Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Bij ons in de buurt was een ziek. 't Was een boerin. Die werd maar niet beter. Toen zei een buurvrouw van ons tegen haar: "Je moet naar de kwakzalver toe." Die man dat was een duivelbanner. Daar gingen ze heen. Toen zei die duivelbanner: "Je bent betoverd. En als je wilt weten wie het gedaan heeft, dan moet je morgen de kant naar de Ried uit lopen. "Die...
nl.verhalenbank.21700
Heksen
De zieke wordt in de naam van de H. Antonius, patroon der parochie, geboden haar water in een nieuwe roode aarden pot te loozen; de heksenmeester plaatst de pot op een vuur van vlierhout, schuift het raam open, plaatst zich met het gezicht daarheen, lezende wederom in het boek der Vier Uitersten tot dat het water der vrouw kookte en een benauwende...
nl.verhalenbank.39440
Mijn moeder had een klein meisje, dat heette Martsje. 't Was mijn oudste zuster. Toen ze zes jaar oud was kreeg ze zetten. Er woonde toen een vrouw in Dokkum, die werd er altijd van verdacht dat se kinderen betoverde.
Wij woonden aan het Hellingpad. Op een keer kwam die oude vrouw er weer aan. Moeder houdt haar direkt aan en die spreekt taal tegen haar....
nl.verhalenbank.28186
Evert tsyske (= E. Bergsma) wie skeper op 'e Sumarreheide. Op in kear wie er mei syn skiep op 'e hoeke fan 'e Hearrewei en de heidewei. Doe sei Piter Poes: Ho.
Evert koe net in stap mear forsette en de skiep al likemin.
nl.verhalenbank.32058
Hindrik v.d. Molen, ek wol neamd Hindrik duvelbander fan Grinzer Pein koe soldaetsjes ta de hurddobbe útkomme litte.
nl.verhalenbank.25229
As de tsjerne bitsjoend wie, woe 't net bûterje. Dan moest de duvelbander komme, dy brocht de saek wer yn oarder.
nl.verhalenbank.34643
Frânse Hinke wie de duvelbanster fan Rottefalle. As der in bern bitsjoend wie, fortelde sy altyd hwa't de tsjoenster wie.
nl.verhalenbank.26092
Hinse syn broer Habele lei op 'e Gerdyk bigroeven. Doe't Habele al in jier wei wie, gong Hinse nei syn graef ta. Dêr stie er to dânsjen as in wylden en rôp:
Habele, kom der út! Kom der út, Habele!
Hinse hat syn kunsten leard út it boek 'Het zwarte paard'.
nl.verhalenbank.16034
By greate Wopke fan Kûkherne wienen ris in pear polderjonges. Dy stutsen Wopke de gek oan. Mar dat kaem har djûr to stean, hwant doe't se fuort gean soenen, koenen se net in stap dwaen. In hiel skoft ha se dêr by Wopke op it hiem stien.
nl.verhalenbank.32142
Minse Griper wie duvelbanner. Dy koe jin stilstean litte. Jouns stjûrde er in spylkaert út: Skoppenboer. Dan liet er in flesse drank komme, mar dy mocht er sels net oankrije.
Sibe Bos fortelde 't my. Dy hie der by west.
"Nou matte jimme dy flesse even oankrije", hied er sein.
De flesse sweefde yn 'e keamer om. Net ien doarst it to dwaen. Doe woarde Minse...
nl.verhalenbank.24702
Abe Nauta wenne yn 'e Harkema op 'e Klontsjebuorren. Syn mem rekke us bitsjoend. Hja hienen noait oan tsjoenen leauwe wold, mar doe rekke ien fan 'e manlju nei Wopke fan Kûkherne. Wopke joech guod en sei: "Ast aenst thúskomst, dan silst in âld wiif tichte by jim hûs tsjinkomme. Dy is oan 't priksykjen. Dy hat it dien."
Wrachtsjes, hwa wie by 't hûs oan 't...
nl.verhalenbank.23442
Myn frou har mem wenne as faem by in boer yn Wjelsryp (dicht bij Franeker). Doe gebeurde it op in kear dat se gjin bûter meitsje koenen. Doe gongen se nei Greate Wopke, de duvelbander ta.
Wopke sei: "Jimme matte in tsiis ûnder 'e parse wei krije en dy yn in hantsjettel mei wetter dwaen. As it wetter siedt, dan komt de dieder wol.
De faem siet achter de...
nl.verhalenbank.32918
Tsjoensters wienen der froeger plenty yn Stiensgea. Der binne rounom wol krânsen út 'e kessens helle woarn. Dêr siet naeijern, stopjern, lapkes en alsamear yn.
Hwa't hjir allegear net bitsjoend west ha - dêr ha je Fokke Alma. Dy sukkele. 't Kessen woarde iepentoarnd. Doe founen se in krâns. Pake gong foar him nei de duvelbander ta, mar hy is net mei de...
nl.verhalenbank.12549
Foar tsjoenen wienen se eartiids yn Jobbegea tige bang. De lju makken in gatsje yn 'e drompel en dêr dienen se duveldrek yn. De bern droegen duveldrek op 't boarst. As de bern bitsjoend wienen gong men nei Murk gûchlem, de duvelbander fan de Knipe.
Bitsjoende bern dy't stoaren, bleauwen slop.
Ek in tsjoenster wurdt net stiif, as se dea giet.
nl.verhalenbank.21021
Mem har muoike Lys dy hie in dochter, dy wie bitsjoend. Sy gongen nei in duvelbander ta en krigen guod. Der kaem altyd in kat by muoike en dy.
Sy makken it hinnegat en alles goed ticht, mar it joech neat, dy kat kaem der altyd yn. Dy kat, dat wie de tsjoenster, sei de duvelbander.
Doe't it fanke fan it guod fan 'e duvelbander ynnaem, bigong se to koarjen....
nl.verhalenbank.19348
Stammerige Harm wenne op Kollumersweach. Hy hie in wikseldaelder. Hy koe ek tsjoene. De minsken lieten him noait yn 't bûthús, hwant as er by 't fé kom, dan wie dat letter siik.
Wie der ien bitsjoend, dan gongen se nei Wopke fan Kûkherne.
nl.verhalenbank.28153
Der wienen minsken, dy hienen in bern, dat wie bitsjoend. Doe gong de heit nei de duvelbander ta. Hy krige fan de duvelbander in flesse drank mei. Doe't er ûnderweis wie nei hûs ta kom de soan fan 'e tsjoenster him tsjin.
"Hastû fuort west?" frege dy.
"Ja", sei er.
"Hast in drank by dy?"
"Ja", sei er.
"Lit my dan us sjen."
"Né, dy krijst net to sjen." En...
nl.verhalenbank.17703
In bern rekke faek bitsjoend as in tsjoenster sa'n bern hwat joech, in apel of sa. Dan kommen der krânsen yn 'e kessens en woarde it bern siik.
Dan gongen de âlden nei Wopke ta. Wopke joech har in flesse drank mei foar it bern. En dan sei er: "Pas op, as der guon by jimmes yn 'e hûs komme. Dy flesse meije se net sjen." De krânsen yn 't kessen moesten...
nl.verhalenbank.21471
Yn 'e Houtigehage wie al us in kear in bern net goed. 't Wie by ús buorlju. De heit gong mei 't mûtske fan 't bern nei Frânse Hinke ta, de duvelbanster fan 'e Rottefalle. Dy sei: "'t Bern is bitsjoend. Der sit in krâns yn 't kessen. Deselde dy't joun it earst by jim oer de flier komt, dat is de tsjoenster." Doe wie dat it buorwyfke Janne Luts. Dy ha se...
nl.verhalenbank.21116
Tsjoensters hawwe popkes, dêr't se mei spjelden yn prippe. Myn jongste suster wie noch in hiel lyts bern; dy bigong yn 'e nacht om tolve ûre hinne altyd to jammerjen. Dan raesde se moart en brân. Dan krige it bern pine, trochdat de tsjoenster dan yn har popkes ompripke.
Doe op in kear nommen heit en mem har út 'e widze en leinen it bern tusken har yn, op...
nl.verhalenbank.28060