Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Myn skoanheit hat forkearing hawn mei in faem yn Kûkherne. Dat wie in tsjoenster. Hja hie har âlden forlern en wenne allinne op in boerespul.
Myn skoanheit en hja sieten dy jouns in skoftsje yn 't bûthús - dat wie doe sa de gewoante - en hja praetten hwat en sa, en sa waerd it stadichoan letter. Doe't it in eintsje yn 'e nacht op wie, tocht skoanheit:...
nl.verhalenbank.25181
Yn 'e Dokkumer Wâlden wenne in boer, dy hie in koe, dy waerd siik. It buorwyfke krige de skuld, dy hie dy koe yn 'e macht, mienden se. Doe helle dy boer it buorwyfke der by. Hy sei tsjin har: "Dû hast de koe siik makke, dû mast him ek wer better meitsje, oars stek ik dy hjir fuort dea."
nl.verhalenbank.24843
Us heit en dy syn âlden wennen yn 'e Haulerwyk. Nou heart dat by Waskemeer.
Doe't ús heit in jonkje wie, hat er bitsjoend west. Beppe hie in buorwiif yn 'e rekken, hwant dy gong der foar, dat se wol omgong hie mei de kweade.
In tsjoenster mat ienkear yn 'e sawn jier ien deatsjoene foar satan.
Mar beppe woe earst wissichheit ha foardat se it buorwiif...
nl.verhalenbank.21053
I. De duivel
2. Onder welke namen spreekt men over hem (de Boze, Joosje enz.)?
Als kinderen iets verkeerds gedaan hebben, dreigen de ouders wel met: “Pas op oom Joost.” (uitspr. naom bijna a v/h Eng. car Joast)
nl.verhalenbank.127252
By ús beppe wie ien fan 'e bern bitsjoend. Pake gong nei Wopke ta to Kûkherne.
Wopke frege of pake wol hurd rinne koe.
"Jawol," hie pake sein, "'k ha nije klompen oan."
Wopke joech pake guod mei. Doe gong pake troch in stik lân mei beesten. Dy sieten allegear achter pake oan. Pake rinne om 't leven. Hy rekke yn 'e sleat en de beesten der boven. Mar hy kom...
nl.verhalenbank.23915
Edzer Sint hat ek ûnder tsjinst west. Syn superieuren hienen net folle fortrouwen yn syn kwaliteit as soldaet. Hwant it wie us in kear gebeurd, dat de koaninginne kom foar ynspeksje. Doe wie der net yn 'e hâlding sprong en doe hied er net groete lyk as de oare soldaten. Der krige er in biskrobbing oer.
Doe hied er tsjin 'e koaninginne sein: Ikke net wiste...
nl.verhalenbank.15900
Ik wie yn Grinslân - ik wie noch jong en gong by de boeren lâns om wurk. Ik kom to Loppersum by in boer.
De boer sei: "Ik ha wol wurk foar dy. Ik mat in skiepmelkersjonkje brûke." Sa bilânne ik dêr by dy boer.
Doe kom dêr in frommes by de doar, dy frege of se dêr sliepe mocht. Sy hie lang hier en rokken oan.
De boer liet har der yn en de jouns nei iten...
nl.verhalenbank.27781
Den Drijpikkel
Op het einde van onze straat in Broechem woonde een eenzaat. Wij noemden hem den Drijpikkel, omdat hij een houten been met twee steunpunten onderaan droeg. Niemand mocht ooit bij hem in huis binnen. De mensen vertelden, dat hij altijd in zijn zelfgemetselde, droogstaande regenwaterput zat en kaart speelde met de duivel. Wij liepen altijd...
nl.verhalenbank.19294
Ik kaem to wenjen by de Slingerwei ûnder Drachten. Njonken ús wennen in man en in frou en twa bern. Ik wie widner. Myn frou hie earder troud west en dy har jonge haw ik greatbrocht. Wy slepten yn 't selde bêdsté. Op in kear leinen wy op bêd, doe stompte de jonge my oan.
"Hwat is der?" sei 'k.
"Der stiet in frommes oer 't hûs", sei er.
It wie in...
nl.verhalenbank.24114
Bouke Brinkman wie al âld. Hy rekke bitsjoend.
Doe gong er nei Kûkherne ta, nei Wopke, de duvelbanner. It wie Minne Brecht, dy't him bitsjoend hie.
Bouke sei tsjin Wopke: "Ik mat in drank fan dy ha; ik bin bitsjoend."
Wopke sei: "Ik hoef dy gjin drank mei to jaen, hwant dy giet dochs stikken ûnderweis."
Mar Bouke sei: "Jow him my mar mei."
Doe rekke Bouke...
nl.verhalenbank.29746
Ik tsjinne yn Gaaikemaweer. 't Leit yn Grinslân, achter Niehove. Ik wenne doe by myn skoanâlden yn. Skoanheit en ik wienen arbeider by deselde boer en syn dochter wie dêr faem. It arbeidershúske dêr't wy yn wennen stie in twintich menuten geans fan 'e plaets ôf. Skoanheit krige wurden mei de boer (Tilma) en rekke lulk fuort. Doe makke ik my ek lulk, hwant...
nl.verhalenbank.19849
Ik ha wolris heard fan minsken dy't soldaetsjes ta de hurddobbe út komme litte koenen. As minsken ús froeger bang meitsje woenen, seinen se wol: "Tink der om hear, oars lit ik soldaetsjes út 'e hurddobbe komme!"
nl.verhalenbank.25964
Doe't ik sa'n jonge wie en wy noch op 'e Hamster Ikkers wennen hienen wy jouns in bulte lêst fan katten om 't hûs hinne. Wy doarsten der soms alle trije net iens út to pisjen. De katten fleagen by ús doarren op en by omke en dy's krektgelyk.
Op in joun doe leinen wy al op bêd. Doe gong it der wer sa oanwei mei de katten, dat heit fljocht fan bêd ôf en hy...
nl.verhalenbank.21645
Op 't Wytfean wenne in feint by de boer. Dy feint strúnde in bult allinne om.
"Jonge," sei de boer us op in kear tsjin him, "dû mast nei it lân ta to dongstruijen."
Dêr lei in hoeke dong fan komsa op dat lân. Sy hienen dagen riden hawn om it dêr to bringen. Nou moest de feint al dy bultsjes út elkoar struije. 't Wie in ein fan 'e plaets ôf.
De boer sjocht...
nl.verhalenbank.25813
Wy hienen in pake dy hiet fan Wibe. Op in joun kom er thús, doe hie der in houn foar de strjitte stien. Krekt foar de doar. Pake moest der troch. Hy hie in stok by him. Der hied er mei houd nei de houn, mar de houn wykte net. Hy hie hyltyd de tosken mar sjen litten en de stokslaggen hied er op 'e tosken ôfkeard. Sa gau as pake yn 'e hûs komme koe, die er...
nl.verhalenbank.22302
Tsjerk Boonstra wenne oan 'e Mûzegroppewei. Dy syn wiif wie èk mei de helm geboaren. Wy kommen dêr ris in kear lâns, doe woarde it minske lulk op my. Sy sei: "Sy ha fannacht de apels by ús stellen." Sy hienen in apelhôf. Doe sei se: "Ik hie 't justernacht wol sjoen."
Ik sei: "Hwerom gongen jo der dan fannacht net hinne to sjen, as jo dat wol wisten, of...
nl.verhalenbank.28798
Op 'e Hale wenne in roomske keardel, dy hie in toverboek. Doe't skoanheit sa'n jonge wie hat er him us bang makke. Hy krige it toverboek en sei:
"Nou sil ik gau even skierróeken ta de hurddobbe útlêze." Skoanheit is hurd útnaeid.
nl.verhalenbank.24216
Kaaljuffer
Een 70 jaar geleden waren de beide hoofdstraten van het dorp verbonden door een hol weggetje. De boorden ervan waren met struikgewas begroeid. Aan een kant stond een oude boom, een es, met holle stam. Daarin woonde de "kaaljuffer". Kinderen werden bang gemaakt. Als ze daar bij schemer of donker door het straatje liepen, zou de kaaljuffer hen...
nl.verhalenbank.13647
Hindrik Ophuis wie in greate tsjoender. It wiif en de bern hienen 't himd altyd omkeard oan en se droegen altyd brea op it boarst, sa bang wienen se, dat se oars bitsjoend wurde soenen.
Hy bitsjoende alles. Hoefolle fé hy net bitsjoend hie. Ek fé fan syn eigen bern.
Op in kear hie syn soan Willem in moai fet skiep kocht. Mar dat skiep woarde minder....
nl.verhalenbank.16932
Vroeger hadde een stuk hei onder Rucphen, daar ware van die rovers, een roversbende. Ze hadden de naam De Stupers. Ze maakten heel de streek onveilig. Ze vermoordden alles. Bij ons hebben ze toen ook huisgehouwen. Toen is 't gebeurd bij familie, die mee een man of zes achter 't vuur zaten dat er een zei: "As nou de Stupers kwamen, dan maakten we ze een...
nl.verhalenbank.127769
