Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
45 datasets found
Organizations: Meertens Institute Dutch Keywords: duivel Place of Narration: Kollumerzwaag
By Nicolai oan 'e Wedze by Twizel stjûrden se ris in kear Skoppenboer fuort om in flesse drank. Sy dienen twa kaerten yn in blikken buske. Earst moesten se 't Opperwezen forwinskje. Ien sei sokssahwat as: 't Kin my neat fordomme, hoe't it giet, Skoppenboer hellet in flesse drank op. Boven op it buske skreauwen se hwat. Hwa hellet it? waerd der frege. Ien...
nl.verhalenbank.16991
Yn 'e foarige ieu roan in man fan Koaten nei Koatstertille. Doe seach er by de plaets njonken de tsjintwurdige tsjerke by de ligusterhage in keardel stean. Wylst er tichterby kom, woarde de keardel lytser. Der kom in ljochte walmreek en de keardel foroare yn in bern. Doe kom der noch us sa'n ljochte walmreek en doe woarde it bern in houn mei de sturt op...
nl.verhalenbank.15724
Guon ha in toverboek. Dat ha se fan 'e duvel.
nl.verhalenbank.25195
Stammerige Harm hie in wikseldaelder. Dy hie er fan 'e duvel. Se seinen, dat er ryk wie. As er hwat kochte foar in goune, gong dy altyd wer nei him ta. In dûbeltsje of in kwartsje net. Dy koenen jy gerust fan him oannimme, mar noait in goune, hwant dy wienen je even letter wer kwyt.
nl.verhalenbank.29817
Der wie in boerke, dat hie forlet fan jild. Doe kom de âld feint by him, dy sei: "Ik woe dyn siele wol keapje." "Dy kinst àl krije," sei 't boerke, "mar dan mast my dizze lears fol jild leverje." "Nou," sei de âld feint, "dat nim ik oan. Hingje dy lears mar oan 't groubynt yn 'e skuorre. Mar as ik him fol ha, dan pak ik dy direkt." "Bêst", sei 't boerke,...
nl.verhalenbank.25194
Frijmitselders ha noait forlet fan sinten. Dy krije se fan 'e duvel. Mar dan is de siele nei de kelder. Dy't ienkear frijmitselder is mat it bliuwe. Wolle jo by de frijmitselers wei, dan wurde jo op de iene of oare wize fan kant makke.
nl.verhalenbank.25197
Oene Kempenaer wenne yn Sweagerbosk. Hy koe knoffelbânlizze. As ien de pols fordraeid hie, bisette hy dat en dan wie 't samar wer klear. Ek foar oare kwalen wist er middels, by minsken en by dieren. Us mem hie 't net op âlde Oene stean. Hy hie hiele rare egen yn 'e kop. Op in kear wie mem fan 't lân kaem, dêr't se oan 't wurk west hie. Doe wie dêr in...
nl.verhalenbank.29544
Ik ha 't mei in hynder wol meimakke, dat dy nachts op 'e stâl omdânse fan bangens. Dan siet de nachtmerje der op. Dan sieten der de oare moarns prachtige flechtsjes yn 'e moanjes. Om se to kearen kin men roggeangels of moal op 'e rêch fan 't hynder struije. In nachtmerje mei neat meinimme, dat foar roggeangels en moal binne se bang. Troch 't kaeisgat...
nl.verhalenbank.25184
Frijmitselers hienen harsels oan 'e duvel forkocht. Dêrtroch hienen se altyd jild en koenen se dwaen hwat se woenen. Mar 't kostte har de siele. Hekse Harm (= Stammerige Harm) wie ek frijmitseler. Hy hie in wikseldaelder. Dy hie er fan 'e duvel. Hekse Harm wie net fortroud by 't fé. Hy hie de kweade hân. Hy striek mei de hân oer de rêgen fan 'e dieren...
nl.verhalenbank.29542
In wikseldaelder koenen jy keapje. Dan moesten jy op in fjouwersprong wêze, dêr't twa wegen elkoar kruse. Dy wikseldaelder waerd dêr dellein troch de duvel. Je moesten jou siele der foar ôfstean. Stammerige Harm hie ien.
nl.verhalenbank.37337
Stammerige Harm syn skuorke moest dutsen wurde. Ruerd Schutter en Ielk wennen by him yn. En Ielk har heit ek noch. Der wienen twa man om to dekken. Alde Harm sei: Ik sil even molke helje by Japik wei en dan sil ik ek koeke meinimme, dan kinne wy aenst kofje krije mei in stik koeke der by. Ik mat even sinten ha, sei er. Doe krige er in blikken...
nl.verhalenbank.16098
Myn broer Sjoerd is nou sahwat 65 jier dea. Op in joun sei mem tsjin him: Nou ha 'k leafst, Sjoerd, datst joun net wer fuort giest. Mar Sjoerd sei: Ik gean fuort, as stiet de duvel ek foar my. Mar hy wie noch mar krekt ta de doar út of hy kom al werom. Mem: Hwat nou? Ja, sei er, ik gean net fuort. Letter, op it Wyldpaed, fortelde er my, hwat er moete hie:...
nl.verhalenbank.16066
Der hie in feint west, dy wie to Kollumerâldsyl oer de feart sprong. Dêrby hied er sein: "Nou is der net ien duvel, dy't my nei docht." Doe wie de duvel der oer sprong en doe hie dêr in print fan in hynstepoat yn in stien stien. 't Hoefizer stiet der nòch op.
nl.verhalenbank.29537
It gebeurde wol, dat it by ús net tsjernje woe. De duvel sit wer yn 'e tsjerne, sei heit dan, it wol wer net. Dan gong er nei Wopke Minke ta. Dêr krige er guod fan. Dat kaem op in koaltsje fjûr yn 'e têst to lizzen en dat woarde dan rounstruid.
nl.verhalenbank.16103
Skoppenboer wie de duvel. Dêr koe men in flesse drank mei krije. 't Earste romerfol moest men oer 't linker skouder fuortsmite. Dat wie èk foar de duvel.
nl.verhalenbank.22688
Op in joun hienen wy to praten west. Yn 'e nacht kamen wy werom. Doe kjirme en krolle stammerige Harm dêr op it lân om en hy rôp mei in aeklik lûd: Sy slagge my dea! Sy slagge my dea! Ik kaem by him en sei: Der is net ien, jong, dy't dy dea slacht. Mast mar sjen, datst op bêd komst en de doar fêst. Doe gong er nei hûs ta. Ik hie wol yn 'e gaten, dat it de...
nl.verhalenbank.16101
Yn 'e Westerein op 'e Dykswâl is de duvel oer de feart sprong, fan 't oasten nei 't westen. Dat is oan 'e ein fan 'e Koopmanswei. De print fan 'e poat is noch to sjen.
nl.verhalenbank.38612
To Kollumersweach wenne in man, dat wie net sa'n bêsten ien. Op in nacht krige Hantsje him topakken en smiet him in hiel ein fuort.
nl.verhalenbank.15772
To Hurdegaryp wennet in maet fan 'e duvel. Dy docht dêr elke nacht in hekke iepen, as dy ticht sit. Der ha wol guon west to oppassen. Mar deselde dy't de hekke iependocht is ûnsichtber.
nl.verhalenbank.17004
Der wenne in sekere Roel Postma yn 'e Westerein. Dat wie in timmerman en oannimmer. Dy hat in protte huzen boud. Mar hy makke it lêste hûs dat er ûnder hannen hie, noait ôf. Hwant as er dat die, wie er dea, seinen se. Dy man wie in frijmitseler. As er in nij hûs boude, dan makke er it foarige earst ôf, en sa gong it altyd. Der wie altyd ien hûs, dat net...
nl.verhalenbank.38622
1