Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Rapke Tuinstra en syn swager Bearn Reitsma wennen yn 'e Wylgen. Sy soenen der togearre op út to mollefangen. It doel fan 'e reis wie Swolle. Sy wienen sahwat by Gjert Oosterwoud yn 'e Wylgen, doe sei Rapke: "Bearn, dû twingst my yn 'e sleat."
"Welné," sei Bearn, "ik bin in hiel ein achter dy, ik bin lang net oan dy ta."
Klets, dêr lei Rapke yn 'e sleat....
nl.verhalenbank.16852
As Jan mei guon opfytste, dan liet er dy oaren kapot ride, sa hurd stoude hy der oer. Dat fortelde er tominsten.
Der wie in jonge baes, dy hiet fan Aen.
Jan Hepkes kom fan Ljouwert. By de Bonkefeart helle er Aen yn.
Aen sei: "Wolle jo mei my ride, Jan?"
"Ik sei," sa fortelde Jan, "snotnoas, soest ek mei my ride wolle?" Ik tochte: ik krij dy wol, ik sil...
nl.verhalenbank.28759
Op 'e Swette haw ik ris in hoepelslang troffen. 't Wie in slang sa dik as myn pols. Hy krige syn sturt yn 'e bek en dêr rolle er hinne krekt as in tsjel. Sa hurd, dat jy koenen der net tsjin fytse.
nl.verhalenbank.30499
As Jan Hepkes yn 'e wyn op fytse moest, gong er nei Ljouwert ta. Hied er foar de wyn, dan bleau er thús.
nl.verhalenbank.26837
Wylde lantearnen hie men hjir froeger in soad. Dat wie foartsjirmerije. 't Wienen de fytslampen fan letter tiid.
nl.verhalenbank.36615
Yn Bûrum wenne in man, dy wie knap sterk. Dy hie wolris fan Sterke Hearke heard en dy tocht: Ik wol wol ris mei him prate. Ik woe eins wolris wite hwa fan ús beiden it sterkst is. Hy sette de stap der ûnder nei Droegeham ta. Doe trof dat moai. Hearke wie by Bindert Japiks fan 't Kleaster yn 't wurk. Hy wie krekt op dy syn lân oan 't ploegjen. Hy wenne...
nl.verhalenbank.28749
Der wie ien dy fytste fan Zevenhuzen nei Allardseech.
Doe kom der ien njonken him mei in knollepoat. Dy roan, mar koe him byhâlde, wol twa k.m. lang.
De man sei: navend.
Mar dy mei de knollepoat sei neat werom.
"Hwat rinne jo hurd", sei de man.
De oare sei wer neat werom.
De man koe sa hurd net ride. Dy oare hobbele mar njonken him fierder. Flak by...
nl.verhalenbank.25720
Wy wennen ûnder Surhústerfean, tichte by de Fjouwer roede.
Dêr seagen de minsken yn myn bernejierren allerhande ljochten jouns. Dy wienen op in rige en sy sweefden.
Letter seinen se, dat hienen de foarboaden west fan 'e karbydlampen fan 'e fytsen dy't dêr letter lâns kamen. 't Wie boppe de wei dêr't dy ljochtsjes lâns sweefden.
nl.verhalenbank.37522
Deselde wyks hie Albert op 'e hoeke fan it Tiltsje oer de feart dy't nei Twizel giet, in lyts, swart keardeltsje sjoen mei gleone egen. Hy wie hurd útnaeid op 'e fyts. It hie de kweade west, sei er.
nl.verhalenbank.22311
In âld minske hjir sei us: 't Is allegear wylde lantearnen op 'e wegen. It wurde skielk allegear ljochten. Dat wie krekt foar de tiid dat de fytsen útkamen. It wienen de fytslantearnen, dy't hja sjoen hie fan tofoaren.
nl.verhalenbank.36358
Ik had mien dern opgehold, die ien Oarem diende. ’t Was ien de nach van Goeie Vré’jdag op Poaszoaterdag 1940. Ze had mè de poasdage vré’j. ’t Was heldere moan. Toe we goed en wel Oarem uut ware gefiets, zage we ’n kruus ien de moan. Wa da te bedujje had, wiste we toe nog nie. Mar meer minse haddenet gezien. De volgende mèr zeje sommige minse: “Da vörspel...
nl.verhalenbank.50197
Froeger gebeurde it wol gauris dat guon gedaenten sjoen hienen dy't sweven. Dat ha foarboaden west fan 'e lettere fytsers.
nl.verhalenbank.31582
Jan Hepkes koe ek omraek fytse. Op in kear wied er op reis nei Strobos. Hy ried mei de bakfyts, in soart fan driewieler.
't Waeide alderdonderst, sei Jan. Ik wie der net op fortocht. Der kom in dikke stoarm oan, dy smiet my op, boven oer 't Knjillisdjip hinne, dat oan 'e oare kant kom ik wer del. En dêr ried ik wer fierder mei myn bakfyts, moai oan 'e...
nl.verhalenbank.29441
Wylde lantearnen tsjutten op 'e ljochten fan 'e lettere auto's en fytsen.
nl.verhalenbank.36801
Nou het sterkste verhaal van Jan van der Deen. Hij was een keer bij het Schildmeer aan het werk. 'Ja,' zegt e, 'en ik kiek in de lucht op en daar komt mie toch een bui aanzetten. Dat...ik spring op de fiets,' zegt e, 'en, trappen en trappen.' Nou, ik weet wel ongeveer hoe ver dat was, dat was drie kilometer van zijn boerderij af, over een oude verrote...
nl.verhalenbank.44307
[17.20 min]
LP:Ja allemaal, die ik net verteld heb daarvan denk ik… wat ik hier net vertel. Ik heb er nog een uhhh… een heel leuk verhaal en dat is een persoonlijk verhaal.
LP:Het was oktober. Bredase kermis. En... ik was ’s zondags uit geweest en toen was het ’s woensdags en toen wilde ik toch nog even en in de binnenstad waren hier die kermiskraampjes...
nl.verhalenbank.48702
Op 'e joademerk (it Saeilân) to Ljouwert stie froeger in koopman, dy forkocht fytsbannen. Mar deselden dy't guon kochten, rekken se altyd wer kwyt. Wienen se ûnderweis nei hûs ta dan hienen se ynienen de bannen net mear. Se kommen altyd wer by de koopman tolânne
nl.verhalenbank.19940
In oare kear sei er tsjin 'e soldaten yn deselde skoalle: "Sil ik jimme ris fytse litte?"
Dat namen se graech oan. Se moesten de egen ticht dwaen. Jehannes hâldde ien eech iepen. Sadwaende koed er alles sjen hwat der gebeurde. De soldaten sieten om 't leven to traepjen op in stoel. Doe liet er se swimme op 'e groun. Se sloegen mei earmen en skonken en...
nl.verhalenbank.31612
291.
Een buurman vetelde dat zien bruur had gediend as knech ien Duven of Westervoort, een van beide. En toe geet e saoves nao huus toe, lopend netuurlijk; dat was vroegernie anders; fietse wazze de niet. Lopend nao Duven of Westervoort. En toe is e daor ien Zèvender en toe mot e driete. Mor hi'j geet daor achter een peppel zitte, de boks umlèèg. Met at e...
nl.verhalenbank.22652
Jan Hepkes wie koopman yn fellen. Dy helle er altyd op op 'e fyts. Dan wie sa'n fyts fan foaren swier biladen mei fellen.
Wyn of gjin wyn, jy seagen Jan Hepkes altyd fytsen.
Hy plichte to sizzen: "'k Fyts altyd mar leafst yn 'e wyn op. Dat rydt moai stevich."
nl.verhalenbank.34540