Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Bij reumatische pijn werd d'r veelal een hondje mee naar bed genome. Die werd dan tege de plaats waar de pijn was gelegd en dan ging na verloop van tijd de ziekte over op de hond. Die werd dan stijf en jankte van de pijn. Die hond werd afgemaakt, want het was verbode het beest met de pijn te late rondlope.[1]
[1]Langerak
nl.verhalenbank.70396
Het huilen van een hond in de nacht, betekent een sterfgeval in de naaste omgeving.
nl.verhalenbank.70426
As d'r een hond jankt, heb ie binnen een week een begrafenis in de buurt.
nl.verhalenbank.70353
[1:37]
JG: Eh, wat ik kan vertellen over de helhond... eh, veel verhalen zijn er eigenlijk niet over. Wat er bekend is, komt eigenlijk uit het begin van 1900, 1901 precies te zijn, heeft Kapitein Ort, hij had hier familie in de buurt en hij heeft hier ook heel veel rondgezworven. Kolonel Ort was het eigenlijk. De man beschikte schijnbaar over heel veel...
nl.verhalenbank.47925
Voor een kind dat "stòipkes" heeft, is de aanwezigheid der moeder kwaad. Althans men vindt nog de meening, dat in zulk een geval de moeder zich van de wieg, liefst zelfs uit het huis moet verwijderen. Helpt dat niet, dan kan de vader zijn jas of "oudervest" voor de wieg hangen, dat geeft zeker verlichting.
Ringetjes in de ooren werd (wordt?) hier geacht...
nl.verhalenbank.39381
As een hond gruwelijk jankt, binne enkele dage een sterfgeval
nl.verhalenbank.70178
Spookdieren
Het volgende verhaal werd mij verteld: een meisje van 13 jaar (nu reeds lang overleden) ging eens op een avond op het Westeinde op bezoek. Toen ze daar op bezoek was huilde er een hond. De oude man in huis zei: "ga eens kijken waar de hond naar toe kijkt." De hond keek.....in de richting van datzelfde huis....(Natuurlijk door het...
nl.verhalenbank.13392
Hjir wenne in man, dy roun to skoaijen. Ik wie sa'n jonkje fan in jier of tsien, ik stie tsjin in peal oan op 'e hoeke fan 'e Sikkesstrjitte. Doe kom dêr dy skoaijer oan. Hy hie in sekfol skoaijersguod by him. Sa komt der in houn by in hûs wei. Dy houn bigjint to blaffen en op 'e skoaijer ta to rinnen.
"Soed er ek lulk wêze, jonge?" sei de skoaijer tsjin...
nl.verhalenbank.36558
Spookhonden
Het is jaren geleden dat ik het hieronder volgende verhaal hoorde. Of het een verzinsel is of op waarheid berust kan ik niet meer achterhalen.
Twee vrienden, die steeds het liefst in het duister werkten, (overdag deden ze niets, maar zodra de avond viel gingen ze op strooptocht) hadden op een keer hun strikken in een haag langs een...
nl.verhalenbank.13479
Sint Hubert ging ien de kersnach um twoalf jage. Hé’j reej op ’n pjerd dör de loch. Hé’j had honde bé’j ’m. Ge kos de honde heure blaffe. ’s Nachs um twee uur was ’t afgelope. Sint Hubert zat op ’n bruun pjerd met ’n pluum opte kop. Hé’j had piel en bog bé’j ’m, ien den onslag, kloar um te schiete.
nl.verhalenbank.50423
Dit is geen spookverhaal, maar het lijkt er toch familie van te zijn: uit mijn prille jeugd herinner ik mij, dat wij op mooie zomeravonden altijd moeilijk in huis waren te krijgen. Dan hielp altijd de waarschuwing van moeder: "pas op voor de tientoon en elfrib!" Als wij dan ongelovig vroegen: "weer is die dan?" waarop als antwoord volgde: "hoor je in de...
nl.verhalenbank.13331
RK: Wat vinden jullie van de verhalen van mensen over spoken?
LP: Ik vind 't onzin, maar vind het wel spannend. Wat ze vertellen over die spoken of wat ze gaan doen.
Alleen verder, dat ze bestaan, dat geloof ik niet.
RK: Vertellen ze wel eens dat het ergens spookt in de buurt?
LP: Er is mij wel iets verteld over spoken. Dat ze iets zag met een heks of zo....
nl.verhalenbank.41113
Wat Tamme Wobbes efter de Eastermarre mûne seach
It spilet yn 'e twadde helte fan 'e foarige ieu, mar wannear kin ik net krekt sizze. Tamme Wobbes wie in âld skipper en hy mocht graach fiskje. Op in jûne yn it begjin fan augustus gong er efter de mûne
sitten te poeren. It hie in waarme dei west, de sinne wie al lang weisakke efter de Burgumer tsjerke, de...
nl.verhalenbank.12978
It wie op in joun yn 'e hjerst. Doe kommen myn beide bruorren by my om to freegjen of ik ek mei woe to murdzjen. Ik nom myn houn mei. Wy gongen op it Wyldpaed by Tsjibbe oan, dat wie in maet fan ús. Dy gong ek mei. Wy sieten dêr even.
't Hie hwat rûchferzen, der roan noch hwat fé yn 't lân.
Doe't wy by Tsjibbe syn hûs weigongen, bigong myn houn fuort to...
nl.verhalenbank.28763
De wilde jacht te IJzeren
Hermanus Creuwels, loonslachter te IJzeren, ging na verrichte dagtaak in den avond naar huis. Plotseling hoorde hij dicht bij zich in de lucht honden blaffen, schapen blaten, varkens 'beuken', koeien brullen, paarden 'joechelen' – kortom een leven als van het laatste oordeel. Hij zag evenwel niets en eene geweldige schrik maakte...
nl.verhalenbank.35875
As d'r een hond klagelijk jankt, dan krijg ie een sterfgeval in de omgeving.
nl.verhalenbank.70497
Maar wel is het waar, dat veel mensen in het veen een hondekar hebben horen ratelen. Ook hoorden ze de hond blaffen.
Lang voor er een weg was en voor er later inderdaad een hondekar langs trok.
nl.verhalenbank.43087
By de dikke beam oan 'e betonwei spoeke altyd in pleachbeest om. Dat seach der út as in grouwe, swarte houn.
Lammert Mozes hat dêr in moeting hawn mei dat pleachbeest en doarst der letter noait wer lâns. Dat pleachbeest roan de minsken foarby en joech noait in lûd.
nl.verhalenbank.20132
Ik het ’t meegemak ien mien trouwdag [tijd dat verteller getrouwd was]. Voader was èrg ziek. We** mosten um de beurt snachs wake. Ik was wezze kieke. Mar ze zèje: “Wé’j zulle vannach wel wake. Go gé’j mar nor huus. Gé’j het gisternach ok al gewaakt”. Ze bleve mee z’n drieë wake. Dan duurde de nach nie zo lang. Toen ik thuus kwam, had de vrouw de koffie...
nl.verhalenbank.50377
[1.02.42]
RH: Een ander goed streekverhaal is, zijn de honden van Breda. Eh… het moet rond, rond 1425 zijn geweest. En de drost van Breda moest er dan op uit om voor de heren van Breda, de Nassaus, die de hele baronie van Breda eigenlijk eh beheerden, en waar vele boeren in woonden die pachters waren en die moesten hun accijnzen opbrengen en hun...
nl.verhalenbank.47057
