Datasets - ISEBEL

Twa prefessers sieten oan in diner. Hja krigen 't yn 'e holle om in weddenskip to hâlden. Hwa't it koartste rymke bitinke koe, dy soe it diner bitelje. Doe krige de iene prefesser de fetleppel en liet in drip falle op 'e hân fan 'e oare. En hy sei: "Vet smet." Mar doe krige de oare de fetleppel en sloech dêr syn kollega mei op 'e hân, en sei: "Ik tik." De...

diner

nl.verhalenbank.33736

By de bruorren Veenstra, de omkes fan Piter en Klaes misten se al in pear kear ierpels út 'e bult. Der moest in dief wêze, dy't dêr nou en dan ta siet. De beide bruorren nommen sterke Hearke ûnder 'e earm dy wie stille plysje en dy hie wol us in kerweike foar har dien. Hearke hâldde him dy nachts tichte by de bult forskûle. De dief kom der oan en gong ta...

aanwijzen

nl.verhalenbank.19959

Der siet in man op 'e rêstbank yn 't plantsoen. Hy wie mei in apel oan 't skilen. Doe kom der in oar mantsje oan. Dy bleau by him stean en sei: "Hwat ha jo der by de ein?" "Ik bin oan 't apelskilen", sei de man op 'e bank. "Ik snij de apel yn stikjes en dan helje ik de pitten der út. Dy pitten binne o sa bêst foar de ûntwikkeling fan 't forstân." Doe...

appel

nl.verhalenbank.33829

Der wie in doomny dy hie in hiele dei mei in âlderling op hûsbisyk west. Der woarde ôfpraet, sy soenen mar nei in boer ta to iten, dan hoefden se earst net nei hûs ta. De boerinne die tige war op it iten, mar dat naem net wei dat de brij frijhwat sangerich wie. Dat wie de boerinne danich yn 'e wei, mar doomny sei, dat hindere suver neat. "Zo lust ik ze...

aanbranden

nl.verhalenbank.33832

Der wienen minsken, dy forwachten in lytsen. Dy minsken hienen ek in jonkje, dat al nei skoalle ta gong. Doe't it sa fier wie dat de baby tofoarskyn komme koe, woarde de dokter ophelle en de baekster. En doe gong de heit gau even nei de buorlju ta, of dy har jonkje wol opheine woenen as er aenst út skoalle kom. En of er dêr dan ek wol ite koe. Hwant hy...

arts

nl.verhalenbank.33833

As de bargen net frette woenen, hellen se Hinse Jehannes op. Dy pisse dan hjir en dêr us en dêr frieten de bargen wer hinne.

dieren

nl.verhalenbank.21799

Hanne Foekes wie in ielfisker. Hy wenne to Eastemar yn in arke. Op 'e Leijen is er formoarde woarn. Op 'e Snakkerbuorren hied er syn wenskipke meastal to lizzen. As er ite woe, makke der twa pannen ré op 'e tafel. De iene panne mei iten wie foar Janmaet, sei er. De duvel hat him op 'e Leijen de holle omdraeid.

bord

nl.verhalenbank.21926

It wie yn 'e ûngetiid. De boer hie it tige drok mei syn arbeiders. Se skeaten tiid tokoart. De boer wie gleonhastich. Hy die 't him middeis amper oan tiid to iten. Hy lei altyd al gau de leppel del en dan moesten de arbeiders it út fatsoen èk wol dwaen. Mar dit sinnige har net fansels. Se krigen op dy menier to min iten. En dêrom nommen se op in dei it...

arbeider

nl.verhalenbank.33853

Evert Tsyske wenne yn Sumarreheide. Hy wie boerefeint by in boer, dy wenne oan 'e Hearrewei. Hy wie der fansels èk by dy boer yn 'e kost. Hy wie achtsjin jier âld en doe moest er ûnder tsjinst. Sy moesten doe noch lotsje en Evert moest de moarns al op stap. Hy soe mar hwat foarút ite. Hy kom yn 'e hûs en frege de frou of er nou wol ite koe. "Jawol," sei...

bidden

nl.verhalenbank.33854

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur