Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Ben Kleissen: Watn pastoors konn tegn n veur aandern tegn zeekten, dat wördn vroger mangs zegd. M. is dat en den koomp hier mangs op visiet. T.meuj en J.oom, n joonk peard vuur de zealwaag, komt ’s oavnds bie oons en goat nog wa oardig laat wierum en doe onderweg zo tusken tied, houwt he 't peard met de lien op t gat en zie zatn vuur met de been op t...
nl.verhalenbank.128513
As een kind met de helm gebore is, dan ware ze altijd bang, dat de dokter dat zou meeneme. Maar het kind was dan z'n verstand kwijt.
nl.verhalenbank.70157
Ik weet wel dat 'r een persoon ziek was, een man ging naar de dokter,
die ging met een rijtuig. Z'n paard werd kreupel, langzaam
stappe naar Leerdam. Toen die voorbij 't kerkhof van Schoonderwoerd
was, was 't weer over. Dat gebeurde tussen twaalf en één uur
in de nacht. Een paar dagen later stierf die zieke en die is toen in
Schoonderwoerd begraven. Een...
nl.verhalenbank.126403
Spookdieren
Als men vroeger 's avonds laat na het werk nog het paard naar de weide ging brengen, gebeurde het meermalen, dat er een kat op een hekkepaal zat, die dan zei "je kunt mij er toch niet afslaan". Dikwijls sloeg je door haar heen als door een geest. Mij moeder verhaalde zeer dikwijls het volgende, hetgeen ze vernam uit de mond van een blinde...
nl.verhalenbank.13433
De namme Klontsjebuorren hat dokter Keizer fan Surhústerfean bitocht. De froulju dy't dêr wennen hienen allegear klontsjes yn 'e kofje en thé. Dêrom joech er it dy namme.
nl.verhalenbank.28512
Oene Knoffelder roan mei in kuorke mei snypsnaren by de huzen lâns. Sa moest er oan 'e kost komme. Ik hie ek us in euvel. Oene krige in kopke mei kâld reinwetter, die dêr in bytsje fan oan 'e fingers en struts dêrmei oer it plak hinne. Ik wie klear. Oene hie iiskâlde hannen altyd.
nl.verhalenbank.23123
De dokters wolle graech sa'n helm ha. Se wurde dêrom faek achterútmoffele, hwant se binne in protte jild wurdich.
Sa'n helm wurdt djûr forkocht.
Dy't sa'n helm yn bisit hat, is kûgelfrij.
nl.verhalenbank.38503
By dokter Bontekoe yn Hurdegaryp gongen de hekken altyd samar fansels yn 'e nacht wer iepen, as men se ticht dien hie.
nl.verhalenbank.28704
In suster fan my, doe't dat in fanke wie, hie se har foet forknoffele. Doe brocht ús mem har nei Oene Knoffelder ta. (Oene Kempenaar wie syn namme) Hy wenne yn Twizelerheide. Mem wie deabinaud foar him, hwant hy hie fan dy reade egen. Mem doarst him net oan to sjen.
"Ik mat hwat reinwetter ha", sei er. Doe die er hwat fan dat kâlde wetter tusken tûme en...
nl.verhalenbank.23122
To Akkrum wenne in dokter, dy foun in mesine út. 't Wie in stoommesine. As er klear wie soe er hite de rin-allinne.
De notaris sei: "'t Wurdt neat."
Doe't de dokter de mesine klear hie, koed er him net bistjûre. Hy jage alles oan fodden en flarden. Alles hwat fóár him kom, gong kapot. De notaris krige wol gelyk.
nl.verhalenbank.26072
Wopke hat mastere mei de dochter fan de Burgumer dokter Bogaarts. Dat fanke wie siik en har heit gong oer har. Mar hy koe it fanke net better krije.
Doe sei de frou tsjin har man: ik wol ris mei it fanke út to riden. De koetsier ried de wein foar en de doktersfrou stapte mei 't sike fanke yn.
De reis wie nei Kûkherne ta, nei Wopke, mar dat mocht de dokter...
nl.verhalenbank.38066
De dokters woenen froeger graech sa'n helm ha. Dy knoffelen se achterút en dan forkochten se him djûr. Dy't sa'n helm yn bisit hie, woarde der sein, wie kûgelfrij.
nl.verhalenbank.25779
Er was es n maal n muller, waar de knechtn dood gungen. Zeuvn had ie had; boovn in de meuln sturvn ze. In t leste kon ie dr gienend meer kriegn. Tot er n jongkeerl kwam, die et aandurfde. Ie zee teegn de muller: “Ik blief de hiele nacht boovn in de meuln; maar ie maggen morgn niet veur zeuvn uur bie mie komen.”
Dat gung aan. De nei-e knecht blift s nachts...
nl.verhalenbank.44387
Veurloop.
Ie heurt er heden ten doage ja hoast ja niks meer van; Bint ook dingen, woar n mensk nich aan leuven mout, man ik zeg joe, lacht nich overal um. Vogelgeschrei en honde-gehoel, op acht geevn mou-je dr ja nich, man t besteet wol.
Komp ook non nog wel veur.
Veur n poar joar zat hier in Wesgnhoezn altied n ekster; hai vloog van de boerderij van H....
nl.verhalenbank.44556
Die met de helm gebore ware, konde iets bijzonders. De dokter zou probere de helm te stele, zeje ze, dan was het kind ongelukkig. Die helm werd verkocht en dan had je een bijzondere gave.
nl.verhalenbank.70354
Zwarte kat veroorzaakt de dood van een mens
Over de kat van Alda Henkens deden ook vele verhalen de ronde. Zo vertelden ze, en ook ons vader zaliger vertelde het, dat ze Jaan Hufkens eens gebeten had toen deze de kat eens had nagetrapt. De beetwonde stak hem geweldig en na een week is ie ermee naar de dokter geweest, maar toen die hoorde dat het een week...
nl.verhalenbank.35811
Wopke fan Kûkherne, de duvelbander, krige in kear preses. Dat dienen de dokters him oan. Doe sei er tsjin 'e dokters: "Hwat jimme by dei noch net iens sjogge, dat sjoch ik by nacht."
nl.verhalenbank.19914
Grutte Wopke fan Kûkherne
Hjir oan 'e Alddyk ûnder Sint Anne wenne in boer, dy hiet Binnema. It wie in widner en hy wenne mei in húshâldster. Dy húshâldster wie spoekbenaud foar foarsjirmerij en tsjoenderij. En nachts miende se te hearren, dat de hynders op 'e stâl en de kij yn 't bûthús troch de duvel of in sadanigen beseten en riden waarden. Doe kaam se...
nl.verhalenbank.13008
Dokter Wiegersma wie de earste dokter op 't Surhústerfean. (Hy wie de heit fan Hendrik Wiegersma to Deurne, dy't as dokter Tsjerk van Taeke biskreaun wurdt yn 'Dorp aan de rivier' fan Antoon Coolen A.A.J.)
Dokter Wiegersma hie altyd in roetswarte, grouwe houn by him. As er dy kant nei 't keatling ta út wie, moesten de klanten him wer nei 't Fean ta...
nl.verhalenbank.17520
Heit wie us op 'e Piter Teijeskamp om wâllen út to snijen foar ús skiep. 't Wie sahwat dêr't nou de winkel fan Van Dellen stiet. Dêr sjocht er ynienen hwat, dat is brún fan kleur. It like in dikke houn en dy draeide en gisele al mar yn 'e rounte. Heit woarde sa binaud, dat hy sette mei it sekje gjers, dat mar heal fol wie, op hûs ta.
"Hwat nou?" sei mem....
nl.verhalenbank.17521
