Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
31 datasets found
Organizations: Meertens Institute Dutch Keywords: bunzing
Myn skoanheit wie mei syn broer oan 't murdejeien. 't Wie nacht en sy wienen elk oan 'e kant fan in wyk. Doe wie der ynienen in hiele grouwe, swarte houn. It beest hie egen as koallen fjûr. Hy wie nou us by skoanheit, dan wer by dy syn broer. It wie gjin goed spul, skoanheit fortroude it net. Hy tochte dat it de duvel wie. Hy sei: "Ik raem him of ik sjit...
nl.verhalenbank.19916
Spookdieren Mijn oom hield ervan clandestien, hetgeen nog veel in Dungen gebeurt, op jacht te gaan op bunzings (stropen). Men doet dat 's nachts met een bunzinghond en bij voorkeur bij slecht weer, dan heeft men de meeste kans deze beesten te vangen. Op een keer hoorde hij duidelijk een hond met rammelende ketting door een heg gaan. Hij schrok er geweldig...
nl.verhalenbank.13432
Yn Boarnburgum wenne in tsjoenster, dat wie Teake-Minke. Dy koe fleane. Ek in kear doe fangde se samar mei har hannen in levende murd. Mar doe hie se har earst gau yn in houn foroare.
nl.verhalenbank.36713
Ik haw ris to murdzjen west mei Gerke Alma. Wy hienen elk in houn by ús. Doe wie 't ynienen noait liker as fleach der in keppel skiep it lân del. Ik en Gerke mienden beide dat it skiep wienen. Mar dat koe net. 't Wie achter Surhuzum en dêr hienen jy gjin skiep. De hounen kommen mei alle barstengeweld by ús en sy krûpten achter ús mei de sturt tusken de...
nl.verhalenbank.25747
In omke fan myn frou en in omke fan my wienen togearre ris op in nacht oan 't murdzjen. Sy soenen nei de Petten ta (ûnder Harkema). Dêr wie in daem, dêr koenen se de hounen noait oer krije. Sy prebearren doe de hounen op 'e earm der oer to dragen, mar de dieren woarden sa lulk, sy moesten se wol loslitte. Op itselde stik lân woenen se op 'e oare ein wòl...
nl.verhalenbank.28908
Ek in kear doe siet der in murd yn in hoale. Pake die in bûsdoek om 'e hân en helle sa de murd der út. Hy knypte sa bot, dat hy tocht: nou is er wol dea. Mar ûnderweis hat de murd him noch biten. Doe't er thús wie meat er de murd. Hy wie 6 tegeltsjes lang.
nl.verhalenbank.32217
Ik wie ris mei Bouke Schievink fan 'e Harkema oan 't murdzjen by Hilversum. Wy hienen de hounen by ús. Ynienen komt der in auto op ús ta, mei de koplampen op. Wy hurd fan 'e fyts om ús hounen to pakken. Fuort is 't ljocht. Gjin auto en gjin motor mear. Neat to sjen by de hiele lange feart lâns. Nou freegje ik jo: hwat hat soks west?
nl.verhalenbank.25973
Myn man hie in suster, dy wie siik. In soan fan har siet yn Frankryk. Dy skoansuster woarde minder en doe sei de dokter, sy moest nei Grins ta op ûndersiik. Dat wie yn dy tiid in hiele reis en in hiele útris. De tiisdeis moest se der hinne. Ik sei de moandei-to-jouns tsjin myn man: "Ik mei aenst wol ris by Atsje sjen, hwant net to witten of se dêr net yn...
nl.verhalenbank.29783
Tsjip van der Bij ^ fan 'e Harkema gong altyd to murdzjen. Op in nacht wie er wer op stap. Hy hie twa maten by him. Alle trije hienen se in houn. Tsjip hie in lyts hountsje. Murdehounen rinne altyd in ein fuort, as se in murd fine. Dêr rinne se dan achteroan. Doe hearde Tsjip ynienen dat syn hountsje hiel bot jankte. Tsjip gong by de mannen wei en sette...
nl.verhalenbank.28610
Op 'e hoeke fan 'e Houtigehage wennen froeger Sjoerd Frânses jonges, Jan en Auke. Dy wennen dêr mei har heit en mem. Auke en Jan gongen der in bulte togearre op út to mollefangen en to murdejeijen. Op in nacht wienen se togearre op 'e Skieding by de Jankedobbe to murdejeijen. De hounen founen in murd, mar sy woenen net nei dy murd ta. Doe sprong der Auke...
nl.verhalenbank.37693
Knjillis- en Piter Alma wennen yn 'e Harkema. It wienen bruorren en sy gongen faek togearre der op út to murdejeijen. Op in joun wienen se wer op stap. Doe seagen se twa bern boven op 'e dyk, dy hienen oars neat oan as in wyt himdtsje. Knjillis en Piter moesten dêr lâns, mar sy koenen net fierder komme. Doe woarden se sa binaud, dat sy binne hurd útnaeid....
nl.verhalenbank.19553
Wy ha wol us to murdzjen west. Doe ha wy in kear in wite juffer by de ikene beam sjoen.
nl.verhalenbank.20675
To Eastemar wienen twa manlju oan it murdzjen. "Hark," sei de iene tsjin 'e oare, "dêr sjonge froulju." Hja dêr hinne, mar doe siet der in keppel katten yn 'e beam, dy't songen, krekt as wienen it froulju. It wienen echte sankjes, dy't se songen. De manlju setten it hurd op in rinnen.
nl.verhalenbank.15745
Der wie us in man yn 'e Hamsterheide by moai ljochtmoannewaer oan 't murdejeijen. 't Wie tige let yn 'e nacht. Hy seach, dat der noch ljocht brânde yn in hûs. Heden, tocht er, dêr binne grif jounpraters. Hy kom tichterby. Doe seach er dêr foar de glêzen in pear froulju stean. Dy steane dêr to harkjen, tocht er. Dy sil ik aenst it leksum us oplêze. Mar...
nl.verhalenbank.15786
M'n moeder zat op een watermolen. Die molen stond aan de Goossiesweg, hier in Noordeloos, maar nou is tie afgebroke. M'n moeder heb me wel is verteld, dat ze daar langs die mole een stuk of twintig, dertig bunzings zagge staan. Maar as ze d'r naar toe ginge, dan zagge of hoorde ze niks. 't Beurde ok wel dat ze rondom de mole liepe, dan niet zo'n dot. 't...
nl.verhalenbank.57820
It wie op in joun yn 'e hjerst. Doe kommen myn beide bruorren by my om to freegjen of ik ek mei woe to murdzjen. Ik nom myn houn mei. Wy gongen op it Wyldpaed by Tsjibbe oan, dat wie in maet fan ús. Dy gong ek mei. Wy sieten dêr even. 't Hie hwat rûchferzen, der roan noch hwat fé yn 't lân. Doe't wy by Tsjibbe syn hûs weigongen, bigong myn houn fuort to...
nl.verhalenbank.28763
Ik wie no oan 't murdejeijen mei Tseard Postma. Underweis siet der in murd ûnder in takkebult. Doe't de houn der by wie, stie der ynienen in hiele greate keardel by ús. Krekt as wied er út 'e groun forriisd. Ik hie noch noait sa'n greaten keardel sjoen. It wie in reus en hy hie in greate swarte cape om. Hy bigoun to praten en sei: Sil ik jim byljochtsje?...
nl.verhalenbank.17005
Myn omke mocht graech murdzje. Op Luchtenfeld stie in âld plaets, dêr wenne Sipke Lindeboom yn. Op in joun gong omke der op út. Doe't er dy plaets in eintsje foarby wie, de kant nei de Skieding op, kom der him in great beest tsjin mei gleone egen, sa great as thékopkes. Omke bleau stean en it beest bleau èk stean. Omke woe hwat better sjen hwat beest as...
nl.verhalenbank.27264
Us heit fortelde: Der binne dieren, dy kinne net rekke wurde mei in kûgel. En der binne ek murden dy't net to birinnen binne. Dat liket raer en de minsken wolle 't net leauwe as ik it fortel, mar ik ha 't sels meimakke. (Heit wie murdejager) Yn 't Jan Bennesboskje yn Sumarreheide, dêr siet in murd yn 'e groun. Al forskillende hounen hienen dêr hinne west...
nl.verhalenbank.33371
Twa mannen wienen to murdejeijen. Mar sy fangden dy nachts neat. Doe seach de iene hwat. "Duvel Jan," sei er, "hwat is dat in moai murdtsje." Mar hwer wienen de hounen? Hja fluiten, mar de hounen kamen net. De hounen wienen binaud. Doe sei Jan: "It komt, sa't it komt, mar as de hounen dat bist net oandoarre, dan rêd ik der mei." En doe rekke er mei dat...
nl.verhalenbank.17639
1