Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
As der ergens pasgeboaren bern wienen, dienen se duveldrek ûnder 'e drompel. Dat wie om de tsjoensters to kearen.
nl.verhalenbank.27379
Woarde der in bern mei in helm geboaren, dan woarde dy helm fuort forwidere. Hy woarde net forbrând, mar der woarde gleone jiske op dien. Forbrânne mocht net.
nl.verhalenbank.29397
Hjir yn Drachten wie us in faem, dy hat him útlake.
Doe hat er dy faem ûnder 't dânsjen bifalle litten.
It bern is har ûnder 'e rokken weifallen.
nl.verhalenbank.25590
Sibe Kooistra wenne yn 'e Broek. Hy hie forkearing mei Ruerdtsje fan Simen en Auk. Hy kom dêr us in kear yn 'e iere moarn wei.
Doe't er oan doomny Feitsma ta wie, seach er hwat by Auke en Hil fan 't hiem kommen. Hy seach in hiele bigraffenisstoet.
Hy wie sa fan 'e wize, dat hy gong nei myn man Hinne Kooistra (dy wie doe noch feint). Hy sei tsjin myn man:...
nl.verhalenbank.27436
De aep yn 'e tonne.
Der wienen in faem en in feint, dy gongen togearre nei stêd ta. Dêr fregen se by in herberch, of se dêr de nacht oerbliuwe koenen. De kastlein sei: "Wy sille sjen of wy it foarinoar krije kinne." Hy wiisde harren in sliepkeammerke oan.
Der wie ek in aep yn dy herberch. Dy wie lestich, en makke nochal hwat spektakel, dat de kastlein...
nl.verhalenbank.28075
Kij Plantinga fan Hiltsjemuoiwâlden is myn skoanheit. Dy syn skoansuster, Hiltsjemuoi, wennet oan 'e greate strjitwei by de Koaten. Hiltsjemuoi wyt mear as in oar.
Yn 1936 krigen wy in famke, dat woarde dea geboaren. Wy kamen faek by Hiltsjemuoi, dat ik gong dêr hinne om it to sizzen. Sa't ik der by har stie - ik hie noch neat sein - doe sei se: "'t Is...
nl.verhalenbank.34461
Der wienen in boer en in frou, dy hienen in feint en in faem. De boer en de frou dy soenen op in kear to jounpraten. Doe trof it krekt sa, dat de baerch bigje moest. Dêr moest de feint op passe.
Om dêr allinne by to wekjen hie de feint net safolle sin oan. Hy sei tsjin 'e faem: "Wolstû my selskip hâlde as de mot bigje mat? Dan kinst my in bytsje helpe."...
nl.verhalenbank.28458
Knjillis Det, dat wie myn muoike. Dy wie alle jounen oan 't kaerten. Mei de flesse drank op 'e tafel. Sy siet mei de manlju to kaerten, dan woarde it wol ien en twa ûre yn 'e nacht. Dat die se ek, foardat se bifalle moest. Mar dêr is se foar straft woarn. De bern, dy't se krige hienen allegear de spylkaerten op 't boarst. 'k Ha 't sels sjoen. As wienen se...
nl.verhalenbank.23938
Vrouw Van Dijk uit Hekendorp die had een zwart draadjie om d'r vinger. Daar dee ze kunste mee. De vrouw van Sander de Goeij die mos een kind krijge, legge wurme een hele tijd, maar 't kind kwam maar niet. Die boer naar vrouw Van Dijk. "Ga maar naar huis; alles is in orde". En dat kwam zo uit ok. En ze konde op een keer 't paard niet uit 't water krijge....
nl.verhalenbank.72626
Oardel jier en in wike neidat ús Gees geboaren is, soenen wy nei ús wurk ta. Doe't wy fuort gongen, sei ús mem: "Nou is 't myn tiid ek."
Deselde deis stoar se. De nachts fan tofoaren hie se in lyts dea popke krigen. Sy woarde mei 't bern bigroeven, togearre yn ien kiste. Der kom in wite pakdoek oerhoeks oer de kiste to lizzen. Sa stie dy op 'e boerewein....
nl.verhalenbank.27419
Us mem wie yn forwachting, sy moest in lytsen ha.
Wy hienen in lyts dykje achter hûs. Dêr kom alle dagen in houn boven op en dy spûkgûlde mar.
"O heden," sei mem, "dit komt net goed. Jij dû dy houn dêr us wei", sei se dan tsjin my.
Doe't it bern der kom stoar it fuort dêrnei.
nl.verhalenbank.27418
De ierdmantsjes by de Tsjûkemar
Yn myn jonge jierren wienen der yn 'e Reahelle in bulte ferhalen oer ierdmantsjes. Us mem koe der jûnen lang fan fertelle, en in buorfrou ek, jûnen lang. Neffens de oerleveringen dy't ik heard ha wennen se yn 'e Polderdyk, mar foaral yn 'e sânige huchten. Yn Rotstergaast wennen se ek, yn dy sânhuchten.
It wienen grize...
nl.verhalenbank.12138
Knjillis Det (= Detsje de Haan, frou fan Knjillis Alma) wie yn har jonge jierren in raren. Yn 't earst fan har trouwen gong 't dêr altyd op in kaertspyljen en in sûpen. Dan die Det dapper mei. Mar doe't se in bern ha moest, krige se in famke, dat hie allegear skoppens en azen en klavers om 't gesicht. It wie wol sa'n raer berntsje; ús mem hat der hinne...
nl.verhalenbank.29379
Harm en Janke wennen oan 'e Swâdde yn 'e gemeente Kollumerlân. Sy hienen twa jonges. Letter krigen se der ek noch in famke by.
Doe't dat famke noch net geboaren wie, doe seach ik al dat se de frou nei 't tsjerkhôf droegen.
Ik stie oan 'e kant fan 't paed. Knjillis Veenstra stie der ek al. Knjillis moest alle bigraffenissen sjen. Hy wist it altyd fan...
nl.verhalenbank.27397
Der binne bern dy wurde geboaren mei in flues om 'e holle.
Sokken, seit men, binne mei de helm geboaren. As se dat flues achteroer lûke matte sokke bern letter alles sjen.
As se it foaroer lûke, dan net. By de Petten yn 'e Harkema hat in frommes wenne dat mei de helm geboaren wie. Dy moest der nachts ôf as der letter in sterfgefal wie.
nl.verhalenbank.33297
Yn 'e Harkema wenne tsjin ús oer in frou, dy hie in knûstje.
Us mem seach der nei doe't se yn forwachting wie. Sy forwachte my. Doe't ik geboaren woarde hie ik in knobbel oan elke hân. Troch in operaesje yn 't sikenhûs bin 'k dy kwyt rekke.
nl.verhalenbank.33186
Zo'n jaar of veertig geleje had je hier een familie, boeren uit Zeeland. Een dochter in dat gezin, die dee spiritistisch. Een ouwe boereknecht, die daar werkte, die heb me is verteld, d'r moest een kalf gebore worden, ze zatte achter de koei en 't kalf kwam d'r maar niet af. Affijn, die boerenknecht naar binne. Toen zeje ze: "Trek 't d'rmaar af'. Die...
nl.verhalenbank.70525
Myn suster Roas fortelde ek. Ik moest ris in kear in bern ha. Wy wennen hwat ôfgelegen. As it ûnwaer woarde, soe myn man skoanmem helje (âlde frou Reitsma) en dêrnei nei dokter ta. De moarns kom er by syn mem.
"Kom," sei se, "wiest dêr al. Ik tocht al, soed er hast ris komme, hwant ik hie dy fan 'e moarn al twa kear klopjen heard. Dit wie de trêdde kear."...
nl.verhalenbank.28389
Der wienen twa jonkjes, dy sieten togearre op 'e fyts. Doe seagen [se] dat der in hiele grouwe bult op 'e bân kom.
"Hwat soe dat wêze", sei de iene.
"Sil ik dy ris hwat sizze," sei de oare, "dizze fyts krijt jongen."
Doe leinen se de fyts yn 'e berm del. De sinne skynde nochal fel, dat ien die syn jaske út en lei dat oer de bân hinne. Sa sieten se dêr in...
nl.verhalenbank.33741
As jy de helm by in pasgeboaren bern nei boppe ta ôflûke, dan kin dat bern letter yn 'e takomst sjen.
Lûkt men de helm nei ûnderen ta ôf, dan sjocht er net hwat.
Dy't op snein geboaren wurde binne knoffelbân-biners; ek wiersizers (dan matte se ek mei de helm geboaren wêze).
As in helm op in skip is, dan forgiet it skip noait en to nimmer.
nl.verhalenbank.23022
