Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Ik geloof niet aan die fabeltjes, zei een oude Zuiderwouder, van wien ik verscheidene folkloristische merkwaardigheden heb vernomen, maar dat is me toch zelf overkomen en wel een keer of zeven achter elkaar. Ik lag te slapen en werd wakker, doordat het net was of er iets op me zat. Ik was doodsbenauwd en het zweet droop van mijn lichaam af. Duidelijk...
nl.verhalenbank.9460
In de kerstnacht rammeln de baistn mit de ketns. Dat heurden ze dudelk; kinder gingen dan nooit de dele op.
nl.verhalenbank.43788
Veurloopn
t Gebeurde es n keer in Bennewol. Wur aan t roam klopt bie aine. t Oal mens heurde t en vertelde dat aan heur schoondochter. Dei zee t weer teegn heur man, moar dei mainde dat zien mouder zuk wat wies moakt har.
Nait laank noa tied heurde de vrouw veur de tweide keer getik op t glas; was gain mens te zain, moar t klopn was dudelk heurboar. Ze...
nl.verhalenbank.43819
O mensn, spookn en heksn, dei binnen er. Wordt nou ja niet veule meer over proot, maar vrogger.
En er gebeurn wonderlieke dingen heur.
Mien eign moe hef et metmaakt, dat ze ies op n keer in de schuur schrokn is. Ze giet naar achtern en dan ropt ze: “O, wat is dat?”
Mien va dr op af, maar die zag niks. Mien moe zag daar n kiste stoan. Ze dacht toen, dat...
nl.verhalenbank.44384
Myn omke wenne op 'e Dunen yn Harkema, yn 'e buert fan Abe Nauta. Doe't se de betonwei troch Harkema leinen sei er: dat dogge se foar de soldaten. Hwant hy hie dúdlik sjoen, dat der Dútske soldaten oer de wei marchearden en dat der ek soldaten oer de Dunen kamen. Dat wie yn 1935. 5 jier letter hie men de sitewaesje sa't hy dy sjoen hie. Hy seach wol faker...
nl.verhalenbank.12267
Bij Aant. 1938, §2, fol. 392: De heer B.G. Hulsker (zie de mededelingen van Dr. H. Cohen, §1) meent, naar hij zegt „op grond van eigen waarnemingen”, dat de „kabouter-route A” zich in een soms brede, soms smalle strook beweegt in noordoostelijke richting: Stakenberg – Saxenheim – Het Soerel – Oldenbroekse Heide – de Trijsberg – Ittersum – Dalfsen –...
nl.verhalenbank.48586
„Harmen van Eck”, &c.: „Mevr. N.v.E.-S = zie §4, Aant. ’51, fol. 466i:
„Moeder heeft haar ontmoetingen met kabouters, naar zij zegt, in „alle jaargetijden”, het goede of slechte weer speelt daarbij geen rol./ Zij ontmoet de kabouters niet op alle tochten die ze „in de vrije natuur” maakt. „Lang niet!” Misschien „toen of twaalf keer” per jaar ziet ze...
nl.verhalenbank.48545
Toevoegen aan §2b, Aant. 1937, fol. 306 II: Het „Kampeerhuisje” te Vierhouten (naar een potloodtekening, gemaakt door de heer F. Schelfhout, en in het bezit van mevr. Vera Bondam te Den Haag) waar de heer M.R. Verhoog, naar hij vertelt (1935), alleen vanuit het met R gemerkte raam herhaaldelijk – wel „vijf of zes keer” in de „drie of vier maanden”...
nl.verhalenbank.48579
§2e, fol. 2a. Een dochter van „de heer W.”, werkzaam bij het Ministerie van Justitie te Den Haag, vertelde mij dat haar vader, wanneer „het occulte” ter sprake komt, altijd zegt: „wij weten niets, of hoogstens maar héél weinig van die duistere dingen”. Bestaat het gezelschap uit „erg vertrouwde relaties”, dan vertelt hij wel eens, dat hij vóór de oorlog...
nl.verhalenbank.48578
Op in kear wienen der twa greate grouwe, gewante keardels oan 't meanen by de Headammen.
De iene dat wie Piter Tjeerdsma, de oare dêr wyt ik de namme sa net mear fan. It wiene keardels as beammen. Sy soenen de jouns nei har tinte ta. Doe seagen se dêr de Lange-Sleatterman by de tinte stean. Hiel dúdlik. Sy binne doe gau weromgong en ha bûtendoar yn 't...
nl.verhalenbank.11553
Mien voader hef mie wol wat verteld over veurloop.
Hai woonde dou in Onstwedde.
Op n oavend steet e op boetn wat noar de steerns te kiekn en zo.
Non stun n endkng van heur of n boskng. Oet dat bos heurt hai dan “help” roupn. Hai hef zuk dr nich an steurd en dochde, dat t wol verbeeln weden zol.
Wat e door heurd har, vertelde n zet loater aan zien neef....
nl.verhalenbank.44552
Bij Aant. 1938, §2, fol. 31. Volgens mevr. Dr. H.E. Heimans te Almelo zegt „vrouw Seckel-Reekens, 64 jaar oud, „koopvrouw”, „R.K. opgevoed”, vaak kabouters te hebben gezien in een strook die verloopt van Volthe, via de Hunenborg, Tilligte, Springendal, Braamberg, (langs de watermolens van Frans en van Bels), Mander, Manderveen, in de richting van...
nl.verhalenbank.48585
Toun wie in Duutsland woonden heb ik wat anders mitmoakt. Ik ree op n fietse over n vlakke weg. Inains goa k omhoog de lucht in, nait zo'n groot ende, moar k vuilde t toch dudelk. Toun sluig k ondersteboovn teegn de vlakte, gelukkig op de weg, anders was k in de sloot terechte komen en verzoopn. Is mie netuurlijk wat teegn komen; woarschienlijk n...
nl.verhalenbank.43177
Wy sels, myn man Gerrit Hokwerda en ik, gongen ris fan in buorre fisite, om sa healwei ienen nachts nei hûs. Doe wy foar it wenhûs lâns kamen, bleauwen wy ynienen stean. Ik rôp:“Us hûs stiet yn 'e brân!” Der wie in gieleftich ljocht yn ús wenkeamer. Wy seagen de meubels dudelik! Doe wy yn 'e keamer kamen, wie 't dêr donker.
nl.verhalenbank.50526
Ter vergelijking bij Aant. 1951, fol. 14 D: Het verhaal van „vrouw Klaasje Duursma” [zie de documentatie §77- YY/1950] luidt, ontdaan van de minder terzake doende mededelingen, als volgt; Bij de wandeling van haar huis naar het dorp, of van het dorp naar haar woning, volgde zij bij goed weer vaak een iets langer, maar mooier en rustiger pad, lopend door...
nl.verhalenbank.48520
Op in moarn kaem post Meinsma by my op ‘t foarhiem. “Frou”, sei er, “wy fietsten justerjoun op ‘e wei fan Easthim en seagen dudelik fjûrige flammen by ‘t dak op krûpen. Wy seine beide tagelyk: Der giet Hokwerda’s buorkerij. Wy hiene it folle gesicht op ‘e sydkant fan ‘e pleats.
nl.verhalenbank.50542
Ik zel joe es wat vertellen over dingen, dei k zulf beleefd heb en dei dus ook woar binnen.
Wie woonden indetied op Stadsknoal; op n oavend zatn ik en mien vrun veur t huus op baanke.
Inains zee mien kameroad: “Kiek doar ais, wat nuvere wichter en wat kennen ze voarn.”
Ik keek en wat zaggen wie toun?
Gong n bootje, n soort kano deur t daip; zatn n stok of...
nl.verhalenbank.44537
Grensstenen verplaatsen:
Indertijd, toen de Peelkanalen, de Helenavaart en het Deurnes kanaal nog niet gegraven waren, was de grens tussen de gemeenten Helden en Meijel nog niet afgebakend, en dit gaf dikwijls aanleiding tot heftige ruzies tussen beider inwoners. De Peel aldaar was nog gemeenschappelijk bezit, en de inwoners hadden er recht op het weiden...
nl.verhalenbank.69275
Nou komen wie op t terrain van de spuikkiekers, en eerlijk gezegd dit mou je leuvn. Teveul dingen heb ik heurd van zukke betrouwboare mensn dat ie t wel aanneemm moutn. Mensn dei nait logen of snakken of benauwd wazzen, moar goie, lang nait domme lu, dei wat heurden of zaggen wat loater oetkwam.
K. van Terwupping bie Onstwedde luip op n oavend langs t oal...
nl.verhalenbank.43275
Ik wie in fanke fan in jier of 14, 't wie yn 'e nacht, ik lei op bêd. Ik wie wol klear wekker, hwant ik siet op 't lêst yn bêd, sa bang waerd ik. Ik tocht: se binne hjir yn 'e skuorre oan 't terskjen, ik hearde it hiel dúdlik. Mar 't wie net sa fansels, hwant dat koe net. De oare moarns ha se dêr terske. Ik hie 't dus de nacht tofoaren al heard.
nl.verhalenbank.31797
