Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
By pake en beppe to Jistrum hat us in man west, dy moest stelle. 't Wie in sekere Japik Ingberts.
Sy wosken by pake en dy in koperen earnamer.
Japik Ingberts kaem by harren. 't Wie in aerdige keardel. 't Wie al hast tsjuster en 't ljocht hie op matten. De blinen moesten fan bûten ticht.
"Ik sil jimme blinen wol even ticht dwaen", sei Japik Ingberts. Mar...
nl.verhalenbank.23425
Alde Minne Ael wenne by de Swâdde. It wie in greate tsjoenster. Hja hie har komst altyd by ús mem. Mar doe woarde ús mem siik. Se fielde har ellindich.
Myn swager kom der doe tafallich, dy brocht winterjirpels by mem yn 'e kelder. Doe kom Minne Ael der ek krekt.
Doe't se fuort wie, sei myn swager: "Dat minske makket mem siik: Dat is de dader!"
Doe ha se...
nl.verhalenbank.34617
Van alle bovennatuurlijke wezens was de weerwolf wel het onverdraaglijkst. Heksen, spoken en duivels konden wild te keer gaan, maar de weerwolf was een echt, zij het ongevaarlijk, plaagbeest. Heel wat wandelaars kregen wel eens met hem te doen. Als men over de hei of door de bossen wandelde, kon hij je onverwachts op je rug springen, met volle geweld, en...
nl.verhalenbank.49788
Op zift draaien
Een man uit Strijp ging eens buurten bij een kennis in Woensel. Toen hij 's avonds naar huis ging en al meer dan twee uur had rondgelopen, kwam hij weer bij zijn kennissen in Woensel aan.
nl.verhalenbank.49563
DE HEKSENMOEDER EN HAAR DOCHTER
Er was eens een jongeman die danig verliefd was op een knappe boerendochter. De liefde was wederkerig, al stelde het meisje één voorwaarde: de jongen mocht alle dagen komen, behalve op vrijdagavond.
De jongen hield zich daaraan, maar op den duur begon hij toch verschrikkelijk nieuwsgierig te worden. En ja hoor! Op een...
nl.verhalenbank.49577
As vroeger in Langerak de bure bij mekaar op visite kwamme, dan wier d'r altijd over tovere gepraat. Altijd en altijd. Langerak had de naam, dat d'r veel getoverd wier.
nl.verhalenbank.50998
Auke de Roo vertelde mie ais: “Dou oal Trude ’n keer bie ons west was, wör d’r ’n kind zaik. Kwam ook ’n kranse in ’t kuzzen en ’t kind jammerde man. Moar ik heb gau ’n gat deur ’n stuver boord, door ’n tougie deur doan en dei ’t kind um d’aals hongen. Dou wör’t ook gau beter.”
Dou ‘t niet loater weer kwam, wol’k heur op ’t lief moar mien vrou hef mie...
nl.verhalenbank.45417
Myn man en ik soenen op in kear to praten. 't Wie yn 't bigjin fan ús trouwen. Wy wennen yn Bûtenpost.
Doe't wy op stap soenen, sei 'k tsjin myn man: "Wy kinne better thús bliuwe, hwant it is my ynjown, dat dy en dy aenst komme sille."
Wy gongen fuort, mar de minsken dy't ik forwachte binne wol kom.
Ik sjoch soks wol mear. Dan wyt ik hwa't der komme sille.
nl.verhalenbank.22842
Yn 'e Houtigehage wienen twa froulju by elkoar to praten. De iene hie in koeke meinom. It minske dêr't se to praten wie, traktearre dêrfan.
Foar harsels snie se in stik ôf mei noch in hiel lyts stikje. Dat lytse stikje iet se op. It greate stik die se tomûk yn in slútkoer, dy't oan 'e souder hong.
"Hwat ha jo jou koeke gau op", sei it minske, dat dêr to...
nl.verhalenbank.20099
In den Belmermeermolen (gemeente Broek in Waterland, maar vóór Napoleon I, gemeente Zuiderwoude), woonde vroeger een moeder en een dochter. De dochter had verkeering en de vrijer kwam zondagavonds bij haar opzitten, dat wil zeggen: nadat de andere huisgenoten te bed zijn gegaan, nog wat met haar blijven vrijen. Hij moest echter beloven dat hij vóór...
nl.verhalenbank.9414
Ik was zo’n opgeschote jong. Ik mos met ’n hokkeling [eenjarig kalf] nor de var [stier] Den Ingel kwam met de motor vurbé’j. Dor schrok ’t bees van. Hé’j rukte on ’t touw. Mar ik wou nie los loate. Ik wou me nie loate kenne. Ik viel opte grond en hard, opten bil. Ik had er den erste tied bar veul las van. Mar da wou ik nie wete. Da’k zo stom gewes was. ’t...
nl.verhalenbank.50422
Witte Juffers, Varende Vrouwen
Het enigste wat ik mij daarover herinner is, dat ik mij het verhaal herinner, hoe enige boeren, thuis terugkerende van een burenavondje, geschrokken waren van een witte figuur bij een hek en boom, wat een op haar achterpoten staande geit bleek te zijn, die aan de boomtakken knabbelde. Het blè geluid had hun echter...
nl.verhalenbank.13255
Op in middei wie hjir in frou to praten. Myn frou en hja wienen drok oan 't petear, doe hearde ik ien by de achterdoar roppen fan 'follik!'
Ik sei: "Hark, dêr ropt ien." Mar doe't ik dat sei lake dy frou, dy't by ús to praten wie, my út. Hja hienen der beide neat fan heard. Dy frou lake my út.
Mar ik hie 't klear heard. Ik sei, 't wie 't lûd fan ien, dat...
nl.verhalenbank.25532
As men jouns gjin bisite mear ha woe, gong men hinne en set op 'e daem in streek mei de klomp en dêr in krús oerhinne.
nl.verhalenbank.17543
Sa'n fiif en twintich jier lyn wennen wy op 'e Geast (Rinsumageast). Der wie in frou, dy kom in bulte by ús. Dat wie de frou fan Liuwe Woudstra. Doe't se de jouns wer us in kear by ús west hie sei 'k tsjin 't wiif: "Wy bringe har in eintsje op stap."
Dat gebeurde ek. Wy wienen de Kapelle oer, en doe koe myn wiif de siken net krije. (Hja hie in min boarst)...
nl.verhalenbank.21769
Wy wennen oan 'e Lange Wyk ûnder Harkema. Wy hienen buorlju njonken ús, dêr rekke de frou siik fan. Us mem wie widdoufrou en plichte dêr faek to kommen om it sike minske hwat by to stean en to helpen. Dan nom se in lyts susterke fan my mei, oars wie dy allinne thús.
Mar dy buorlju fortrouden de sykte net en tochten dat it sike minske bitsjoend wie. Doe...
nl.verhalenbank.33609
EEN KRANS VAN VEREN
In Oostelbeers woonde vroeger een vrouw, die een ziek kind had. Het huilde steeds en sloeg vaak zo wild met de armen om zich heen dat het niet te houden was. Een man, die nu en dan bij de vrouw kwam buurten, vroeg op zekere dag aan haar: ‘Wat scheelt dat kind toch, dat het de hele dag niets anders doet dan huilen?’ ‘Ik weet het niet,’...
nl.verhalenbank.49576
De duvel speulde ook n rol in t veen vroeger.
Was n moal n wichien, dat groag naar n fesien wilde s avends. Moar de olde boas was er teegn. Ie stuurde heur noar t land; daar moest ze de hiele dag mis strei-en; ie dacht, ze kump zo late thuus, dan kan ze niet meer aan feestn denkn.
Goed, t wichien giet noar tland en begunt aan de mis-bultn. Dan ziet ze n...
nl.verhalenbank.44913
In doomny en in âlderling dy wienen togearre op hûsbisyk.
Hja moesten oer in bartsje dat oer de sleat lei en op 'e ein siet skerpe tried. Doe't de âlderling dêr oer hinne soe, skuorde er syn broek op. It himd kom der ta'n út.
Doe't se by minsken yn 'e hûs kommen gongen de doomny en de âlderling elk op in stoel sitten. De frou hie krekt oan 't himmeljen...
nl.verhalenbank.33557
Jan van der Zee wenne by de haven op Smel-ie.
Syn wiif krige in lytsen. Syn omke wenne op 'e koai by Smel-ie. Dy syn wiif kom us in kear by Jan van der Zee om de lytse to sjen. Wylst hja dêr wie, krige it bern hiel bot pine. It raesde it út. It bern waerd fan dy ûre ôf siik en 't is stoarn.
Doe ha se 't kessen neisjoen. Dêr sieten krânsen yn.
Doe wie 't...
nl.verhalenbank.24003
