Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
97 datasets found
Dutch Keywords: dik
Tusken de grouwe beam en de hoeke fan 'e Krúswei yn 'e Harkema spoeke altyd in dikke houn, sa great as in keal.
nl.verhalenbank.19485
Heit en mem kommen op in joun let fan Harkema nei Droegeham. Sy roannen de Bosk yn yn 'e Harkema. Doe wie der ynienen in houn by har, in dikke swarte houn. Dy roan hyltyd by har lâns. Mem sei tsjin heit: "Dit is gjin goed spul, sjoch, hy sweeft." It dier roan net. Op 't lêst wied er by har wei gong.
nl.verhalenbank.25340
Op in oare kear soe Hantsje fan 'e pleats ride mei hynder en seas troch it lån fan Rein Klazes Hettinga, in âlde boer. Rein Klazes woe hem de reed forbiede. Hy gong op de sletten hikke hingjen. En hy woech der nochal yn! Hantsje stapte út, naem de hikke mei de boer der oan op en sette him oan de kant. Doe wer op seas en fuort.
nl.verhalenbank.50536
Us heit wie siik en ik wie noch in famke. Doe soe 'k nei heit syn bêd ta; 'k woe ris sjen hoe't it mei him wie. Doe sei heit tsjin my: "Dû mast dêr bliuwe, fanke, hwant der sit in dik, brún hynder foar 't bêd. Dat is in nachtmerje." Ik seach neat.
nl.verhalenbank.29618
Alle Tet (de frou fan Alle Wagenaar) dat wie yn myn egen de iennige echte tsjoenster fan 'e Heide. Op in kear stie der in hiel great grou skiep mei de kop tsjin it tek oan fan Alle Tet yn dy's hûs. Harm Schievink syn wiif seach dat en sei tsjin Tet har soan: "Ha jim sa'n dik skiep krige?" "Welné", sei dy. Doe wist it minske genôch. "Ik ha krekt ien...
nl.verhalenbank.16826
Yn 'e Hamsterheide gebeurde it, dat in heit en in soan oan it braekjen wienen. Doe kom dêr in kat by har, dy wie wol twa kear sa dik as in gewoanenien. De heit krige in stok en sloech it beest sa bot, dat it bleau foar dea lizzen. De frou rôp de beide manlju yn 'e hûs om to kofjedrinken. Doe't se in setsje letter wer yn it braekhok kommen, wie de kat...
nl.verhalenbank.21251
Yn 't east fan Garyp spoeke by nacht ek altyd in dikke houn om. Dêr wienen de lju bang foar.
nl.verhalenbank.23095
Frijmitselders sette har namme mei bloed wylst se achter dikke muorren sitte. Hja krije altyd jild. Sy ha in wikseldaelder. It opperwezen matte se ôfsweare en de duvel matte se oannimme.
nl.verhalenbank.19492
Der wie in wyfke yn Eastemar, dy gong der noch op 'e joun op út. Op 'e Parsingel kom in pleachbeest by har. 't Like in dikke houn. Hy hie ien poat by har op 't linker skouder en ien poat op 't rjochter skouder. Sy moest it beest drage. Sy sei: "Beestje, beestje, hoe kenstû my, ik haw alhiel gjin kunde oan dy." In hiel ein fierder liet er har wer gean.
nl.verhalenbank.24505
Der wie in man, dy trof in houn yn 'e nacht. 't Wie in swarte houn, dik en grou. Hy woe dy houn fuort ha. Doe smiet er mei in stien op dy houn, mar dy houn gong net út 'e wei. Doe't er smièt hie dy houn in pear hiele gleone egen. 't Wie in pleachbeest. Doe woarde dy man bang en naeide út.
nl.verhalenbank.24897
It wie op in saterdeijoun, by de Doezumer Tocht (in wetter). Heit (Thomas Bruining) en dy soenen to praten. Doe hearden se ynienen in stim út it wetter: "De tijd is der al, de man is der niet." Trije kear achter elkoar hearden se dat en it klonk hiel helder. Heit en dy tochten har binaud. Doe kom der in man oanfleanen yn in seas mei in hynder der foar. Dy...
nl.verhalenbank.17643
Der wienen in boer en in frou, dy hienen in feint en in faem. De boer en de frou dy soenen op in kear to jounpraten. Doe trof it krekt sa, dat de baerch bigje moest. Dêr moest de feint op passe. Om dêr allinne by to wekjen hie de feint net safolle sin oan. Hy sei tsjin 'e faem: "Wolstû my selskip hâlde as de mot bigje mat? Dan kinst my in bytsje helpe."...
nl.verhalenbank.28458
Tichte by de Fjouwer Roede is de Spoekloane. Der wie us in man dy roan dêr lâns. 't Wie by nacht. Piter hiet dy man. Hy hie jild bard en ek nochal moai hwat. Doe't er in eintsje op stap wie, stie der in dikke swarte houn. Piter wie in bytsje skruten, mar hy bearde fan net. Hy struts de houn oer de kop en sei: "Bistû dêr? Bêste houn." De houn mocht dêr wol...
nl.verhalenbank.22165
Myn broer Ritske fortelde: Ik ha forkearing hawn mei in fanke, dêr wie 't net mei yn oarder. As ik mei dat fanke fuort west hie en ik brocht har op 'e lette joun wer thús, dan kom der ûnderweis altyd in dikke houn by my, mei egen, sa great as thépantsjes. Ik hie 't dolkje by my en dat hie 'k op in kear klear. Doe't er wer by my kom, wylst ik it fanke nei...
nl.verhalenbank.24312
Lammert Mozes hie us in kear nei Hart Broersma ta west. Doe seach er op 'e Tippe, healwei de hoeke, in dikke houn oan 'e kant fan 'e wei. Dy houn wie sa great as in dik keal. Hy wie roetswart en hie egen as fjûr yn 'e kop. Lammert sprong oerside en de houn wie him gewoan foarby gien. Lammert hie trille as in blêd oan 'e beam. Dat hat in pleachbeest west.
nl.verhalenbank.20362
Myn man syn heit fortelde altyd in bulte fan spûkerij yn 'e buert fan 'e dikke beam oan 'e betonwei yn 'e Harkema. Dêr seagen se altyd fan alles.
nl.verhalenbank.25804
Ruerd van der Veen to Harkema lei soms achter 't fé mei in nekke sa dik as in pot. Dan hied er mei de duvel fochten. Op in kear kom der in buorman by him oan 'e doar. "Hwer is Ruerd?" frege er it wiif. "Dy slacht achter mei de duvel om", antwurde se.
nl.verhalenbank.15535
Den hogen ouderdom en robuste gesonde natuure der Drentse natie, en moet niet soo seer toe-geschreven werden dat Climaet des Hemels/ waer onder zy woonen/ noch oock den hoogen en droogen sand-gront waer op zy wonen/ maer principalick de spijs en dranck die sy nuttigen. Daer is geen Natie die ick kenne/ die minder spijse gebruyckt/ waer uyt corruptie en...
nl.verhalenbank.44949
Dy stroper fortelde ek: "Sa'n dikke, swarte protte, sa hipte se fan 'e iene pôlle op 'e oare. Dan wie se oan 't tsjoenen. Sa seach ik har wol gauris."
nl.verhalenbank.25409
Ik ha myn âlden wolris heard oer in pleachbeest. 't Wie in dier as in houn, dik en rûch en swart, mei greate egen. 't Roan deun by de lju lâns. 't Wie de duvel.
nl.verhalenbank.25224
35