Datasets - ISEBEL

Der wie in keardel, dy koe troch in balke hinne krûpe. De minsken seagen der allegear nei. 't Wie op 'e kermis. Mar der wie ien by 't publyk dy sloech him mei de stok. Doe raesde dy keardel it út. En doe seagen se allegear dat er by de bálke lâns krûpte.

balk

nl.verhalenbank.25382

Der wie in frou, dy wie jouns altyd fuort. Har buorman tochte: "Dêr wol 'k mear fan wite." Doe bispionearre der har. Doe seach er dat se har útklaeide en nei de kelder ta gong. Dêr salve se har yn mei salve út in potsje wei. Dat struts se ûnder 'e hals, en ûnder 'e earms en ûnder 'e boarsten en ja, oeral. Doe't se dat dien hie, klaeide se har wer oan. En...

aankleden

nl.verhalenbank.11541

Op ’n plek kwame nou en dan ouwe wieve bé’j mekoar. Eén van die vrouwe gieng dan wel es weg um te gon hekse. Ze smèrde d’r eige dan ien med’n zalf of zoiets, uut ’n döske. Dan zei ze: Utemetuut, de schorsten uut Over heggen en struuk. En dan kos ze hekse. Ze gieng op ’n bessemsteel de schorsten uut. En wa ze dan vorders deej, wiste ze niet. Eén van de...

bezemsteel

nl.verhalenbank.50483

In wjerwolf, dat wie ien, dy koe noait sêd, dy friet altyd troch. As der acht jonges yn in húshâlding wienen, dan wie ien dêrfan in wjerwolf.

acht

nl.verhalenbank.37796

Grötvoader zol mè zien gezin no Oosterbeek verhuze. Vör ’t wèrk. Hé’j het ’r ’n tied gewond. Hé’j kwam ien ’n viellaatje terech, da nie verhuurd kos worre. Ze nuumde dat ’t spookhuus. Den erste nach, da ze d’r ware, begos ’t al. Ze deje de deure op slot en gienge no bed. En toe hörde ze den hele nach ’t moppere van ’n man. Grötvoader ston op en gieng...

bedstee

nl.verhalenbank.50225

't Wie op in âldjiersjoun. De boer en de soan en it folk sieten mei elkoar yn 'e keamer by de hurd. De faem wie der ek by. Dy hie forkearing hawn, mar sy hie it útmakke mei har feint. Doe wie die feint siik woarn. Hy hie 't der se bot mei to dwaen hawn, dat hy wie op 't lêst overleden. Op dy âldjiersjoun moest de faem nei de skuorre ta om brantstof op to...

angst

nl.verhalenbank.21003

Er was een heks, die op een bezemsteel reed, en, als ze van start ging moest uitroepen: “Roetoetoetoet, euver hègk en sjtroek/Nao Keulen in de wienkelder!” Ze vergat zich een keer in de formule, en riep: “Dóór hègk en sjtroek!” Ze ging met een vaartje door de struiken, en liep heel wat striemen op!

bezemsteel

nl.verhalenbank.69430

1.25. Over heg en struik Op de 'Biezenkuilen' onder Zeelst woonde voor eenige jaren een boer die in den pikdonkeren nacht geheel onverwacht een luchtreisje moest maken. Hij stond buiten voor de deur zijner woning en dacht - waaraan weet ik niet - maar toch zeker niet hieraan, dat hij op 't onverwachts door onzichtbare handen zou worden opgetild en...

boer

nl.verhalenbank.50019

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur