Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Myn swager hie in jong hynder. Dêr wie er greatsk op en ek tige mâl mei, hwant it hynder wie och sa gehoarsum. Hy sei: "It hynder hat noch noait hwat wegere. Dy lit neat stean."
Doe't er dat sei, wie Jehannes krekt oan 't baeldertellen. Doe't de wein fol wie mei baelders soe myn sweager der mei fuort.
"Fuort", sei er tsjin 't hynder. Mar 't hynder bleau...
nl.verhalenbank.38259
Van Rhenen naar Amersfoort heeft eens een reus gelopen. Die had een kruwoagen met zand bij zich. En hij liep op klompen.
Onderweg heeft hij de klompen uitgeschud, daar zat een boel zand in. Daar zijn toen hoogten door ontstaan. En te Immikhuizen heeft hij de hele kruwoagen geleegd. Zo is de Immikhuizer berg ontstaan.
nl.verhalenbank.21709
In omkesizzer fan Hearke wie ek omrake sterk. Dy wenne yn 'e Harkema. Dy stuts samar in pipegael oan ien stok rjocht foar him út.
nl.verhalenbank.20832
Marten Spiekstra fan Burgum fortelde my ris it folgjende:
Der siet in famke foar 't rút. It sil yn Burgum of omkriten west ha. "Heit," sei se, "der komme swarte mannen oan en dy wolle hjir in kiste troch 't rút triuwe."
Mar de heit seach neat.
In wike of hwat letter stoar der ien yn dat hûs. Der moest in kiste brocht wurde, mar dy koe net troch de doar....
nl.verhalenbank.37745
De historie met de katten aan de Zunderdorper Gouw, waarbij een gouden avondsmaalsbeker werd achtergelaten, is gebeurd met Symon Beets, den overgrootvader van Jakob Beets Dirkszoon te Uitdam. Onder het dansen zongen de katten aldoor:
"Gouwe Gouwe Gouwe
Symen in de ketel douwe."
Mijn zegsman heeft het zijn vader meermalen hooren zeggen.
nl.verhalenbank.9271
Klaes Talma hiet ús heit. Hy wenne oan 't Wyldpaed, tichte by 't spoar. Hy wie noch in jonkje.
Op in kear gong er nei in âlde frou ta om molke. Der wie in jonkje by him, dat wie syn kammeraet.
It âld minske joech heit in apel, mar se sei der by, dy apel mocht er net mei it oare jonkje diele, dy moest er allinne opite.
Doe woarde heit siik. Earst gong hy...
nl.verhalenbank.29627
Ik heb het moeder vaak horen vertellen. Ze kwam uit Lopik. "Als er een van dat soort begraven wier, dan beurde dat 's nachts. Wie de stoet tegenkwam, werd op zij gedrukt". Maar je zag niks.
nl.verhalenbank.50858
Durk-om (= Durk Bouvin) en Jan Taekema dy hienen togearre op 'e sutel west mei matten. Dy hienen se op in karre. De jouns kommen se werom. Sy wienen sahwat by Swarteweisein. Durk-om lei yn 'e karre en Jan Taekema luts de karre foarút. Dat dienen se beurt om beurt, dan koe de iene nou en dan hwat útrêste. Mar by Swarteweisein woe de karre ynienen net...
nl.verhalenbank.23875
Der wienen trije jonge bazen, dy hienen de pik yn op har doomny. Hja sprutsen mei elkoar ôf, hja soenen dy sneins nei tsjerke ta en dan soe ien fan har de doomny, wylst er stie to preekjen mei in stien smite. Doomny dy seach har dêr sitten en ûnder 't preekjen priizge er har, dat se yn 'e tsjerke wienen (hwant hja kamen der oars noait). Doe sei de iene...
nl.verhalenbank.30411
Op in kear kaem Japik Ingberts yn in bakkerswinkel yn 'e stêd. De bakker hie in swier gouden horloazje foar op it boarst.
Japik Ingberts sei tsjin 'e bakker dat er in bôlle ha moest. "Jo matte my de bôlle achter ûnder 't boezeroen triuwe op 'e rêch," sei er tsjin 'e bakker, "hwant ik mat ien foarstelle dy't in buchel hat." En doe bûgde hy him foaroer oer...
nl.verhalenbank.37949
Yn 'e ûngetiid gebeurde it, dat de boer in foer hea fêst sitten hie tusken de skuorredoarren. 't Wie by Fryskepeallen. Sy fregen Sterke Ynse. "Wol Ynse even skouwe?"
"Jawol", sei Ynse.
Ynse sette de rêch tsjin 't foer hea oan en doe skoude er 't hiele foer hea fan 'e wein ôf.
nl.verhalenbank.25418
Japik Ingberts hâldde ris in weddenskip. Hy soe it gouden horloazje fan 'e bakker stelle.
Hy stapte de winkel yn en frege om in roune bôlle. Doe sei er tsjin 'e bakker: Triuw my dy bôlle ûnder 'e kile, op 'e rêch, hwant it mat lykje, krekt as haw ik in buchel.
Doe hong er oer de toanbank hinne wylst de bakker de bôlle him ta 't buis yn stoppe, achter 'e...
nl.verhalenbank.38303
Da [van de weg af gezet worden] gebeurde vroeger duk. Mar alleen soaves en snachs. ’t Was vooral gevoarlijk midden op de weg te lope, ien de hoefslag. Stève Geveling is, as ie soaves over den diek gieng, inkele keren d’raf getrokke en onderon neergezet. Sommige minse zage snachs ’n liekstoatsie onkomme. Mar aand’re, die erbé’j ware, zage niks. En as ge...
nl.verhalenbank.49667
M'n moeder heeft me ook nog eens verteld, dat er in een hofstee een heks was binnengekomen, door een kwast waar de prop uit was. Die heks was binnen. De paarden onrustig. Toen hebben ze weer een prop of een doekie in die kwast gedouwd. Ze hebben geen last meer gehad.
nl.verhalenbank.50861
'Mijn vrouw en ik waren zo'n 15 jaar geleden ergens aan het drinken bij de Klandermeulen. We waren toen nog alleen samen, zonder kinderen. Tijdens dit samenzijn kreeg ik een voorgevoel dat de kat, Kiddy, iets mankeerde. We gingen naar huis en Kiddy bleek een beroerte te hebben gehad. Ik belde hierop de dierenarts. Het was in een weekend en de dierenarts...
nl.verhalenbank.43377
De boeren van Bakel
't Waren goeie menschen allemaal, de boeren van Bakel daar in Peelland; maar toen Onze Lieve Heer de uitdeeling deed van de gave van 't verstand, stonden ze zeker te ver naar achteren in de rij. En zoo kwam het, zeggen de spotters ten minste, dat ze nooit het volle pond gekregen hebben.
In den goeien ouden tijd dan, waren de boeren van...
nl.verhalenbank.41164
Ridzert van der Veen syn wiif lei yn 'e kream. Baeije wie dêr kreamwarster en dy hie har bitsjoend. Doe gongen se nei Piter Poes ta fan 'e Sumarreheide. Dat wie in duvelbanner.
Piter Poes kom mei de hounekarre. Hy wipte om mei de karre doe't er op 'e hoek wie fan Feanwâldsterwâl. Dat wie 't wurk fan 'e tsjoenster; dy woe him dêr net ha.
Doe ha se him wer...
nl.verhalenbank.38077
In oar staeltsje fan syn kinnen: Op in kâlde hjerstdei leine der in trijetal strjitmakkers yn Makkum to fluorjen.
Lantinga makke in praetsje mei harren oer it kâlde waer en sa en tocht, se soene wol sin oan hwat waerms ha. Meiiens treau er elk fan harren in gouden tsientsje yn 'e hân en gyng fjirder. Dat wie trewis! De mannen sa út it wurk wei nei de...
nl.verhalenbank.50532
Wy hienen in famke, dat waerd bitsjoend. Hja is dea gong. It bern waerd siik en dat waerd minder en minder. Op in nacht waerd ik wekker en doe gûlde it bern sa. Ik sei: "Wolst by my lizze, leave?" Doe kaem se by ús to lizzen.
Hja hie noch mar even by ús lein, doe sei 'k tsjin myn man: "Nou mast dêr ris hearre, sa raer docht dy kat it." Doe stie der in kat...
nl.verhalenbank.29740
Sterke Hearke wie arbeider by in boer. Der moest in foer hea ta de skuorre yn. It hynder koe 't net dwaen, hwant it foer hea wie hwat wiid opset, it krige kear by de yngong. Doe soe Hearke it der dan ynlûke. Hy krige de wein foar by 't tiksel beet. De oare arbeiders soenen achter skouwe. Mar dy praetten meiïnoar ôf, sy soenen oan 'e fjilden hingje. "Dan...
nl.verhalenbank.27751