Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Us buorfrou yn Twizelerheide wie ek in tsjoenster. Myn suster moest ris op in joun nei de w.c. ta. Dy stie bûten, dat wie doe sa de gewoante. Sy kom op 'e strjitte achter hûs en doe trape se op in pânse. Dat wie de pânse fan dy tsjoenster.
Doe kom ús buorfrou de oare deis net fan 't bêd. Hja hie sa'n pine yn 'e rêch, sei se.
"Dat smoarge fanke fan...
nl.verhalenbank.33823
Ouwerkerk
Un oūwe vroūwe, die alléénig woonde, bakte elken ochend spek. As ’t dan ebraeie was dan zette ze de panne naest d’n aerd. En dan kwam d’r aoltied un oen, un zwarten, in die pikte dan een krippe spek uut die panne in liep d’r dan aord mee weg.
In ’t eest vond die vroūwe dat nog kemiek, ma op ’t laaste wier ze dat toch moeē in ze docht bie d’r...
nl.verhalenbank.46516
Twa buorfroulju wienen hjir oan 't kreauwen.
"As ik skielk stjer," sei de iene tsjin 'e oare, "dan kom ik as in fûgeltsje werom en dan biskyt ik dyn linnen."
nl.verhalenbank.25885
Ik wie noch in famke. Doe woarden ús mem en ik op in nacht klear wekker. Wy hearden beide ús buorfrou roppen: "Myn leave pop! Myn leave pop!"
Sy jammere it út. It lûd kaem by de feart wei. Wy makken gau dat wy der ôf kamen en doe gongen wy nei it hûs fan buorfrou ta om to sjen hwat der oan skeelde. Mar dêr wie neat to rêdden: buorfou lei moai to sliepen....
nl.verhalenbank.29729
Dodenhemd:
Vroeger, in mijn jeugd, was het nabuursplicht, dat bij een sterfgeval de twee naaste buren het lijk aflegden, respectievelijk de mannen of de vrouwen naar hun eigen geslacht. De buurvrouwen moesten het doodskleed maken, en wel van wit linnen. Er hoefden maar weinig steken genaaid te worden; het werd er met een grove steek omheen gedrapeerd. De...
nl.verhalenbank.57963
“Dou wie op de Hörsten woonden, hef mien aine bruier ’n keer wat veuroet zain. Onz A. was zaik en ’t leek nich zo best. Mien bruier J. zee op’n mörn teegn mie, dat onz A nich laonk meer leefde, want dat hai –J- wat zain har. Vannacht zag ‘k ’n kiste deur de achterdeure komen mit stro d’r in. Noast de kiste stön ’n vrou mit ’n opsloagen wit mutsie op. ’t...
nl.verhalenbank.45397
I. De Duivel
1. Zijn U verhalen bekend over mensen, die de duivel gezien hebben of omgang met hem hebben gehad (met hem gedanst hebben, met hem kaart hebben gespeeld), of kent U andere verhalen, waarin de duivel een rol speelt?
Gelieve elk verhaal te noteren op een afzonderlijk blad papier en in elk verhaal duidelijk aan te duiden hoe de duivel...
nl.verhalenbank.14722
In suster fan myn twadde mans mem hat us bitsjoend west. Doe gong har mem nei greate Wopke fan Kûkherne.
Wopke sei: "Underweis folget der jo ien. 't Kin wêze dat jo dan al sahwat thús binne. Dy sil jo freegje - Hwat sei Wopke? - Siz dan neat tsjin har. Jow har gjin antwurd."
Wopke joech har in fleske mei guod mei.
Doe't hja omtrint thús wie kom buorfrou...
nl.verhalenbank.24150
Myn broer Wytse wie noch in jonge. Hy wie siik en waerd minder.
Op in kear kom der in wite kat by de trap op. Doe't se dy seagen ha se dy kat delskopt.
De oare moarns hie ús buorfrou de iene earm yn 'e doek. Se ha Wytse syn kessen iepenmakke. Dêr kamen twa hiele krânsen út tofoarskyn en noch in trêdden, dy't noch net klear wie. Dy krânsen ha se forbarnd....
nl.verhalenbank.29564
Us mem hat froeger njonken in âld minske wenne; dat minske hie in bulte kwea dien. Doe is dat minske letter stoarn, mar sy koe de rêst net krije. Doe spoeke se altyd. Doe hat ús mem de doomny der by helle.
Dy hat dêr doe in gebet dien en neitiid ha se noait wer lêst hawn. Dat wie hjir flak njonken dit hûs.
nl.verhalenbank.25940
Wy hienen in buorfrou, dat wie âlde Karste Iebeltsje. Dat wie in tige gelovich minske.
Op in kear wie hja op in joune let op 'e Mesken west.
De Mesken, dat wie in útgestrekt heidefjild fan Duerswâld nei Drachten, dêr roannen allegear skeanpaden troch. Hja hie dêr op ien fan dy skeanpaden west, by tsjuster, midden op 'e heide.
Doe wie der in hiel great...
nl.verhalenbank.36905
Myn buorman wie Piter de Graaf. Dy leeft noch. Hy wennet nou yn it wurkhûs yn Grinzer Pein. Hy wie mei de helm geboaren. Hwat dy ús allegear wol net forteld hat! Hy seach alles fan tofoaren.
Op in moarn kom ik by harren. "Hoe is 't mei 't famke?" frege syn frou. Wy hienen in famke, dat sukkele. 't Bern wie geestlik ek net hielendal goed.
Ik sei: "Och, wol...
nl.verhalenbank.24252
Der wie in frou, dy hie trije famkes. Dy praetten alle trije hiel drok. De frou wie oan 't waskjen en sy hie lêst fan dat drokke praten fan har famkes. Dat doe sei se: "Ik woe wol dat jim alle trije gûlswannen wienen." En sy hie 't net sein of it wienen gûlswannen alle trije. En dêr stouden se hinne troch de loft. Dat hie de buorfrou dien, hwant dat wie...
nl.verhalenbank.12535
Yn Twizelerheide wenne in frou, dat wie Haeije Aefke. Dy krige in nachtmerje by har op bêd.
Doe sei dy frou: "Hwat woestû? Woest my smoare?"
It wie in frou dy't se wol koe.
Letter hat se wol by dy nachtmerje to praten west. Mar sy woe tsjin net ien sizze, hwa't it wie.
Mar dêrom wyt ik it wol. It wie Jochums Frouk. Dat wie de nachtmerje.
nl.verhalenbank.20578
Japik Kooistra fan Sweagerfean hie bargen yn 't hok. Boate Griet wie in lyts wyfke, dat tsjoene koe. Dy wenne njonken Japik Kooistra. Sy kom us op in moarn by him yn 't bargehok. Doe striek se de baerch oer de rêch. Doe woe de baerch noait wer frette.
nl.verhalenbank.24078
Yn 'e Harkema wie in bern siik. De buorfrou sei: "Jimme matte yn 't kessen sjen, hwant dêr kin wol ris hwat út komme."
Doe ha se 't kessen iepentoarnd. Doe siet dêr in krâns yn, dy wie omtrint ticht. Doe gongen se nei de duvelbander ta. Dat wie jonge Jan fan 't Wytfean.
Jonge Jan joech in drank mei. Hy sei: "Tink der om. Underweis is der kâns dat ien dy...
nl.verhalenbank.38679
Jan Mulder syn frou (Janne Luts) wenne oan 'e Skoallewyk yn 'e Houtigehage. It wie in tsjoenster, tominsten, dêr gong se foar troch.
Ritske van der Meer hie in jonge, Germ (dy wennet nou yn Limburch), dy jonge rekke siik. Janne Luts kom dêr in bult oer 'e flier. Dy jonge wie siik en bleau siik. Der wie neat oan to dwaen. Se hienen alle middels prebearre,...
nl.verhalenbank.28046
Geachte heer Koman,
In het Brabants Dagblad van 22 juni jl. hebben we gelezen over de zoektocht van u en uw collega's naar verhalen. Het volgende verhaaltje is heel klein en niet van groot belang maar echt gebeurd volgens de oorspronkelijke verteller, onze grootvader van moeders zijde.
Mijn opa Bertje van de Goor (1862-1948) had met onze oma Maria van...
nl.verhalenbank.47279
Der wennen hjir minsken, dy hienen in jonkje. Dat wie altyd nijsgjirrich. It gûlde oan ien stik wei troch en it groeide suver neat. Op in kear kom mem (Klare) by dy minsken to kaertlizzen. Dat wie fanwege dat jonkje. Doe sei mem: "Hjir is in forkeard frommes op 'e buert. Dat bern kin net groeije, omdat dat frommes him yn 'e macht hat.
It bern is troch...
nl.verhalenbank.19305
