Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Dy't jild fan 'e duvel ha wol moat mei in swarte kat yn 'e sek yn 'e nacht trije kear om 't tsjerkhôf rinne. Dan stiet dêr ien, dy mat er de kat jaen. Thús mat er in swarte sok oan 'e line hingje jouns, dan is dy de oare moarns fol jild. In grize sok jowt neat. Mar nei 14 dagen is sa'n ien dea.
nl.verhalenbank.31056
Yn Surhústerfean wenne in man allinne. Dy fierde net in slach út en hy kaem doch troch de tiid. Hy sea altyd iten foar twa minsken. Mar net ien dy't dy fremdeling seach. Guon woenen wolris sjen of it wier wie.
Doe seagen se om 12 ûre, doe't it iterstiid wie, ris tomûk troch 't glês. Dêr sieten twa man by de tafel to iten. De iene wie de frijgesel. Mar de...
nl.verhalenbank.31042
Sa hat er ek wol guon holpen, dy't de foet forknoffele hienen.
Piters Hil hie de earm stikken. Sy kom by Oene.
Oene sei: "Wachtsje even. 'k Mat earst even mei 't mantsje prate."
Doe gong er nei bûten ta. Even letter kom hy der wer yn en sei: "'t Is foar inoar. 'k Ha mei him praet." (Dat wie net ien oars as de duvel, hwant Oene wie in raren-ien)
Trije kear...
nl.verhalenbank.20007
Frijmitselders binne ûnbigryplike wezens. Sy kinne sweve en ha noait jildkrapte. De duvel hat se yn 'e macht.
nl.verhalenbank.22799
Piter Wouters wenne yn 'e Broek. 't Wie dêr allegearre jild by him. Hy wie frijmitselder. As er forlet fan jild hie, seinen se, hong er it ponkje oan 'e doar.
nl.verhalenbank.22006
Dy't it mei heit oan 'e stok krige, dat wie net bêst.
Hy wie ta in moart yn steat.
Op in kear doe hied er blauwe Turken kocht fan Jarich Hollander. Jarich wenne ek oan 'e Fjouwer Roede, flak by heit en dy. Blauwe Turken dat binne ierappels. Jarich sei, dy moesten bêst wêze.
Mar sy koenen dy ierappels net ite, sy wienen sterk. Heit hie se bitelle, dus sy...
nl.verhalenbank.22210
Us heit fortelde, ien fan syn maten, in skipper lyk as heit, wie frijmitseler. Dy keardel wenne allinne op in skip en hy koe dwaen hwat er woe, noait forlet fan jild. Dêr soarge de duvel foar.
Op in kear, op in joun noadige hy in pear kamaraden by him op it skip. Dêr wie heit ek by. Der woarden nochal hwat buorrels dronken en hy sloech himsels ek net...
nl.verhalenbank.31287
Ritske Bottema wie ek frijmitselder. Dy hie in winkel yn 'e Westerein. In frijmitselder hat in kontrakt tekene mei de duvel. Om 'e trije jier timmerje se.
Se kinne noait wer by de frijmitselderij wei. Dan matte se der sels oan. Alde Piter Wouters mat in freeslik útein hawn ha. Yn ien ûre hat er mear útstien as in oar minske yn in hiel libben.
nl.verhalenbank.22007
Der ha wol minsken west, dy forkochten har oan 'e duvel, dan hienen se altyd jild om hannen.
Der binne ek guon dy ha in wikseldaelder. Dy ha de frijmetselaren ek. Dêrtroch ha dy noait forlet fan jild. Dy binne èk oan 'e duvel forkocht. Om 'e sawn jier mat der ien dea. Sy lotsje der om hwa't dat is.
Oan 't Skutediep yn Grins ha se har gebou. Dêr sitte se...
nl.verhalenbank.26329
Der wie in boer, dy wenne yn in hiel âld plaets. Dy moest och sa noadich forboud wurde. Mar dêr wienen gjin sinten foar.
De man prakkesearre der alle dagen oer en hie der gjin wille om. De plaets wie oan 't omfallen ta en dan wie 't net bêst. Dan hie er foar syn húshâlding en foar syn fé net mear in dak boven de holle.
Jouns kuijere er faek op it hiem...
nl.verhalenbank.25295
Frijmitselders ha de siele oan 'e duvel forkocht. Sy matte altyd timmerje. Om 'e sawn jier mat der ien fan dea.
Dy't der ienkear by is, kin der net wer by wei.
nl.verhalenbank.22129
Piters Willemke wie in tsjoenster. As dy forlet hie fan jild, dan hong se jouns in lege ponge oan 'e doar en de oare deis siet dy fol jild.
nl.verhalenbank.30089
Wy ha twa jier njonken stammerige Harm wenne. De minsken seinen dat er tsjoene koe. De man hie altiten wol jild. Hy wie oan 'e duvel forkocht, seinen se en hy hie in wikseldaelder. Mar hy wie ek ôfgryslike deun en sunich. As er ûnderweis út 'e broek moest, died er syn bihoeften yn 'e bûsdoek. Hy pakte 't yn en naem it mei en lei it by him thús op it...
nl.verhalenbank.20117
Vare Kwöëbke hauw z’n ziël aan de duvel verkoch. Daomèt kòs ‘r allerlei kunsten, wie door de loch vare. Hèè kòs zwoa hèl vare dat ‘r geinen inkele kèrrektore raakde. De pesjtwoar dèè ‘m dat waal aaf zou liëre vroog ins of ‘r mèt kòs vare nao Remung. Dat woar good, mèdan moogde ‘r neet umkieke. Onderins voolt de psjtwoar ‘ne sjtòk. “Och”, zèèt Vare...
nl.verhalenbank.49017
By Sjoerd en Tryn op 'e Sumarreheide gong it altyd op in kaertspyljen. Sjoerd siet fol fan flokwurden. Hy stjûrde samar in kaert út en in lege flesse en dan sette de duvel even letter in flesse drank op 'e reinwettersbak del.
nl.verhalenbank.19781
Gjert en Antsje wennen op 'e Tike. Gjert wie oan 'e duvel forkocht en leide in raer leven. Antsje hie 't o sa min by him.
Op in moarntiid siet der in fûgel yn 'e beam en dy sei tsjin Gjert: "Goede morgen."
"Morgen," sei Gjert.
"Gaat u wel naar de kerk?" frege dy fûgel. "Né", sei Gjert. Hy waerd bang en makke gau dat er fuort kaem.
nl.verhalenbank.19773
Der binne hazzen, dy kinne se noait bisjitte. Sokke hazzen binne maten fan 'e duvel. Se binne kûgelfrij.
nl.verhalenbank.22136
De duvel hie yn 'e skrúf sitten. Dêr hied er danich syn bikomst fan, dat hy wie deabinaud foar de skrúf woarn.
Nou wie der in man, dy wist dat. Dy hie syn siele oan 'e duvel forkocht foar jild en nou soe de duvel him de oare deis om fjouwer ûre ophelje. Dat stie yn 't kontrakt dat dy man sels mei bloed ûndertekene hie.
De man dy sei tsjin syn wiif: "As de...
nl.verhalenbank.18122
Myn man Ringer kom op 'e Jouwer by twa âlde minsken. It mantsje hie handel. Myn man kocht wol gauris hwat by him yn, dat er dan wer útsutele.
Hy fortelde us oan Ringer:
"Op in kear kom der in mynhear by my. Dy sei: - Jo koenen wol folle mear by de ein ha. Jo koenen de handel wol útwreidzje. - Ik sei: - Dêr haw ik gjin jild foar. -
- Kinst wol jild krije...
nl.verhalenbank.20456
Der wie in boer, dat wie in forwoesteling. Hy wie altyd gleonhastich en net in arbeider dy't it by him úthâlde koe. Op in kear hied er wer in arbeider, doe moest der ploege wurde. It wie al let yn 'e joun en it wie ûnmooglik dy greate hoeke lân foar de nacht noch to ploeijen. Dat de arbeider sei tsjin 'e boer: "Freegje de duvel, dat dy it docht." De boer...
nl.verhalenbank.19770
