Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Inleiding
De bewoners van de huidige provincie Noord-Brabant waren, evenals de mensen elders, zo'n vierhonderd jaar geleden net zo overtuigd van het bestaan van heksen als ze aan het begin van deze eeuw waren. In die afgelopen vier eeuwen is die overtuiging door de meeste onderzoekers bestempeld als een dom bijgeloof.
Pas nu blijkt dat dit een vrij...
nl.verhalenbank.44461
Er zijn in Somalië magische genezers, die zouden kunnen praten met de geesten. Het zijn soort tovenaars en vooral vrouwen geloven erin. Het is echter allemaal onzin en bijgeloof.
nl.verhalenbank.45755
Grootvader van mijn man was vischkoper. Als er nu bij zijn visch een bot aan boord kwam die geheel wit was, dus geen of haast geen zwart op zijn huid bezat, dan werd dat "botje" gauw weer overboord gegooid, "want dat was vast en zeker een kol."
nl.verhalenbank.13318
Tsjoensters komme troch 't kaeisgat.
nl.verhalenbank.12528
Een vrouw was krankzinnig geworden, dus betoverd. Ze gingen met haar naar de zadelmaker in Gorkum, een toverdokter. Die wees als de veroorzaker van de betovering aan Jacob Hakemulder, de buurman-klompemaker. (De familie Hakemulder was (en is!) een familie, die wat uit de toon valt in Langerak. Ze zijn niet kerks, denken vrij over het leven en zijn...
nl.verhalenbank.13474
Op Skûlenboarch sochten âlde froulju froeger alle triedsjes en toukes op, dat de tsjoensters se mar net bisette koenen foar de krânsen.
nl.verhalenbank.12236
As meissie, as kind nog had je bij ons persone, die tovere kon. Ik weet nog, dat ik as meissie met een soort bloempie liep en as zo'n persoon passeerde, dan kon die je niet betovere.
nl.verhalenbank.70267
As men hwat oannimt fan in tsjoenster, mat men de earste hap útspuije. In koekje of in suertsje fan in tsjoenster mat men noait hielendal opite.
nl.verhalenbank.12490
Het geloof aan den duivel en zijne groote macht ten kwade speelt de hoofdrol bij alle volksbijgeloof. Dat menschen met hulp van den booze allerlei bovennatuurlijke dingen kunnen uitvoeren, dat men daarvoor een verbond met den duivel moet sluiten waarbij men zijne ziel aan hem verpandt, werd vroeger algemeen aangenomen, en dit geloof is nog niet...
nl.verhalenbank.57946
Nou eens iets, dat mezelf is overkommen. Ik was in Hagestein samen met een maat aan het kersenplukken. Naast die bogaard had je een katholieke boer. Vroeger rejen de boeren altijd met twee paarden voor de wagen. Affijn, we staan te kijken, dat paard gaat die berm af. Alles omveer alles naar onder. Benejen staat alles weer gewoon recht, de wagen en de twee...
nl.verhalenbank.50952
't Wie Feanster merke. Imke de Jong wie der ek.
Albert en âlde Metske reizgen der hinne. Alde Metske hie in heechsidene pet op.
Imke sei: "Hwat hat dy keardel in kaerten yn syn pet." Doe't er de pet ôfdie, kom der wol in kroadefol kaerten út.
nl.verhalenbank.12552
"Elk mat goed op syn horloazje passe," sei Imke de Jong, "der binne altyd dieven." Der wie ien ûnder it folk, dy miste sines al. Ien dy't in hiel ein fan him ôf stie hie twa. Sokke kunsten helle Imke út.
Hy koe de minsken ek stean litte. Ek koed er de minsken de klean ôfsakje litte. Hy siet wol gauris yn 'e gefangenis, mar dêr wie er ek samar wer út. Dêr...
nl.verhalenbank.12553
Hjir tichteby wenne in âld minske, Grytsje, dy hâldde der in winkeltsje op nei. De minsken seinen, dat wie in tsjoenster.
Hjir net sa fier of wennen twa minsken, dy hienen in bern. Dat woarde siik en doe't it slim siik wie kom Grytsje dêr om nei it bern to sjen. Fuort dêrnei is it bern stoarn. Nou wie it dy frou net út 'e holle wei to praten dat âlde...
nl.verhalenbank.36806
Lutske wenne to Houtigehage. Sy wie in tsjoenster. De minsken koenen it wol oan har egen sjen, dat wienen fan dy spleetsjes, krekt as katte-egen. Sy foroare har ek faek yn in kat. Op in kear hie se in bern fan Ritske Aeltsje deatsjoend. It bern hie 3 krânsen yn 't kessen. Dy hie Lutske dêr yntsjoend. Ritske Aeltsje hat dernei altyd duveldrek ûnder 'e...
nl.verhalenbank.12514
Hinse Beest
Yn myn jonge jierren wienen de minsken hjir yn 'e Harkema hiel lichtgelovich. Hjir om ús hinne wienen ferskeidene, ferskeidene betsjoend. Jûnes hienen se slotgatten en alles stoppe, oars koenen de tsjoensters dêr troch fleane . Hjir wenne in âld man, dy neamden se fan Hindrik Pyt, mar hy skreau him fan Ophús. Dy gong foar in tsjoenster. It...
nl.verhalenbank.13005
Auteur: Johan van Oss
Bron: Op zolder, achter de put, blz. 25
via www.tremele.nl
Voor alle voorzichtigheid noemen we ze Gerrit en Haske, want we hebben uit Dreumel een crimineel verhaal dat helemaal nog niet zo lang geleden is. Het gebeurde in januari 1938 dat Haske woorden kreeg met Gerrit. Nu is zoiets in Dreumel wel meer gebeurd zonder dat het in de...
nl.verhalenbank.50786
Mien voader was stenescherper bé’j ’n mölder. En grutvoader ok. En die, zèi voader, het duk zat wa verteld. De mölder had ’n jong, die Manus hiette. Net as zien voader. Dus ze hadden ’t over de grote en de kleine Manus. Of ok wel over den ouwe en de jonge Manus. Op ’n keer rolde de jonge Manus met mien grutvoader de zeile van de meuleroeje uut. Want ze...
nl.verhalenbank.50464
