Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Ja, mien moeke woonde op de Hörsten bie mensen in de buurt, dai ook slim biegeleuvig wazzen.
De man laip asmits veur ’n liekwoagen over ’t kerkhof; kai zag dai woagen tenminste en dan möz hai mit.
De vrou zag gounend weer, dai al loonk dood waren. In de Muzzel, woar onze buurvrou ook rooms was, zee ’t zölfde.
Roomsen leven slim in de verbeeln, dat zuks kan.
nl.verhalenbank.45398
'n Boer had velerlei tegenslag in huis en op stal. 'n Kennis raadde aan 'n pater van de Achelse Kluis te raadplegen; hij zou zelf meegaan anders zou die pater niet willen helpen. Men ging te voet naar de Achelse Kluis. Daar kreeg men medailles mee. 'n Bepaalde buurvrouw kon daarna de bewuste boerderij niet meer naderen en alles kwam in orde.
nl.verhalenbank.47163
Een buurvrouw, die kon ok tovere. Ze haalde de kendere altijd an. Ze gaf de kendere een kusje. Op unne keer gaf ze weer een kend een kusje. En da kiend had 'n hele rooie koon met een puist d'r op.
nl.verhalenbank.72906
Yn Dokkum wie in húshâlding, dêr gong de frou fan út te werken. Dan paste de beppe op 'e bern. Ze hadden twee jonkjes, die werden beide bitsjoend en gingen dea. Doe kregen se weer in jonkje.
De man syn moeke was de tsjoenster, die altyd op 'e jonkjes paste. Dêr hienen sij geen erge yn.
Doe waar daar een buurfrou: "Mag ik vandaag op 't berntsje passe?"...
nl.verhalenbank.25084
Dartig, vertig joar geleje wonde er nèven ons ’n vrouw, worvan sommige minse zèje, da ze hekse kos. Ze was altied goed vör ons. En onze Thé, die toe nog mar zo’n jong was, kreeg altied wa van ’r, snuupkes of zo, as ze èrs hen gewes was, bijvoorbeeld nor de stad. Onze Thé was in die tied duk ziek. Hé’j was mar ’n zwak kjelje. ’n Vrouw uut de buurt zèj: “Ik...
nl.verhalenbank.50156
4.14.
Al weer naar Nunen toe, maar nou is 't grootmoeder's niet, nou is 't m'n tante. In de Beekstraat in Nunen woont Arjaan Rijkers, toen ter tijd tenminste, en die kwam 's thuis van zijn werk en de buurvrouw die klaagde zo: de koei stond zo te toeten, en d'r man was niet thuis en zelf mocht ze niet buiten komen en ze kon geen voejer gaan maaien.
Toen...
nl.verhalenbank.44321
Der wie ris in kear in tsjoenster by ús buorfrou yn 'e hûs. Dat hie myn suster sjoen. Doe gong se gau hinne en sy struide in hânfol sâlt op it strjitsje foar de doar fan buorfrou.
Sâlt is heilich en sy tocht: nou komt de tsjoenster dêr net oer. En ja, doe't de tsjoenster nei hûs ta soe en de doar iependie koe se der net útkomme. Hja koe net troch it sâlt...
nl.verhalenbank.36012
Ons buurman was n moal aan t schaitn op eeksters. Mien voar zee: Dou dat moar nait mien jong, zai goat vanzulf weer vot, zai wiln die allaind moar wat verteln. Buurman lachde en schoot deur.
Och, et duurde hail nait zoveul doagn, toun sturf buurvrouw en de eeksters bleevn vot. Mien voader zee dat loater teegn buurman, en toun mos dei toegeevn dat t zo...
nl.verhalenbank.43706
Jaren geleden was er bij de Zuivelfabriek in Giekerk een brug, waarvan werd verteld dat er 's avonds, als het donker werd, een spookkat overliep. En dat was dan de duivel, die in vermomming als kat daar ronddoolde. Ieder die daar langs moest en die kat zag, zou zeker binnen korte tijd een ongeluk overkomen. We hadden een buurvrouw die er stellig in...
nl.verhalenbank.13326
Hjir foar oer wenne in âlde frou. Der wenne in jonge by har yn, dy't se yn 'e kost hie.
Yn it hûs dêrnjonken wennen jonge minsken, in man en in frou. Op in joun doe wie dy jonge frou der op út west. Doe't se thús kom, doe klemde de doar hwat. Har man lei al op bêd. Hja klaeide har ek út en gong lizzen.
Doe't se in skoftsje op bêd lein hie bûgde der ien...
nl.verhalenbank.34596
Ik wie in famke. Wy wennen yn Visvliet.
Heit moest der op út to slachtsjen.
Buorfrou sei tsjin mem: "Dan kom ik joun by jimme."
Wy krigen thé en doe't it al aerdich let yn 'e joun wie, kom heit werom. Hy hie 't slachtsjen dien.
Doe soe buorfrou fuort. Wy wennen doar oan doar. Wy gongen mei nei de doar om even bûten to sjen.
Doe sei heit: "Dêr is hwat."...
nl.verhalenbank.20859
Op 'e Hoek, by de wei nei de Hoekswâl wennen mem en dy.
De buorfrou wie siik en lei op bêd.
Doe hearde mem op in joun klopjen. Mar der wie net ien. Doch hie mem it klopjen dúdlik heard.
De oare jouns waerd der wèr kloppe. Mar doe wie 't wòl echt.
"Hwa is der?" sei mem.
Doe wie 't Sibe, de buorman. Hy kaem to sizzen, dat syn frou overleden wie.
nl.verhalenbank.38193
Oer 't spoar yn 'e Westerein, dêr seach ús buorfrou allegear ljochtsjes. Dat wienen wylde lantearnen. 't Wie de kant nei Kûkherne oer. Hja sei: "Dêr komt noch ris in wei lâns."
En dat is èk gebeurd. Der stienen doe yn dy tiid mar 2 húskes en in wei wie der net. Nou bin 't allegear huzen.
nl.verhalenbank.36828
Ik hie in âlde muoike, dat wie Elske-moai. (Elske Mulder) Dy wenne by de poel op 'e Loane. It is nou sa'n fjirtich jier lyn. Wy hienen in jonkje.
Us buorwiif kom by ús en brocht biricht dat ús jonkje yn 'e poel fordronken wie. Doe gong se nei Elskemoai ta om it to fortellen. Mar Elskemoai hearde der alhiel net fremd fan op. Sy sei: "Dû hast hjir sakrekt...
nl.verhalenbank.17600
Piter Kempenaar syn wiif Hindrikje wie ek in tsjoenster. Dy wenne ek op 'e Twizelerheide. Dy hat my in jier ûnder har wjokken hawn.
Japik, myn man, hie in húske kocht, dat stie njonken harres. Hy wie der oan 't wurk mei de tún, doe wennen wy der noch net. Ik gong nei him ta en sei: "Hoe fier bist mei de tún, Japik?"
"Ik mat hjoed jerappels sette", sei er....
nl.verhalenbank.20443
Hiske de Bruin fan Twizelerheide noadige my us út om kofje. Ik dronk twa kopkes leech en krige der in koekje by. Mar ik koe 't hast net troch 't kielsgat krije, ik woarde der mislik fan. Ik stie de saek net, hwant ik fortroude Hiske net.
Sels krige se in bak mei tsiis.
Doe sei 'k tsjin har: "Nou mat ik der út, ik wurd sa raer."
Der wie skerpe tried spand...
nl.verhalenbank.20442
4.19.
Nou werd me gevraagd of ik dat ook wil vertellen, da' ik altijd zo'n vreselijke kiespijn had, toen ik een jonk meisje was.
Nou, ik zal oe zeggen, ik had al drie maanden kiespijn gehad, en dan was 't een kwartje brandewijn en dan was 't weer wat anders en dat was met spoelen, spoelen en dan zeeën ze: 'ge moet die brandewijn uitspouwen, as ge d'r mee...
nl.verhalenbank.44339
It is jierren lyn gebeurd, dat de buorlju hjir yn 'e Westerein my jammerjen hearden. It lûd wie achter út it lân wei kaem.
Doe't se my fregen hwat der oan skeelde, sei ik: "Ik ha dêr noait achter yn 't lân west en ik haw noait jammere." En dochs hâldden se fol, dat it myn lûd west hie.
Sa'n fjouwer wiken letter woarden der twa fan myn famkes siik. Se...
nl.verhalenbank.29728
Hier woonde een kiend, dat was bitsjoend. Doe gingen se noar 't Witveen noar de duvelbander. Dat was Jonge Jan (Benedictus); die gaf de voader in drankje met. Hy sei: "Denk der om, dat moet in 't donker stoan. Doar mogen geen freemde ogen over goan. It hindert niet of de tsjoenster by jullie komt, as se it drankje moar niet siet. It sleutelgat moet dicht...
nl.verhalenbank.26341
Hwat ik nou fortel is al lang lyn. Myn suster hie in jonkje, en dat wie net goed. Har buorfrou wie in âld minske, dat hiet fan Gjertsje. Dy kom noait fierder as de drompel, en dan frege se nei 't jonkje. Sy kom noait yn 'e hûs. Op in kear, doe hie se der ek wer west. Sy wie noch mar krekt fuort of doe kom der in fremde kat by myn suster en dy yn 'e hûs....
nl.verhalenbank.21572
