Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Op een keer kwam ik van de Avondschool. 't Was pikdonker. Bij 't kerkhof stond een dikke eikeboom. Toen zag ik een lopen. Maar toen ik beter zag was er niets te zien. 't Was in Opende.
nl.verhalenbank.27843
Weerwolf
De weerwolf besprong de nachtelijke wandelaar, hield zich met zijn klauwen vast. De drager van de weerwolf begon van angst te lopen, van angst kreeg hij een neusbloeding, zodat de huisgenoten het bewijs hadden, dat de nachtelijke thuiskomer de weerwolf gedragen had. De wolf werd meegedragen tot op een kruispunt, hier liet hij los. De dragers van...
nl.verhalenbank.13462
It wie op in moarn healwei seizen. Ik siet op 'e fyts. Ik soe mei in pak boeken foar op 'e fyts de kant nei Zoutkamp út om dêr dy boeken út to suteljen. It wie: Het zalig sterven van Klaasje Zijlstra. Ik wie sahwat by Feankleaster doe seach ik ynienen in fjûrbol foar my. It wie noch tsjuster. Ik tocht net oars: it is in auto en dy komt op my ôf. Dat ik...
nl.verhalenbank.21613
Nachts net op it spoek syn gerjochtichheid komme
Gjin minske reizget dêr by nacht.
Dy soe er ûngenedich reagje,
Want ivich hâldt dy man dêr wacht.
Eeltsje Halbertsma
'Yn dy omkriten koe men nachts eigentlik noait bûtendoar wêze. Streupers, ielpoerders, reldsuijers dy't har by tsjuster fan hûs joegen, moasten ôfgryslik foarsichtich wêze, want de smid fan...
nl.verhalenbank.13689
Mien tante was ’n bitje ongelukkig. Ze kos nie zo bes lope. Ze ha wat on één voet. Durrum was ze nèjster geworre. Ze gieng duk uut nèje bé’j de minse. As ’t soaves duuster was, dan hiel voader hur op. Op ’n keer was ze ien ’n èrmeweeshuus on ’t nèje gewes. Toe ’t soaves tied was um nor huus te goan, gieng ze mar vas nor bute en doch: “Ik zal hier wel...
nl.verhalenbank.50217
± 50 Jaar geleden vertelden sommigen, dat des avonds op eenzame wegen (liefst langs de waterkant) de zogenaamde "flodder" achter op iemands rug sprong met de twee voorpoten over de schouders en dat men dan die "flodder", welke soms heel zwaar was, moest meedragen tot men bijna aan zijn huis of de bewoonde huizen van het dorp kwam. Daar verdween de...
nl.verhalenbank.13514
Yn Grinzer Pein wenne in sekere Albert, dy leefde fan 'e handel. Mar hy hie noait sinten. De gong er op in joun mei in swarte kat nei 't tsjerkhôf ta en sei: "Wie koopt mijn poesje?" Doe hied er in wikseldaelder krige. Doe woarde er ryk.
Mar letter doarst er noait wer bûtendoar, as 't skimerjoun woarde. Dan siet er altyd thús. Dan wied er bang foar de...
nl.verhalenbank.25501
Het ‘door de maar gereden worden’: men zou het in het Nederlands dus bloot af kunnen vertalen door ‘nachtmerries krijgen’. Zo is er een aardig verhaaltje van een eerste buurman van ons in m’n jeugd. We woonden in een hele oude boerderij aan het Gehucht Einde in Helden, en daarlangs woonde Doeressen Driekske, en Doeressen Driekske was – die kan ik me zo...
nl.verhalenbank.128736
Witte Juffer
Mijn vader vertelde mij meermalen dat een buurman van ons, die 's nachts (vermoedelijk bij maanlicht) aan het maaien van gras bezig was, de witte "jomfer" (juffer) gezien had. Hij had haar oplettend gadegeslagen. Op een gegeven oogenblik moest zij, volgens berekening van den ziener, voor een sloot komen. Hij zag haar niet springen. Zij...
nl.verhalenbank.13529
De Spûkloane is tusken Jistrum en Opperkoaten. Dêr doarsten de minsken by 't tsjuster net lâns, hwant dêr spoeke it altyd.
Op in kear gongen dêr minsken lâns, dy hienen to jounpraten west. Sy hienen elkoar by de hân beet. Doe koenen se ynienen net fierder. Dêr hie in man stien. Dy hie neat sein en wie samar weiwoarn as wied er yn 'e groun sûnken.
nl.verhalenbank.20580
Aant. 1942, fol. 37, toevoegen aan F1: ,,Truitje Overmeen-Wuite (zie documentatie §9/1942), die regelmatig contact zegt te hebben met kabouters, vertelt, dat zij, wanneer zij 's avonds in duister buiten loopt, een met ijzer beslagen wandelstok meeneemt. Het metaal, ijzer, houdt de kabouters op een afstand, wat nodig is, omdat de plaagzieke aardgeesten...
nl.verhalenbank.48628
Mien voader luip es bie duusters in Oal Pekel over n pad noar huus. Hai mos langs n kampke, dei ze t spoukkampke nuimden. t Zol dr nait deugn volgens de oln.
Hai gung noar de jeude, want wazzen hom twai motn dood goan. Jeude kwam den en gung de motn broaden; door muiken ze woagnsmeer van. Bie t spoukkampke zag e ain aankomen. t Leek hom zien schoonzuster...
nl.verhalenbank.43620
Der wie in doomny, dy woarde de nachts helle by in âld-minske. It wie in hiel ein rinnen. 't Wie alhiel fan Bomkleaster nei Readskuorre ta.
Dêr to Readskuorre stie in boereplaets en dêr tichteby in arbeiderswente en dêr wenne dat âlde minske yn.
Dat âld-minske wie siik. Sy gong altyd fan 'e kelder yn 'e gong en fan 'e gong yn 'e kelder. Der sieten reade...
nl.verhalenbank.32998
Dêr wenne ergens in dokter, dy koe ôfgryslik lige. Omdat de minsken him net leauwe woenen tocht er, ik mat sjen dat ik in túnman krij dy't èk aerdich lige kin. De minsken leauwe 't altyd earder as twa itselde sizze.
Hy hie ien op 't eech, dy hiet fan Jan.
Hy sei tsjin Jan: "Kinst wol lige?"
Jan sei: "Ik haw in ôfgrysliken hekel oan ligen, mar ik bin wol...
nl.verhalenbank.33106
Spookdieren
Vroeger in de tijden dat er nog geen straatverlichting was, fietsen niet bestonden, in de jaren ongeveer 60 jaar terug, was men van mening, dat wanneer men bij donker op den weg, men nooit in het midden van de weg moest loopen, want anders liep men gevaar om op een moment in de kant van de weg of in de berm gesmeten te worden. Het gebeurde dan...
nl.verhalenbank.13413
Ik zel joe vertellen uut de veenstreek.
Hör mar: Toun 't veen in de Monden aansneden wör, wazzen de arbaiders doodaarm. Dir wör waarkt van drei uur 's mörns tot aan 't duustern tou. De vrou kwam 't kerel loater noa. De kinder in de koare (=kruiwagen). En de sikke dir aan. Mor 'n enkele kon lezen en schrieven. 'k Kan joe doar nog 'n mooi staaltje van...
nl.verhalenbank.43018
Der wie in boer, dy soe nei stêd ta. It wie wintermoarn en noch tsjuster.
"Ik sil dy in pear spekbroggen rémeitsje foar ûnderweis", sei it wiif. En hja nei boven ta, nei it spekhok. Hja snijt en snijt, mar kin der mei gjin mooglikheit in stik ôf krije.
Hja komt wer by har man en seit: "It spek is sa taei en sa hurd, it wol alhiel net snije."
"Dat liket...
nl.verhalenbank.17717
Yn Twizelerheide wenne in faem, dy hie njoggenennjoggentich feinten hawn.
"Nou wol 'k noch ien ha," sei se, "as is 't de duvel ek."
Deselde jouns, doe woarde der op 'e doar kloppe.
"Kom der mar yn", seinen se.
It wie in moai mynhearke, dy't binnen kom.
Mar 't âld-minske hie wol sjoen, hwa't it wie en dy sei: "Dit is mis, fanke."
"Hwerom, mem?" frege de...
nl.verhalenbank.28069
Werwolve zien altied kjels of manne. Hekse altied wief of vrollie. ’n Werwolf is ’n kjel, die nou en dan gedwonge wur um zien eige te veraandere ien ’n wolf. Dorvör het ie ’n wolvepak of wolvevel nodig. Ze numen ’t duk ’t vel. Daddis èrs verstoppeld. Duk ien ’n holle knotwilg - ge wit nie in welke - of èrs aanders, woar niemes ’t zuke zal. Op ’n oavond...
nl.verhalenbank.49656
Dit mot ok woor wenn. De leu hebt later nog bie Deankaamp woond, mer dee hadn veur dee tied bie Demter woond, door hadn ze 'n boerderijkn had en dee man, dee har door naor nen heer hen mötn en waerkn, ja dat was nen heer west, den har nog 'n paar beest könn holn en dee leu, dee hadn d'r 'n zetje inwest, mer nog nich zao lang en doe hadn ze 's nachts wat...
nl.verhalenbank.128431
