Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Doe't ik in famke wie wennen wy yn Houtigehage.
Ik moest elke dei iten bringe nei in omke fan my, dy arbeide by mynhear Bogaerts. Dat wie in hiel ein rinnen.
Op in kear doe kom ik werom. Doe wie der in âld wyfke.
"Och heden, berntsje," sei se, "hwat mastû alle dagen in ein rinne. Hjir hast in apel."
't Wie in hiele moaije apel, mar ik doarst him net op to...
nl.verhalenbank.25618
Der wie in widdou mei bern. Dat minske krige it sa earm, dat sy hie neat mear, dat se de bern jaen koe om to iten. Doe lei it minske in fjûr oan fan stiennen. Doe't de bern fregen, hwat se die, sei se: "Mem makket in fjûr fan stiennen en mem giet nou fuort en as dy stiennen forbrând binne, dan kom ik wer mei iten."
Mar hja kom noait wer.
nl.verhalenbank.23533
Hindrik Ophuis syn wiif gong der wol op út to naeijen.
Sy kom ek by in frommes, dat wie in tsjoenster. Dêr krige se in stik krintebôlle en hja hie forgetten de earste hap út to spuijen. Hie se dat dien dan koe 't gjin gefaer. Sy kom thús, deabinaud. Mar har eigen keardel Hindrik Ophuis wie ek in tsjoenster. Dy wist der alles fan en sei: Dû mast...
nl.verhalenbank.12315
Fan in tsjoenster mat men noait hwat opite. Hwant dan wurdt men sels bitsjoend.
nl.verhalenbank.19451
Geart Doetjes fan Tamme en Albertsje wie in wjerwolf. Dy hie altyd honger. Alles iet er op. Hy seach alle pantsjes en boardtsjes nei as der ek noch hwat iten yn stie. As jonge fan alve, tolve jier iet er alles al leech. Hy is net âld woarn.
nl.verhalenbank.28317
“Goed eten en drinken”, zei ze, “is de halve kos” en toen zei ik: “nee, mam das de hele kos”. “Nee”, zei ze dan, “ben je nog te jong voor om dat te begrijpen”. Was nog maar een opgroeiend kind. Ze ze: “later besef je het”. “Nee”, zei ze, “dan heb je nog maar de halve kost, als je zovele eten en drinke”.
nl.verhalenbank.69982
De boer en syn frou dy soenen togearre to praten.
Se hienen in papegaei. De frou sei tsjin 'e papegaei: "Tink der goed om, hwat der yn 'e hûs gebeurt."
De feint en de faem moesten hûswarje.
Doe't de boer en de frou fuort wienen, sei de faem tsjin 'e feint: "Sille wy 't hjoed us bêst ha?"
"Dat is my tige bêst," sei de feint, "my tinkt, dan moesten wy mar...
nl.verhalenbank.23055
By ús yn 'e Houtigehage gebeurde 't froeger, dat se in pod troch 't lichem hinne stutsen mei in stôk, dêr't se in punt oan makke hienen.
Dy pod kom dan yn 't oes fan 't tek. Dêr fordroege er. Siet der wrang yn 't jaer fan in koe, dan woarde dy fordroege pod yn in stik brea birolle en sa moest de koe him dan opite. Dan woarde dy koe wer better.
nl.verhalenbank.12529
Feesten
Over feesten wist mevrouw erg veel te vertellen. Ze houdt met haar heksenkring regelmatig bijeenkomsten waarbij ze teruggrijpen naar oude volksgebruiken en volksfeesten. Zo maken ze in het voorjaar strikken in de meiboom.
Pasen: tijdens Pasen schrijft men teksten op eieren. Vaak gelukwensen. Daarna eet men ze gezamenlijk op in de hoop dat de...
nl.verhalenbank.42901
As bern woarde ús forteld, as wy hwat opieten, dat in tsjoenster ús joech, dan krigen wy in pod yn 't liif. Om dy kwyt to reitsjen, moest men safolle griene sjippe en in stik of hwat spjelden en safolle wetter dêr op mei elkoar siede. Dan moest men dat focht dêr ôf dreagje. En dan moest men fan dat focht nou en dan hwat opdrinke. Men woarde dan bot...
nl.verhalenbank.21096
Heg-spook
'tis zund da ons moeder dood is, die kos 't allemaol presies vertelle, hoe datter in de heg iemand zaat, nee, datter 's aovens laot as ze terug ginge....vruuger ginge ze naor de kaoi, toen slachte ze nog aon huis, en dan aote ze d'r eige goed, dattet vet droop neffe d'r bakkus af, en dan ginge ze nog kaorte. Mar as ze naor huis toe ginge zaat 'r...
nl.verhalenbank.41602
E: Dat zölfde, ie hadn net owwer hoolt oplaadn, datzölfde kan ok passeern as woar n kanaal wördt graavn. Dan zol der ok a n lechke vaarn.
Wit: Joa, dat heb ik nich, nooit zeen.
Bie Frontroth in Fleeringn en doar was destieds nog ne bruw in, in de stroat. Den is der no oet en doe ston der ok een op de bruw, god, ik har t hert achter vuur n hals zitn, ik...
nl.verhalenbank.128629
In wjerwolf, dat wie ien, dy koe noait sêd, dy friet altyd troch. As der acht jonges yn in húshâlding wienen, dan wie ien dêrfan in wjerwolf.
nl.verhalenbank.37796
Us âlde beppe wie yn tsjinst by de boer. Dêr tsjinne ek noch in oare faem by dy boer. Dy faem hie forkearing mei in feint, dy't op sé fard hie.
Op in kear doe nom dy feint har in koeke mei.
Dy koeke die de faem yn ien fan 'e koperen earnamers, dy't oan 'e souders hongen, yn 'e keuken.
Doe sieten se dêr in kear to iten. Beppe sjocht omheech en dy iene...
nl.verhalenbank.23907
Der wie in âld man - 't sil yn 'e buert fan Drachten west ha, tink ik - dy hie fé op 'e stâl stean, mar dat fé wie allegear bitsjoend. De kij woenen gjin drinken en gjin fretten ha en 't wienen allegear skarminkels, sa meger wienen se. By dyselde man gong alle dagen in drip bloed troch de souder hinne en dy foel altyd yn 't kopke dat op 'e tafel stie en...
nl.verhalenbank.36258
Men mat noait hwat fan in tsjoenster oannimme en dat opite, hwant dan hat se macht oer jin.
nl.verhalenbank.38004
Peije wie myn styfheit. Dy syn mem is bitsjoend woarn troch in stikje tsiis. 't Minske is der fan wei rekke.
nl.verhalenbank.24439
Opa had heel veel last van ratten uit de sloot die vlak voor het huis liep. Deze beesten kwamen zich warmen op de haard bij het smidshuis. Een kat was er op dat moment niet, dus kocht opa vergif en legde dat bij de haard. Helaas, de buren waar ze niet zo geweldig mee bevriend waren hadden wel een kat en die deed zich tegoed aan het rattengif. Tot grote...
nl.verhalenbank.13295
Hwat men fan in tsjoenster opyt, kin yn in pod foroarje.
nl.verhalenbank.18101
Froukje tsjinne by minsken yn Quatrebras. (Dêrnei hat myn suster dêr tsjinne) Froukje gong faek nei in winkelfrou ta yn Quatrebras om boadskippen. Dy winkelfrou dat wie in tsjoenster. Hja joech faek suertsjes en muntsjes of dropkes op 'e boadskippen ta, mar Froukje iet se noait op. Dêr paste se wol foar op. Sy lei dat spul op it bêdsbuordtsje del. En sy...
nl.verhalenbank.18100
