Datasets - ISEBEL

Achter Burgum wennen minsken, dy hienen in bern en dat rekke bitsjoend. Sy gongen nei de duvelbander ta en dy sei, it wie in âld wiif dy't it dien hie. Sy moesten it kessen mar ris neisjen en de krânsen dy't der yn sieten forbrânne. Sy moesten der foar soargje, dat alles goed ticht wie, de kaeisgatten en de skoarstiens ek, en de doarren op slot. Der siet...

betoverd

nl.verhalenbank.25637

Piter Poes wie de duvelbander fan Sumarreheide. As jonges rôpen wy him achternei: Piter Poes mei de hannen yn 'e boes, it himd op 'e teannen, dêr komt Piter Poes oanfleanen. Ik wie us mei in stik of hwat oare jonges op 'e Pasterijelânnen yn Sumarreheide. Ien fan myn maten sei sa: "Men sjocht Piter Poes tsjintwurdich noait." Hy hie 't net sein, of dêr...

angst

nl.verhalenbank.12229

Der wie in jonge boer, dy wenne oan 'e Achterwei yn Sumar, op 'e plaets, dêr't nou Bonne Algra wennet. Syn mem en syn suster wennen yn it hûske dêrnjonken. De boer hie in famke, dat wie altyd siik. Mar de dokters koenen it bern net geneze. It bern tsjirme. De boer hâldde in bulte fan jeijen. Hy siet wol gau us achter in grouwe hazze oan, mar dy koed er...

beest

nl.verhalenbank.12228

It gebeurde ris dat der yn Burgumerheide in faem net goed wie. Doe gongen se nei Piter Poes ta om ried. Piter sei, hy soe by de faem komme. Hy ried op 'e hounekarre mei Steffen Prûk dêrhinne. 't Wie Steffen syn karre. Piter frege de âlden dit en dat, doe sei er: "Nou wit ik it wol. Jow my it fanke har holkessen mar ris." Dat snie er iepen. 't Wie in...

aanraden

nl.verhalenbank.32314

Lju mei in bibelske namme kin in tsjoenster gjin fet op krije. Us heit wie in Paulus. Ik bin út 'e skrift, sei er, my dogge se neat.

bescherming

nl.verhalenbank.12235

Skoanheit handele yn lytsfé. Hy kom us by minsken op 'e Tike mei hinnen. Goed soun? frege er oan 'e man. En 't wiif ek? Né, 't wiif leit op bêd. Is se dan siik? Né, mar de geest dy sweeft, dy is der op út. As se aenst wer thúskomt en sy set thé, dan matte jo net drinke, hear. Ik sil wol wizer wêze, sei skoanheit. Hy seach mar gau, dat er fuortkom, hwant...

betoverd

nl.verhalenbank.12232

Antsje Fiter roan mei in kuorke mei snypsnaren. Dêr sieten ek fiters yn. Dêr hie se de bynamme fiter fan. Hja wie in tsjoenster. As der ergens in poppe geboaren wie, mocht hja der net yn. Hja hat by guon krânsen yn 'e kessens tsjoend.

baby

nl.verhalenbank.21362

Greate Sjoerd Koedriuwer wenne oan 'e Achterwei yn Sumar. Hja hienen in fanke fan fiif jier. Dat wie Sibbeltsje. Dat fanke, dêr siet gjin skroed yn, it bern tsjirme. Sjoerd kom by ús heit. Hy sei: "Wytstû ek ried?" Heit sei: "Dû mast nei Wopke de duvelbander ta gean." Doe die Sjoerd dat. Wopke sei: "It bern is bitsjoend. Der is in âld minske, dat wennet...

beest

nl.verhalenbank.12227

Waatsen Nicolai op 'e Tike, dy syn wiif wie altyd siik. Dokter koe der neat oan dwaen. Dat doe gongen se nei Wopke ta. It wiif wie bitsjoend, sei Wopke. Mar sy woarden net gewaer hwa't de tsjoenster wie. Dat woed er net sizze. Op in kear hie se in apel krigen fan âlde Tryn. Dy lei se yn 'e sûkerpot yn 'e kast. It lid kom der op. In pear dagen letter sei...

appel

nl.verhalenbank.12233

As it net tsjernje woe, hie der in forkeard man by 't fé yn 't lân west. Dan woarde Piter Poes der by helle. Dy moest de saek wer yn oarder bringe.

beest

nl.verhalenbank.12245

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur