Datasets - ISEBEL

Ik liep eens met mijn vader langs het kanaal; daar blijft hij staan en zegt: “Kiek es, doar ligt n kerel in t woater en kropt er mit n stuk stro weer uut.” Ik kijk, maar zie niks. “k Zie niks gien biezunders”, zee ik tegen de oude heer. “Ie smerige jong; ik wies joe de plekke aan, woar die man ligt en ie zien niks; k zul joe toch n trap geven.” Ja, mijn...

aanwijzen

nl.verhalenbank.44714

Yn Eastemar, tichte by de Sawn húskes, woarde us ien fan 'e Koaten, dy't dêr lâns fytste by jountiid, fan 'e iene kant fan 'e wei nei de oare smiten. Mar it eigenaerdige wie, der hie neat to sjen west.

avond

nl.verhalenbank.15771

Feitse hie ek in hiel bysûndere fyts. Dêr siet leven yn. "Net ien koe dêr op ride as ik", sei er. "Us Jehannes (syn broer) hie 'k al warskôge: tink der om, brûk myn fyts net! Mar hy bisocht it dochs in kear op myn fyts to riden. Jehannes sei, 't soe al raer wêze as hy dy fyts net biride koe. Dat Jehannes op 'e fyts en de fyts bigjint to steigerjen en smyt...

afraden

nl.verhalenbank.31957

Jan Hepkes biwearde, hy ried folle leaver op 'e fyts yn 'e wyn op as foar de wyn del. Yn 'e wyn op, dat wie sa stevich foar 't boarst.

borst

nl.verhalenbank.20481

Tsjin wylde lantearnen seinen wy ek wol swerfljochtsjes. Dy woardden froeger faek sjoen. It wienen de lettere lampen fan 'e fytsen en fan 'e auto's, ornearren se.

auto's

nl.verhalenbank.34609

Ze zèje vroeger duk: “Lop of fiets nooit midden opte weg, want dan wor je op zied gezet dor ’n verbörge liekwage”.

dood

nl.verhalenbank.50204

Yn Harkema seagen se ljochtsjes, dy't der yn werkelikheit net wienen. Letter biriddenearden se dat it de foarboaden fan 'e fytsen west ha.

fietsen

nl.verhalenbank.37099

In Lopik had je een café, dat 't Spokie werd genoemd. Daar had een spook gewoond. Paarden en fietsen werden in het water getrokken. Het hooi van de brik. Dat was het spook! Dat café stond in de buurt van de Fuikebrug.

cafe

nl.verhalenbank.50599

Heit wie boerearbeider by Kees Oostenbrug op Quatrebras. Op in kear kaem er op 'e fyts fan 't wurk. Hy ried nei hûs ta. Doe krige er in takke yn 't foarste fjild. Dy soe hy der ridendewei úthelje, mar doe sloech er oer de kop. Doe hied er in stikkene pink. Dat wie nochal hwat oankaem, hwant hy moest dêr om nei 't sikenhûs ta. Trije dagen hat er dêr...

dood

nl.verhalenbank.31007

By de Triemen is in fytspaed, dêr doarsten guon froeger by nacht nèt lâns, hwant dêr passearden altyd lykstaesjes.

angst

nl.verhalenbank.32254

Op in nacht seach heit de kant fan Hurdegaryp út wei twa ljochtsjes dizze kant út kommen. 't Gong oer de polder hinne. Dêr wie wol in âld modderreed, mar dy wie sa min en sa drekkich, dêr koe noait in minske fytse. En dochs wienen it krekt fytsljochten. Mar dêr wie gjin forkear mooglik. Auto's wienen der doe noch net. De oare deis hat heit dêr hinne west...

aanleggen

nl.verhalenbank.32283

Mien vrouw en ik zoue soaves es ’n keer op visite opten Dries. We reje opte fiets over den diek. Bé’j de noteboom gienge we van den diek af. We waren er goed en wel af, toe stonne we ienens ien ’t volle lich. ’t Leek wel helderlich dag. ’t Duurde mar inkele sekonde. Drek dorop was ’t wer pikduuster. We hadde nèrs iets gezien. We ware èrg verschrokke. We...

avond

nl.verhalenbank.50163

Myn Pake en mem seagen hjir yn 'e Harkema yndertiid yn 'e Smoarhoeke ljochtsjes oankommen, dy draeiden om 'e hoeke de slingerpaedtsjes del. 't Wienen wylde lantearnen. Letter rieden de fytsen dêr lâns mei jouns de ljochten op. Dy lampen fan ' e fytsen ha sy doe fan tofoaren sjoen.

dwaallicht

nl.verhalenbank.26220

Us Hinke kom us op in kear mei in dochter fan Bouke Poppinga thús fan it dânsjen yn Drachten. Sy fytsten oer de Houtigehage en Boelensloane. Doe moest Hinke allinnich de fjouwer Roeden noch del. 't Wie yn 'e winter en der lei snie. Hinke wie goed twintich jier. Doe't se al tichte by ús hûs wie, seach se ynienen twa bigraffenismannen foar har op. Sy seagen...

avond

nl.verhalenbank.21201

Wibe van der Woude, dy wenne op Fryske Poalen. Hy hie op 'e fyts nei syn heit west; dy wenne yn Trimunt yn in olle woanwein. Doe't er oan 'e Skâns ta wie, doe gong der hwat foar him op, in great swart ding, krekt as in kachel. It botste hyltyd mar foar him op. Hy waerd deabinaud.

achtervolgen

nl.verhalenbank.25891

To Feanwâlden, op 'e hoeke fan 'e Westerwâl wenne Fokke Boonstra. Hy wie bakker en wie ôfkomstich fan Burgum. Hy sutele altyd mei syn breaspullen en hie ek klanten yn Burgum sitten en dêromhinne. "t Wie op in winter en 't iis wie sterk. Doe fytste Boonstra oer de Burgumermar, om gauwer by syn klanten to wêzen. Dat die er altyd as it sterk iis wie, hwant...

bakker

nl.verhalenbank.24219

Yn Westergeast hat in smitsfeint wenne, dy wie ek ûnbidige sterk. Der kaem op in kear in boer by de smid, dy sei: "Ik ha dêr in ploege yn 't lân stean, dêr mankeart hwat oan. Kinne jo dy efkes neisjen?" ('t wie in swiere klaeiploege) "Wiswol", sei de smid. Hy sei tsjin 'e feint: "Hellestû dy ploege even op?" De feint fytste nei 't lân ta. Hy naem de...

buitengewoon

nl.verhalenbank.32137

Op in kear, doe siet Jan Hepkes op 'e fyts. 't Waeide in stoarm. Hy ried yn 'e wyn op. "'t Waeit hurd, hè?" sei der ien tsjin him. "Jonge-ja", sei Jan Hepkes. "'t Falt net ta, hè?" sei dy oare. "Ei hwat," sei Jan Hepkes, "it fytst stevich, en ja, as je dan in pearhûndert poun foar op 'e fyts ha, dan mei 'k dêr wol oer."

fiets

nl.verhalenbank.25307

Myn soan wie bûtermakker. Op in moarn gong er op 'e fyts nei syn wurk ta. Hy soe út 'e daem wei oer de wei, mar dêr woarde er keard. Hy stapte fan 'e fyts, mar der wie neat to sjen. Ik sei tsjin him: "Dêr komt earstdeis in lyk troch. En 't wie ek sa. In wike letter gong dêr in man dea. It wie op 'e hoeke fan 'e wei nei Opperkoaten. De kiste moest rûmte...

dood

nl.verhalenbank.21439

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur