Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Weerwolf
De weerwolf besprong de nachtelijke wandelaar, hield zich met zijn klauwen vast. De drager van de weerwolf begon van angst te lopen, van angst kreeg hij een neusbloeding, zodat de huisgenoten het bewijs hadden, dat de nachtelijke thuiskomer de weerwolf gedragen had. De wolf werd meegedragen tot op een kruispunt, hier liet hij los. De dragers van...
nl.verhalenbank.13462
Spookdieren
In mijn kinderjaren hoorde ik vaak verhalen over de "weerwolf". Liep men 's avonds in het donker op eenzaam terrein dan was de kans groot dat er een weerwolf op je rug sprong. Hij klemde zich aan je rug vast , je kon je er niet van bevrijden wat je ook deed. De weerwolf bleef je een eindweegs vergezellen en verliet je pas weer nadat hij een...
nl.verhalenbank.13450
De Weerwolf
Mijn grootvader heeft mij het volgende verteld: De weerwolf is een beest dat zich op hield in het dichtste van het bos en alleen op pad ging als het buiten donker was, zodat nog nooit een mens het beest te zien heeft gekregen. Wel kon men het soms bij stille avonden door het bos heen horen klepperen. Goede mensen zou het geen kwaad doen, maar...
nl.verhalenbank.13258
Mevr. Timmer vertelt dat ze eens in 't donker in Zuilichem naar huis ging, toen een man achter haar liep. Ze was bang en holde verder, toen hij zich in een groote hond veranderde, die steeds achter haar rende, een weerwolf. Hoewel haar verstand zegt dat het niet waar kan zijn, is ze toch innerlijk overtuigd dat het gebeurd is.
nl.verhalenbank.13270
'n Oom ontmoette op 'n donkere avond 'n weerwolf die hem wilde bespringen. De oom echter trok z'n mes. De weerwolf bleef naast hem lopen. Het mes in de hand zei de oom: "Manneke nou kom je maar." De weerwolf keek de oom lachend aan, bleef naast hem lopen tot dicht bij huis en verdween toen plotseling.
nl.verhalenbank.46388
Op een boerderij te Blaarthem woonde vroeger een knecht, die in de zomer alle paarden naar een weide bracht die dicht bij een eikeboom lag. De wei en de omgeving kende men dan ook als ‘het eiken boomke’.
Iedereen zag de knecht ’s avonds vertrekken, maar niemand zag hem ooit terugkomen.
De mensen uit de buurt vonden dat maar eigenaardig en enkelen onder...
nl.verhalenbank.49787
No. 185. Op de Achterste hoef bij Bladel woonde indertijd een boer, en die boer had een knecht, en dat was een weerwolf. Op 'n vreemde manier zijn ze dat aan de weet gekomen. Die knecht vrijde met een meid uit de buurt. Eens waren die twee samen buitendorps geweest en 't was al tusschen licht en donker, toen ze op huis aan gingen. Ze waren al niet ver...
nl.verhalenbank.46940
E: Joa, dat he'j net zoa ok wa zegd.
Nen weerwolf he'j doar wa es mangs van heurd?
S: Wa es van heurd, mar anders nich, weerwolf, die gieselt doar langs de lucht ja. die weerwolvn en die hoelt ja zoo. Oh mien breur zag altiedalles doar. Moal op ne nacht was t ook zoo heet as no. He wol boetn sloapn. En midn in n nacht, ik sleup bie hem en toen kwam he...
nl.verhalenbank.128654
No. 70. Nu mag je me geloven of niet, maar ik verzeker je dat er nog genoeg heksen en spoken zijn. Daar had je nu b.v. in de Moersche bosschen onder Zundert. Daar leefde een goeie veertig jaar geleden toch zoo'n eigenaardig beest. "Den Dier" noemden ze dat spook. En ik heb ons vader vaak hooren zeggen, dat er soms menschen waren, die 's avonds een...
nl.verhalenbank.46703
Opoe kwam van Vuren. Die geloofde in de weerwolf. Een soort wolf, as 't hard waaide en donker was. Die mense konde weerwolve, dat werd van sommige mensen gezegd.
nl.verhalenbank.125606
In Wintelre moet vroeger, wel meer dan honderd jaar geleden, vlak bij de kerk, een onderaardse gang geweest zijn die uitmondde in een kelder. En in die kelder moest een weerwolf zitten. Niemand had het dier ooit gezien. Misschien waren er wel, maar die waren nooit teruggekomen. Mogelijk, want soms werd er wel eens iemand vermist.
Gevaarlijk dus, die...
nl.verhalenbank.49789
Flodderduûvel
Dit was een soort monster, dat 's avonds uit het water kwam, en alleen zijnde personen van achteren besprong, op hun rug ging hangen en zich aldus liet dragen of meeslepen. Keek de persoon in kwestie om tijdens die karwei, dan likte de flodderduûvel hem in het gezicht.
nl.verhalenbank.13642
I. De duivel
1. Zijn U verhalen bekend over mensen, die de duivel gezien hebben of omgang met hem hebben gehad (met hem gedanst hebben, met hem kaart hebben gespeeld), of kent U andere verhalen, waarin de duivel een rol speelt?
Gelieve elk verhaal te noteren op een afzonderlijk blad papier en in elk verhaal duidelijk aan te duiden hoe de duivel...
nl.verhalenbank.127201
± 50 Jaar geleden vertelden sommigen, dat des avonds op eenzame wegen (liefst langs de waterkant) de zogenaamde "flodder" achter op iemands rug sprong met de twee voorpoten over de schouders en dat men dan die "flodder", welke soms heel zwaar was, moest meedragen tot men bijna aan zijn huis of de bewoonde huizen van het dorp kwam. Daar verdween de...
nl.verhalenbank.13514
Weerwolven.
Mijn vader ging eens op een nacht naar het dorp (IJzendijke) terug langs een donker pad, toen er een groote zwarte hond op hem afkwam. 't Beest rook aan 'm en volgde 'm dan tot huis. Toen was 't in eenen verdwenen.
Den volgenden dag zei een vriend tegen 'm: "Je was niet erg bang voor dien hond." "Hoe weet je dat?" vroeg hij. "Nou, ik was het...
nl.verhalenbank.35898
Rond de Neerkant woonden weerwolven. Op donkere wegen sprongen ze 's avonds bij de mensen op de rug.
nl.verhalenbank.46146
Spookdieren
Mij is eens door drie verschillende personen op zeer verschillende tijden meegedeeld dat op de Waaldijk tussen Boven-Leeuwen en Druten 's avonds in pikdonker plotseling een abnormale grote hond, die plotseling verscheen, hen zwijgend met vurige ogen volgde en even plots aan de grens van Druten verdween. Beide personen waren niet bijgelovig...
nl.verhalenbank.13453
Werwolve ware minse, die ’n vel umdeje en dan snachs d’r op uut ginge um aandre minse bang te make. Ze ginge, as ’t goed duuster was, werwolve.
“Werwolve” als werkwoord wordt ook nu nog wel gebruikt. Als iemand ’s avonds nog wat laat er op uit gaat, zegt men wel: “Zo goj nog es werwolve”. Of: “Woar bun je vannach toch gewes”. “O, ik was werwolve”. ’t...
nl.verhalenbank.50327
Nen weerwolf.
't Zal zoowat dertig jaor elien wezen, dow dit vertelsel is gebuurd. De stie waor dit vertelsel gebuurd is, ligt in 't noorden van Twenteland, de stie waor as vuur honnerden jaoren de ketik'kers de reeze duur de beume anpakten nao 't klooster van Sibcelo.
Daor lee 'n kleen stieken dat de Goeze heette. Het spilken was bewoond duur Goezen Jans...
nl.verhalenbank.128404
De weerwolf
't Is wel heel lang geleden, maar toch echt waar gebeurd. Mijn moeder heeft het mij verteld, en die had het weer van haar moeder.
In Meerlo woonde een naaister. Ze was niet getrouwd en daarom woonde ze bij een paar oude mensen in een kamer. Het huis stond midden in het dorp, dicht bij de kerk aan de weg naar Wanssum. Ze kon zo goed naaien dat...
nl.verhalenbank.35570
