Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Er kwam es iemes ’soaves loat van Doornenburg af. Ien de Grunestroat kwam er inens ’n zwarte kat nève ’m lope. Opens sprong ze op zien schouer. En ze wier toen zo zwoar, dat de kjel hos nie mer vuruut kos komme. De kat bleef zitten totda ze bé’j de huus kwame. Toe sprong ze van de schouer af en liep weg. Hé’j zag ze nie mer.
D’r was ok es iemes soaves...
nl.verhalenbank.49649
Iemand hörde snachs, toen ie op bed was, ielke keer roepe: “Hol over! Hol over!” Zoas ze da doen as ze soaves bij ’n vèr on de Woal of de Rien stoan. Hé’j wier wakker. Toen zat er ’n vlooi op de raand van de woaterpot. Die had geroepe!
nl.verhalenbank.50325
’n Slechter, magere koe, nuumde ze bé’j ons thuus vroeger wel ’n heiknepper. Wurrum weet ik nie.
nl.verhalenbank.50457
Mien schonvoader schepte joarenlang ien de kersnach um twoalf uur woater uut de Woal. Hé’j zèj: “Ge mottet tege de stroom ien opscheppe”. Ielke kersnach brochtie ’n kètel vol mee. En da wier ’t hele joar dör bewoard. Het woater was goed vör allerlei uutwendige ziektes. Ok vör ’t vee. As bijvoorbeeld ’t uier van een koe kapot was, nome ze van da woater om...
nl.verhalenbank.49663
Dit kan van geslacht op geslacht overgaan. In onze familie is dat misschien wel 200 jaar lang gebeurd. Mijn grootvader, Steven Geveling, heeft het overgegeven aan mijn vader, Willem Geveling, en die weer aan mij. Mijn vader had zes zonen en één dochter. Hij zei, dat slechts één het bespreken kon overnemen. De anderen mochten de woorden wel eens horen of...
nl.verhalenbank.49707
Ze zèje vroeger: “Ien de kersnach um twoalf ure proate de pèrd”. D’r ware op ’n boerderé’j drie knechs. De kleine knech was ’n grappemaker, die de grote knech er wel es tusse noom. Op ’n kersoavend zèj tège den bouwmeister: “Nou moj toch es heure. Vannach zulle de pèrd wer gon proate”. Den bouwmeister doch: “Dor mot ik toch es meer van wete”. En hi–j...
nl.verhalenbank.49713
Ik kwam van Nijmegen af, opte fiets. Toe ik goed en wel Lent vörbé’j was, hörden ik fluite. Ielke keer: fuut-fuut-fuut. ’t Geluid ging wel vijf kilometer me mien mee. En toe hörde ik niks mer. Mar ienens kwam er hond nève mien lopen, een heel grote wuiles [onbehouwen dier of mens]. Hé’j was pikzwart. Ik was bang. Want hé’j bleef een lange poos nève mien...
nl.verhalenbank.45075
Da alle diere ien de kersnach ien de stal opstoan en da ze ieder iend’r eigen toal dan God love, heggellie duk zat gehörd. De koeie bulke [loeien], de scheup blère, de geite blentere, de pèrd hinneke, de vogels zinge en ieder gebruuk zien eige toal. Mar, wa ’k oe nou vertel, zuj nog wel nooit gehörd hemme. Ik heb ’t van mien moeder. Ze het vroeger es...
nl.verhalenbank.49664
Da ule vremde beeste zien, wit iedereen. Ik heb er vroeger di verhoal over heure vertelle dör J.W. uut de Kommerdiek. “As ik soaves ’t pjed nor de wei broch achter den diek, zat er altied ’n uul te krijsen ien ’n boom: “Koet, koet, pjieuw, pjieuw”. Ik von dadop ’t les zo akelig, dak doch: “Ik schiet ’m mèr kapot”. Den aand’ren oavend noam ’k ’t gewèr mee....
nl.verhalenbank.49665
Gradje Wegh had ’n vèrke geslach. Hé’j verkoch de helf on Chris Kupers, de parlevinker* op de Woal. Gradje woj die helf soaves wegbrenge opte krujwage. Hé’j deej ’r ’n schon wit lake over hin um alles netjes te houwe. Toetie ekkes on ’t krujje was, kwamter ’n zwarte kat bé’j ’m lope. En die sprong ienens opte krujwage, op ’t lake. En toe wier de krujwage...
nl.verhalenbank.49711
Ik was zo’n opgeschote jong. Ik mos met ’n hokkeling [eenjarig kalf] nor de var [stier] Den Ingel kwam met de motor vurbé’j. Dor schrok ’t bees van. Hé’j rukte on ’t touw. Mar ik wou nie los loate. Ik wou me nie loate kenne. Ik viel opte grond en hard, opten bil. Ik had er den erste tied bar veul las van. Mar da wou ik nie wete. Da’k zo stom gewes was. ’t...
nl.verhalenbank.50422
Da [water scheppen] gebeurde ok opte Polder bé’j de Woal. Verschillende minse deje da. ’t Mos stromend woater zien, da geschep wier. ’t Wier bewoard tot de volgende Kerstmis en dör ’t joar gebruuk vör uutwendige dinge bé’j mins of dier. Bijvoorbeeld bé’j kwoj oge, kleine wondjes, uutslag en zo. Bé’j vee bijvoorbeeld as een bees mè zien pote ien de...
nl.verhalenbank.50195
Mien zuster was es mitte meid alleen thuus. Dor kwam ’n vrouw on, worvan de minse zèje, da ze deej hekse. Ze gieng achterum en woj dör de echedeur nor binnegoan. Mien zuster had ’t er nie op en vloog gaauw nor bove. En de meid gieng gaauw op te w.c. zitte. Dor zat ’n rèmke ien. En ze kos dus op te dèl kieke. Ze zag, datte vrouw binnekwam en wa op te dèl...
nl.verhalenbank.49759
Ik het dor wel es iets van gehörd. Ze zèje vroeger, da Hend van de Witte da kos. Die kos iemes stil late stoan en ok opte grond loate valle. Teminste, o da zèje de minse. Ik het ’t eiges nooit gezien. Hé’j noom dan ’n buukske uutte tes [zak] en schreef er wa ien. En zèj dan bijvoorbeeld tegen de luj, die bé’j ’m ware: “Zal ik hum doar, die dor löp es...
nl.verhalenbank.50208
Kees Jansen zèj, dat ie iemand stief kos loate stoan. As ie da wou. Mar ik heb nooit gezien, dat ie ’t deej. Hé’j zèj ok, dat ie ’n pjerd stil kos loate stoan. Wel op honderd meter afstand. En ’m ok wel kreupel kos loate lope. Mar ik het nooit meegemakt, dat ie ’t gedoan het.
nl.verhalenbank.50380
’n Gezelschap van manne ging geregeld met elkoar koarte. Eén van hun won ’t altied. De aandre begrepe nie, hoe da kon. Op ’n oavend zocht iemand ’n verlore koart onder de toffel. En hé’j zag, dat die man perdsvoete had. Durrum won ie altied.
nl.verhalenbank.50428
Es ’n koe mos kalve, zette vroeger veul minse ’n greep achter ’t bees. En die greep mos blieve stoan tot ’t vuul eraf was. Aanders kos ’t wel es mislope, mee ’t kalve en mee ’t afgoan van ’t vuul. Ge mos dan nooit ’n hok* make vör ’t kalf er was. Makte ge ’t hok van tevörre, dan gieng ’t kalf dood.
Dat was een tijdelijk hokje voor de eerste dagen gemaakt...
nl.verhalenbank.50173
Dor liep al ’n hele tied snachs ’n witte geit rond. Veul minse hadden ’m gezien. En ze vroegen: “Is die geit van ou?” “Nee”. “Van ou?” “Nee”. Hé’j was van niemand. Op ’n oavend zèj er iemand: “D’r lupt de geit wer over den diek”. De minse ginge kieke. Mar de geit was ienens weg. En gin mins het ’m lotter nog gezien.
nl.verhalenbank.50402
D’r wier ok wel verteld, da ’n völle bé’j de geboorte de milt uutspé’jt. Durrum kan ’n pjed zo hard lope. ’t Het gin las van ’t stèke van de milt.
nl.verhalenbank.50174
De minse zèje vroeger wel, dat ’n èvertes [salamander] as ie gèl was onder den buuk, dat ie dan vergiftig was. As jonges dörfde wé’j ’r niet on te komme, on ’n èvertes.
nl.verhalenbank.50438
