar him op, in great swart ding, krekt as in kachel. It botste hyltyd mar foar him op. Hy waerd deabinaud.

achtervolgen

nl.verhalenbank.25891

Pier Hindriks wenne yn 'e Dokkumer Wâlden. Dy wie nei Ljouwert ta west. Op 'e weromreis kom der in dikke bui achter him oan. Mar Pier dy fytste sa hurd, dat hy fleach der oer. Dêrtroch koed er de bui krekt fóár bliuwe. Hy hie allinne mar in pear drippen wetter achter op 'e spotskerm hawn, sa ticht siet de bui him op 'e hielen. Mar hysels kom droech thús.

bui

nl.verhalenbank.23466

Jan Hepkes fortelde, op in kear wie er nei Ljouwert ta fytst. It lêste ein sliepende. De brêge wie ôf. Dêr stienen in stik of hwat minsken foar to wachtsjen. Doe fytste Jan tsjin ien fan dy minsken oan. Dy ried er ûnderstoboven. "Hoe ha jo dit sa hawn?" frege dy man. "Ik hie my krekt efkes deljown", sei Jan Hepkes.

brug

nl.verhalenbank.31922

't Wie hjir froeger allegear heide, oan Mearum ta. In âld minske seach dêr wylde lantearnen oer de heide gean. Letter kommen der wegens mei fytsen, doe seagen se wer ljochtsjes op dy selde plakken, mar doe wienen 't fytslampen. Dat hat foartsjirmerije west.

dwaallicht

nl.verhalenbank.26296

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur